لامپ‌های تنگستن با میانگین تولید روشنایی بسیار ناچیز 15 لومن بر وات معادل 5 درصد بازده انرژی علاوه بر ضررهای اقتصادی، فشار بسیار زیادی را نیز بر تأسیسات و نیروگاه‌های برق تحمیل می‌کنند.
استرالیا و اتحادیه اروپا برای پیشگیری از اتلاف انرژی و تشعشعات مضر لامپ‌های تنگستن درصدد هستند تا با اجرای عملیات مرحله‌بندی شده، استفاده از این تکنولوژی کهنه و پیش پا افتاده ادیسونی را به حداقل برسانند.
سایر دولت‌ها نیز راهی مشابه در پیش گرفته‌اند و هم‌اکنون در حال جایگزین کردن لامپ‌های پرمصرف قدیمی با همنوعان کم‌مصرف و مدرن هستند و تکنولوژی جدید درخشش خود را در اغلب کشورها آغاز نموده است.
اکنون(سال 2007) لامپ‌های فلورسنت حدود 4 برابر بیش از لامپ‌های تنگستن کارایی دارند و متوسط عمر آنها حدود10000 ساعت روشنایی است. اما اکنون با پیشرفت‌های تکنولوژی، این لامپ‌ها در حال پیوستن به صفحات تاریخ هستند و استفاده از آنها در زندگی روزمره رو به کاهش است.
به‌زودی (سال 2008) اسرام استارلد (Osram Ostar LED) نسل جدید دیودهای تابان (Light-emitting Diodes) که میزان تولید نور آنها معادل 75 لومن بر وات است به‌زودی به بازار عرضه خواهند شد. بازده این دیودها بیش از لامپ‌های فلورسنت است.
دانشمندان کماکان در حال پیگیری مراحل آزمایشی تولید دیودهایی با قابلیت 150 لومن بر وات هستند.
جالب است بدانیم که راز نهفته در ساخت این دیودها آن است که فوتون‌ها توسط لایه‌ای آینه‌ای به بالاترین نقطه از چیپ‌ست لامپ هدایت می‌شوند. از مزایای این نوع لامپ می‌توان گفت که نور آن فاقد جیوه است و عمر متوسط آن60000 ساعت روشنایی است. قیمت تقریبی هرکدام از این دیودها، 300 دلار برآورد شده است.
آینده‌ای نه‌چندان دور (سال 2010) صفحات اُلِد (OLED panels) در حال حاضر، تولید و ساخت دیوارهای درخشان متشکل از صفحات دیودی ارگانیک (organic light-emitting diodes) فقط در حد آرزویی تکنولوژیک برای آینده بشر است.
شرکت‌های جی.ایی (GE) و کونیکا مینولتا (Konica Minolta) مدعی هستند که تا سه سال دیگر این آرزو را به واقعیت مبدل خواهند کرد.
صاحبان این دو شرکت معتقدند که اُلِدهای جدید از عمر متوسط 5 سال روشنایی برخوردارند و ترکیب رنگ‌های قرمز، سبز و آبی این امکان را می‌دهد که دیودها هر نوری را بنا به نیاز مصرف کننده در هر لحظه بتابند.
