به گزارش واحد مركزي خبر، از خبرگزاري فرانسه كه اين تحليل را نوشته است، فدریک وری کارشناس موسسه کارنگی می‌گوید:« مفهوم نیروی واقع مشترک عربی بیش از آنکه واقعیت باشد یک تمایل است .»
به گفته وی،« این نیرو با چالش‌هایی در زمینه عملی، بی‌اعتمادی سیاسی یبن کشورهای عربی و به ویژه فقدان واقعی در زمینه آموزش نظامی مواجه است.»
جیمز دورسی کارشناس خاورمیانه در مدرسه بین‌المللی مطالعات راجاراتنام سنگاپور گفت :« مسایلی که باید حل و فصل شود زیاد است: چه تعداد از 22 عضو اتحادیه عرب در این نیرو مشارکت می‌کنند ؟ چه تعداد از نیروها بسیج می‌شود؟ با چه تسلیحاتی ؟ مقررات ورود به مناقشات چه خواهد بود؟ آیا این نیرو دائم و تحت فرماندهی مشترک مانند ناتو خواهد بود ؟ من فکر نمی‌کنم موضوعی واقعی در اعلام این نیرو وجود داشته باشد زیرا با وجود اعلام وحدت کشورهای عربی، اختلافات زیادی بین اعراب وجود دارد و این مسئله در بحران یمن روشن است .»
تشکیل ائتلافی عربی تحت رهبری ریاض برای بمباران مواضع شبه نظامیان حوثی در یمن، در واقع از اختلاف منافع حکایت دارد . کشورهایی که در آنها اکثریت جمعیت سنی هستند پیشروی حوثی‌ها را افزایش جدید غیرقابل تحمل نفوذ ایران شیعه در منطقه پس از عراق، سوریه و لبنان می‌دانند.
ماتیو گیدر کارشناس جهان عرب در دانشگاه تولوز فرانسه می‌گوید:« مشکل نیروی عربی این است که می‌تواند به عنوان یک نیروی عربی سنی محسوب می‌شود. بنابر این این نیرو باید بتواند ثابت کند که اقدامات آن را ملاحظات فرقه‌ای هدایت نمی‌کند بلکه براساس ملاحظات راهبردی و بشردوستانه است .»
این کارشناس تاکید می‌کند برخی از کشورها هرگونه مداخله در امور داخلی خود را به چشم بدی می‌نگرند و آن را نقض حاکمیت خود قلمداد می‌کنند.
در این چارچوب، عراق که تحت مدیریت دولتی با اکثریت شیعه است و تهران را پایتخت دوست محسوب می‌کنند تنها کشوری است که به طور رسمی ملاحظاتی در این خصوص مطرح کرده است .
ابراهیم جعفری وزیر امور خارجه عراق شنبه در گفتگو با خبرنگاران گفت :« ما هرگز اجازه مداخله یک ارتش غیر عراقی را در خاک عراق نخواهیم داد.»
هارون ریز از موسسه مطالعات جنگ مستقر در واشنگتن اعلام کرد ائتلافی که در خصوص یمن ایجاد شده است طرح خوبی را از آنچه این نیرو می‌تواند جمع کند در اختیار ما قرار مي‌دهد: مهم‌ترین کشورهای دخیل در این ائتلاف یعنی عربستان سعودی همچنین مهم‌ترین کشورها در این نیروی مشترک خواهد بود.»
این کارشناس می افزاید:« من در عین حال احتمال می دهم که برای گردهم آوردن دیگر کشورهایی که حمایت خود را وعده داده باشند به چهار ماه نیاز داشته باشد.»
مصر پرتعداد‌ترین ارتش از نظر شمار نیروها و مجهز‌ترین ارتش منظقه را در اختیار دارد و این درحالی است که عربستان سعودی بر ثروت خود که به این کشور امکان می‌دهد تجهیزات بسیار پیشرفته‌ای را در اختیار گیرد تکیه می‌کند.
اما ورنی تاکید می‌کند مناقشه یمن چالش‌های نظامی را که این کشورها با آن مواجه هستند مشخص می‌کند.
وی می‌افزاد: «ارتش‌های عربی برای جنگ‌های متعارف آموزش دیده‌اند، تدارکات آنها بیش از آنکه بر جنگ با شورش گروه‌های کوچک ماهر زمینی مبتنی باشد بر تجهیزات بسیار پیشرفته‌ای که با جنگ متعارف مطابقت دارد، تکیه دارد.»
این مسئله همچنین در زمانی صدق می‌کند که نیروی عربی بخواهد با گروه‌های تروریستی به ویژه افراطیون که هدف اولویت‌دار اتحادیه عرب است، مبارزه کند.
مصر که به شکلی بسیار مصرانه خواستار تشکیل این نیرو است اساسا گروه داعش را هدف قرار داده است که به موفقیت‌هایی در لیبی و صحرای سینا دست یافته است و قاهره را در شرق و غرب تهدید می‌کنند.
ریز می‌گوید: « پیش‌بینی اینکه عملیات یمن تا چهار ماه دیگر به کجا می‌رسد دشوار خواهد بود اما در صورتی که لیبی میدان عمل آینده تدارکاتی منطقی نیروی آینده باشد، مورد آن متفاوت خواهد بود؛ این کشور با عربستان سعودی مرز مشترک ندارد و ایران نیز در آن هیچ نقشی ایفا نمی‌کند.»
وی پیش‌بینی می کند:« بنابر این احتمال دارد برخی از کشورهای دیگر عربی به غیر از مصر و یا تونس مداخله در لیبی را اولویت‌دار ندانند.»
نظر شما