به گزارش ایرنا، بیابان‌زایی نوعی تخریب زمین است که در آن منطقه‌ای با زمین‌های تقریبا خشک، به طور فزاینده‌ای خشک و لم‌یزرع می‌شود.
معمولا چنین منطقه‌ای آب، پوشش گیاهی و حیات وحش خود را از دست می‌دهد. عوامل گوناگونی مانند تغییر اقلیم و فعالیت‌های انسانی در این باره موثرند.
بیابان‌زایی پدیده‌ای است که روز به روز توسعه می‌یابد به‌ویژه برای کشورهای کم‌آب، خشک و نیمه‌خشک زنگ خطری است که باید جدی گرفته شود.
بیابان‌زایی بیش‌تر در مناطقی بروز می‌کند که بارش باران محدود و یا کمیاب است.
در آفریقا برای خاتمه دادن به بیابان‌زایی اقدامات زیادی انجام شده است، اول این که در روستاهای مختلف آفریقا گروه‌های کوچکی به نام "نم" (Naam) تشکیل شده است که با فقر و بیابان‌زایی مبارزه می‌کند.
این افراد شروع به کاشت درخت و آزمایش روش‌های جدید کشاورزی کردند.
گروهی دیگری از این امدادگران که در منطقه ساحل (Sahel) بسر می‌بردند، به کشف مهمی رسیدند؛ آنها متوجه شدند که از برخی انواع سنگ‌ها می‌توان به عنوان کود برای کمک به رشد پوشش گیاهی استفاده کرد.
ساحل، منطقه‌ای است با اقلیم و تنوع زیستی مشابه که میان صحرای بزرگ آفریقا و ساوانای سودان قرار گرفته است. این منطقه در شمال آفریقا از اقیانوس اطلس تا دریای سرخ کشیده شده است.
علاوه بر این زنان بسیاری در منطقه ساحل برنامه‌ای به نام C.A.R.E برای کاشت درخت را آغاز کردند.
مردم می‌دانند که درختان بسیار مهم هستند زیرا در صورت استفاده درست از آنها می‌توانند بهره‌های زیادی برده و یا حداقل به عنوان یک منبع بزرگ سوخت محسوب می‌شوند.
امروز مردم ساحل اقدامات بسیاری برای پیشگیری از بروز بیابان‌زایی انجام می‌دهند.
دانشمندان و مردمی که در منطقه ساحل زندگی می‌کنند نیازهای متفاوتی دارند. مردمی که در ساحل زندگی می‌کنند تصور می‌کنند که مهم‌ترین مسئله استاندارهای زندگی است اما دانشمندان این منطقه حفظ محیط زیست را مهم‌ترین عامل حیات و ادامه بقا می‌دانند.
برای این منظور محققان و مردم این منطقه باید در نشست مشترکی به تفاهماتی دست یابند که منظور هر دو گروه تامین شود.
از دیگر اقداماتی که برای مقابله با بیابان‌زایی می‌توان انجام داد این است که کشاورزان به منظور جلوگیری از فرسایش خاک علاوه بر کاشت محصولات کشاورزی، گیاهان چند ساله نیز بکارند.
نظر شما