انسان سابقه طولانی در به تصویر کشیدن خود دارد، اما پایه سلفی نه فقط ابزاری است برای عکس گرفتن، بلکه وسیله‌ای است برای آزار افراد در فاصله نزدیک.
هفت دلیلی که در زیر می‌آوریم در توضیح این است که چرا بهتر است از پایه سلفی استفاده نکرد:
- پایان ارتباطات خودانگیخته
یکی از جنبه‌های زیبای سفر کردن به هر جای جهان این است که از یک رهگذر بخواهیم از ما (و احتمالا همسفران‌مان)عکس بگیرد. در واقع لبخند زدن به یک رهگذر و تکان دادن سر برای گرفتن عکس، یک زبان جهانی است. گاهی اوقات این کار مسخره به نظر می‌رسد و محلی‌ها به شما خواهند خندید، اما شما این عکس را در مقابل تاج‌محل گرفته‌اید و بنابراین حس خیلی خوبی درباره آن خواهید داشت.
مسافران دیگر حس ترس یا خجالت نخواهند داشت و نیازی به دانستن زبان محلی آن منطقه ندارند. اما پایه سلفی این شیوه عکس گرفتن که می‌توانست پلی بین دو نفر باشد، حذف می‌کند؛.چرا که در این وضعیت به گوشی هوشمند خود اعتماد می‌کنید و چپیدن در هم و گرفتن عکس سلفی را ترجیح می‌دهید.
- «چیزهایم را بدزد»
از آنجایی که مسافرها تقریبا همه‌جا به چشم می‌آیند، نشان دادن اینکه شما توریست هستید، ایده خوبی نیست. توریست‌ها شکار راحتی برای کیف‌قاپها، دزدها و فریبکاران هستند. مسافرهای باهوش خود را با جمعیت یکی می‌کنند، حتی در محل‌هایی که به چشم نیامدن دشوار است. یک سفیدپوست در قطاری در چین می‌تواند خود را به شکل یک مهاجر جلوه دهد، ولی به محض اینکه پایه سلفی بیرون آمد، این تصور خراب می‌شود و مشخص می شود این فرد توریست است.
دور انداختن پایه سلفی، فکری هوشمندانه برای امنیت مسافر است و بسیاری از مردم از این پایه‌ها هنگام سفر و جشنواره‌های شلوغ استفاده می‌کنند. اگر کسی مشغول گرفتن عکس شد، حواسش از کیف پول یا کیفش پرت می‌شود و احتمال دزدیده شدن آن بالا می‌رود. پیدا کردن این دزد و بازیابی چیزهای گمشده دشوار و حتی غیرممکن است، مگر اینکه به طور اتفاقی در عکس افتاده باشد.
- حواسمان به خودمان و نه به دیگران است
تنها یک چیز میان جشنواره‌ها، خیابان‌ها، موزه‌ها، سایت‌های میراث فرهنگی و جاذبه‌های توریستی مهم، مشترک است: جمعیت. به همین خاطر پایه‌های سلفی آزاردهنده است، زیرا فردی که تمرکزش روی عکس گرفتن است، دیگر حواسش به محیط و مردم اطرافش نیست. به مردم برخورد می‌کند، ترافیک ایجاد می‌کند، یا خلاف جمعیت حرکت می‌کند که آزار دهنده و گاهی خطرناک است.
در مکان‌هایی که شلوغی مشکلی جدی است (یک بعد از ظهر یکشنبه در هاراجوکو- منطقه‌ای پرازدحام در توکیو- را تصور کنید)، افرادی که خلاف جهت جمعیت حرکت می‌کنند خیلی مطلوب نیستند. مالی شیلو در New York Observer نوشت: «گرفتن سلفی را متوقف کنید. این کار موجب ازدحام در موزه‌های شلوغ می‌شود. افرادی که پایه سلفی را بالای سر جمعیت حرکت می‌دهند، به مردم اطراف خود این پیغام را منتقل می‌کنند که توجهی به جایی که هستند و کاری که می‌کنند، ندارند.»
- تبدیل کردن سفر از خاطره‌ها به عکس‌ها
یکی از مزایای عکاسی دیجیتال، داشتن صدها و حتی هزاران عکس از سفر است، اما این خود یک ایراد است. به ندرت قبل از گرفتن این عکس‌ها برنامه‌ریزی صورت گرفته است.
