توصیف موزیسن شهیر هلندی از ایران

به گزارش ستاد خبری سی‌امین جشنواره بین‌المللی موسیقی فجر، یوری هونینگ با کوارتت مشهورش در تالار وحدت روی صحنه رفت.

وی درباره آشنایی‌ یا ایران و دلایل آمدنش به جشنواره موسیقی فجر گفت: حدود بیست سال پیش در رویدایی فرهنگی که در خاورمیانه برگزار شده بود افراد زیادی را ملاقات کردم از جمله یک گروه موسیقی از بیروت که دو نوازنده‌ عراقی هم داشتند. نوازندگان عراقی برای من جذاب بودند چون عراق جای خطرناکی شناخته می‌شد.

این ساکسیفون نواز هلندی در ادامه توضیح داد که در سالگرد یازده سپتامبر توری را با این گروه موسیقی در اروپا آغاز کرده و گفت: یک وحشت عمومی در اروپا بوجود آمده بود و زمان خوبی برای آغاز یک تور با این گروه بود. مسئله ما موسیقی و انسانیت بود. بعد یکی از اعضای همان گروه مرا با یک هنرمند ایرانی آشنا کرد و اینگونه من با فستیوال سالانه موسیقی ایران آَشنا شدم.

این آهنگساز در ادامه افزود : مدت زیادی قبل از آن بود که ایران توجه من را به خود جلب کرده بود چون سرزمین پارسی زبان‌ها بود و من چیزهای متفاوتی از تاریخ آن‌ خوانده بودم. باید بدانید که در اروپا مردم همه چیز را قاطی می‌کنند برای آن‌ها ترکیه بخشی از اروپا است. آن‌ها متوجه نیستند که خاورمیانه از غرب مصر تا شمال عراق کشیده شده است.

یوری هونینگ با اشاره به اینکه عموم مردم اروپا درک درستی از خاورمیانه و تاریخ و تمدن کشوری مثل ایران ندارند، گفت: برای مردم اروپا سخت است میان فرهنگ‌های مختلف کشورهای خاورمیانه تفکیک قایل باشند. در همان زمان خاورمیانه خیلی توجه من را به خود جلب کرده‌ بود چون چیزهای زیادی در این ناحیه آموخته بودم. تفاوت‌های این کشورها را فهمیده بودم و آن‌چیزی که شما در اروپا راجع به آن‌ها می‌بینید و می‌خوانید چیزی نیست که اینجا واقعا اتفاق می‌افتد. راجع به ایران هم همینطور است.

این موسیقیدان برجسته هلندی تاکنون آلبوم‌ها و اجراهای زنده مختلفی از سر گذرانده است. او سابقه همکاری با تعدادی از بزرگ ترین موسیقیدانان نسل قدیم موسیقی جز از جمله چارلی هیدن و پت متنی را دارد و امروز از موسیقدانان پیشرو اروپا محسوب می‌شود. موسیقی او آمیخته از موسیقی جز با زیربنایی از موسیقی کلاسیک است. هونینگ موسیقی خودش را وام دار جریان‌های فکری مختلفی می‌داند که از موسیقی دوره باروک تا موسیقی راک را در بر می‌گیرد.

کوارتت یوری هونینگ متشکل از ساکسفون تنور: یوری هونینگ، پیانو: ولفرت بردرود، باس: گولی گودموندسون و درامز: جوست لیبارت قطعاتی چون آرزو، رونسانس، دایسکی من، بگذار بمیرم، پروانه از ساخته‌های یوری هونینگ، ‌ قاصد به آهنگسازی سیموز، آواز غمین ساخته کارلا بلی و راه بهشت به آهنگسازی ولفرت بردرود را اجرا کردند.