اما با صاف شدن تدریجی آسمان در مریخ، آرام آرام انرژی دریافتی مریخ نوردها از خورشید زیاد شده و آنها نسبت به چند هفته گذشته وضعیت بهتری دارند.
به این ترتیب، مریخ‌نوردهای «اسپریت» و «آپورتونیتی» برخی از فعالیت‌های علمی خود را دوباره آغاز کرده‌اند. اسپریت پس از سه هفته بازوی مکانیکی خود را حرکت داد و به عکس‌برداری از خاک و قطعه‌ای سنگ پرداخت. آپورتونیتی هم فعلا در حال بررسی وضعیت جوی اطراف خود است.
هم‌اکنون انرژی دریافتی صفحات خورشیدی اسپریت و آپورتونیتی به ترتیب به ۲۹۵ و ۲۴۳ وات ساعت رسیده است. پیش از آغاز توفان این میزان برای هر یک از دو مریخ‌نورد به ۷۰۰ وات ساعت می‌رسید اما در زمان توفان انرژی دریافتی اسپریت و آپورتونیتی به ترتیب تا ۲۶۱ و ۱۲۸ وات ساعت کاهش پیدا کرده بود.
در حال حاضر باتری‌های آپورتونیتی به طور کامل و باتری‌های اسپریت تا درصد زیادی شارژ شده‌اند. دمای مرکز الکترونیکی آپورتونیتی از ۳۷ درجه سانتی‌گراد زیر صفر به حدود ۳۳ درجه زیر صفر رسیده است و این امر نشان دهنده بهبود نسبی شرایط است. درجه حرارت بحرانی برای از کار نیفتادن سیستم‌های الکترونیکی مریخنوردها 39 درجه سانتی‌گراد زیر صفر است که اگر دما از این حد پایین‌تر برود همه سیستم‌ها خاموش می‌شوند.
جان کالاس، مدیر پروژه مریخنوردها می‌گوید: «شرایط همچنان خطرناک است و ما باید کماکان مراقب باشیم.» پیش از این خبرهای رسیده از ناسا حاکی از قرار گرفتن اسپریت و آپورتونیتی در شرایطی نگران‌کننده و توقف کامل فعالیت‌های علمی آنها بود.
دکتر فیروز نادری، مدیر ارشد برنامه‌ریزی راهبردی آزمایشگاه پیشرانه موشکی ناسا در گفت‌وگو با ایسنا درباره آخرین وضعیت مریخنوردها می‌گوید: «به دلیل توفان خاک در مریخ مقدار نوری که مستقیما به صفحات خورشیدی تامین‌کننده انرژی این مریخنوردها می‌رسد بسیار اندک است.
البته وضعیت اسپیریت کمی بهتر است ولی آپورتونیتی تقریبا کمتر از یک درصد نوری را که در شرایط طبیعی به آن می‌رسیده دریافت می‌کند و به دلیل همین میزان اندک تنها 14 تا 15 درصد انرژی معمولی را ایجاد می‌کند که خیلی کم است و با این که تمام حرکت‌ها و فعالیت‌های علمی آنها را متوقف کرده‌ایم ولی به هر حال به نیروی پایه‌ای نیاز داریم تا بخاری‌هایی را که گرم کردن فضاپیما در شب را برعهده دارند فعال کند تا وسایل الکترونیکی مریخ نورد در اثر سرما از کار نیفتند.»
دکتر نادری در عین حال تصریح می‌کند: «چیزی که نمی‌دانیم این است که اگر این شرایط چند ماه طول بکشد، سرما و یخ چه بر سر تجهیزات الکترونیکی مریخنوردها می‌آورد. البته ما آنها را پیش از پرتاب فضاپیما تا دمای 50 درجه سانتی‌گراد زیرصفر هم آزمایش کرده‌ایم ولی فقط برای چندین ساعت، نه برای چندین هفته.»
به گزارش خبرنگار علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، مریخ‌نوردهای دوقلوی اسپیریت و آپورتونیتی به ترتیب در 14 دی ماه و پنجم بهمن ماه سال 1382 برای ماموریتی 90 روزه در سطح سیاره سرخ فرود آمدند، با این حال به رغم پیش‌بینی اولیه دانشمندان که تصور می‌کردند با آغاز فصل سرما در مریخ خیلی زود تجهیزات پیشرفته آنها از کار بیفتد، دوقلوها نه تنها سرمای سخت مریخ را تاب آوردند بلکه با سخت جانی مثال زدنی و پایداری‌ای دور از انتظار همچنان به فعالیت خود در سیاره سرخ ادامه می‌دهند.
مدیر ماموریت‌های منظومه شمسی ناسا در ادامه درباره ماموریت آتی ناسا در مریخ می‌گوید: «همان طور که می‌دانید به دلیل دوره تغییرات مکان نسبی مریخ و زمین، ما هر 26 ماه یک بار فضاپیمایی به مریخ می‌فرستیم و چون فضاپیمای فونیکس را هفته گذشته فرستادیم، 26 ماه دیگر (سال 2009) سفینه دیگر را که یک کاوشگر خودرو مشابه آپورتونیتی و اسپیریت است به سوی مریخ پرتاب می‌کنیم.»
این کاوشگر چهار برابر بزرگتر از مریخ نورد‌های اسپیریت و آپورتونیتی و تقریبا به اندازه یک خودرو سواری است و نیروی محرک آن هم به جای سلول‌های خورشیدی از انرژی اتمی تامین می‌شود لذا دیگر احتیاجی به نور آفتاب نداشته و در تمام شب و روز و هر فصلی کار می‌کند.
