اثر یک هنرمند تنها برای خود نیست و تاثیرگذاری بر مخاطبان عنصر جداییناپذیر هنر بوده و این روح و قوه تجسم یک هنرمند است که وی را از سایرین مجزا ساخته و مورد توجه قرار میدهد. هنرمند برای پیشرفت و ایجاد انگیزه نیاز دارد تا هنر خود را برای عموم به نمایش بگذارد و مورد استقبال نیز قرار بگیرد و این بار نمایشگاه هنری با هدف معرفی هنرمندان با اصلیت ایرانی از نقاط گوناگون کشور در گالری نیکزاد برگزار شد. هماهنگ کنندگان این برنامه گروه غیردولتی ایرانیان فرا مرزی با همکاری نگارخانه نیکزاد هستند.
نمایشگاه هنری Transform/Nation را شاید بتوان حرکتی نو از سوی گروه ایرانیان فرامرزی و جوانان ایرانی که در خارج از کشور تحصیل میکنند دانست که با علاقهمندی به ملیت و اصلیت خود این گروه را تشکیل دادهاند تا در زمینههای گوناگون ایرانیان داخل ایران را با ایرانیان خارج از ایران آشنا کنند.
این گروه با هدف آشنایی با اصلیت، سنت و فرهنگ ایرانی، آشنایی و یکدستی ایرانیان در نقاط گوناگون با یکدیگر و برنامهریزی برای پروژههای متحد میان ایرانیان نقاط گوناگون تشکیل شده و پروژههای فراوانی را اجرا کردهاند.
نمایشگاه اخیر نیز با هدف آشنایی هنرمندان با هویت ایرانی از نقاط گوناگون با یکدیگر، معرفی هنر نو و هنرمندان جوان در مسیر هنری امروز، مقایسه و به معرض دید گذاشتن آثار هنرمندان با اصلیت ایرانی از نقاط گوناگون، معرفی آثار این هنرمندان و گروه به مخاطبان برپا شده است.
در مدت برپایی نمایشگاه در تهران عصر جمعه هر هفته یک سخنرانی کوتاه هم توسط یکی از هنرمندان برای بازدیدکنندگان انجام میشد که اطلاعاتی را درباره نمایشگاه و اهداف آن در اختیار علاقهمندان به هنر جدید قرار میداد.
در میان آثار به نمایش گذاشته شده، ویدئو آرت سیامک نصیری زیبا، فریده شاهسوارانی، عکسهای شادی یوسفیان، نوشته - نقاشیهای مریم شیرینلو و پرترههای تهران بانی خشنودی حال و هوای خود را دارد.برای بانی خشنودی، تهران جایی است کم و بیش ناشناخته و این ناشناختگی نه تنها برای آنهایی که در خارج زندگی میکنند؛ بلکه برای خود تهرانیها نیز وجود دارد.
وی با ارائه پرترههای تهران، حس و لحظات گوناگون را در کنار هم گذارده و از طریق توالی آنها بدان معنا بخشیده است. به نظر او، پرتره قصد دارد تا در زمان خاص و لحظهای حس و معنای یک چهره را به نمایش بگذارد و یک قاب و چهارچوب برای بینندگان قرار دهد تا آن را ببینند و حس کنند.
در دیگر گوشه نمایشگاه، آنجا که ویدئو آرتی از یک جوان دورافتاده از وطن به نمایش درآمده است، آثار منیژه آرمین را میتوان دید که بانوی آب یکی از زیباترین آنهاست.
آرمین که علاوه بر ادبیات و سایر فعالیتهای هنری در این نمایشگاه نیز با این گروه همکاری دارد، میگوید: «سفال برای من رازی است نهفته درون خاک؛ بیابانها و کوچههای باران خورده و دنیای تاریخ و اساطیر و دست هزاران انسان در طول زمان از هویت گمشده انسان حکایت میکند».