چیزی که در نهایت باقی می‌ماند، حجم زیادی عکس است که فضای هارد درایو را پر کرده است و خاطراتی نامعلوم از جایی که در آن بوده‌اند، زیرا همه حواسشان به گرفتن عکس بوده است. مناطقی که دیده شده و غذاهایی که خورده شده، مبهم هستند و خاطرات مربوط به دوربین و نه خاطرات واقعی در ذهن باقی مانده است.
با کنار گذاشتن پایه سلفی و دوربین، فرد یک مکان را به طور واقعی تجربه می‌کند. در یک کنسرت هیجان بیشتری را تجربه خواهد کرد و باغ‌های معبد شینتوی ٓژاپنی را با ظرافت بیشتری نگاه می‌کند.
اجازه ندهید دوربین به یک مانع تبدیل شود.
- دوست نداشتن فلاش
بسیاری از عکاسان، به خصوص عکاس‌های مبتدی، به تنظیمات فلاش توجه نمی‌کنند. استفاده نابه‌جا از فلاش هم باعث عدم وضوح عکس‌ها و هم آزار کسانی می شود که دور و برعکاس هستند. اگر شما در میان جمعیتی باشید که نمی‌خواهد برای یک لحظه چشمانش با نور فلاش شما جایی را نبیند، یا در اتاقی با حیواناتی که نمی‌خواهند آشفته شوند، یا یک گالری هنری که فلاش دوربین باعث آسیب به آثار هنری می شود، عکس گرفتن در آنجا مناسب نیست.
کسی که دوربین را نگه می‌دارد، حواسش هست که قبل از فشار دادن دکمه تنظیمات فلاش را چک کند. ولی وقتی دوربین به فاصله بازو یا بیشتر قرار دارد، مردم تا زمانی که چشمشان بسته شود، متوجه روشن بودن فلاش نمی‌شوند.
- خطرات
اخیرا نگارخانه ملی هنر آمریکا استفاده از پایه سلفی را به دلایل جالبی ممنوع کرده است: سلامت و ایمنی. علاوه بر نگرانی درباره اینکه بازدیدکنندگانی که پایه سلفی به کار می‌برند، موجب ایجاد اختلال در تجربه‌های دیداری سایر دوست‌داران هنر و آسیب به این آثار هنری می‌شوند. مقامات این نگارخانه نگران لغزیدن پای بازدیدکنندگان و افتادن آنها از پله‌ها بودند. مواظب نبودن باعث آسیب به فرد یا حتی مرگ او و حتی بدتر از آن شکستن اشیاء هنری باارزش می‌شود.
تنها فردی که دسته سلفی را نگه داشته است، در معرض خطر نیست. مادی استون در گیزمودو می‌نویسد: «سلفی‌های در بهترین زاویه شاید به بقیه افراد، زمانی از زندگی شما را نشان دهد، اما من شک دارم همین اتفاق برای کودکی که انتهای دسته به صورت او خورده است، افتاده باشد. دسته سلفی خطرناک‌تر از آن است که فکر می‌کنید.»
- جلوی دیدن منظره را می‌گیرد
با دیدن منظره زیبا و جادویی از گرند کانیون در یک روز صاف، یکی از خارق‌العاده‌ترین اشکال طبیعی را مشاهده می‌کنید. صبر کنید. یک دسته با یک گوشی متصل به آن جلوی چشم شما در حرکت است. یکی از دلایلی که مردم از پایه‌های سلفی متنفرند، روشن است: آنها جلوی دید مردم هستند. وقتی مردم به هنر و بناهای تاریخی نگاه می‌کنند یا می‌خواهند از کنسرت لذت ببرند، دوست ندارند یک دوربین بزرگ بین آنها و جذابیتی که می‌خواهند از آن لذت ببرند، وجود داشته باشد.
شاید این اصلی‌ترین نگرانی در رابطه با پایه‌های سلفی باشد، زیرا باعث کاهش تواضع مردم می شود. این ابزارها مردم را تشویق می‌کنند اول به خودشان فکر کنند و نه به دیگران.
منبع: Daily Dot
ترجمه: مهسا شیرانی
نظر شما