امسال برای نخستین بار در تاریخ سیاسی بریتانیا، هفت کاندیدا همزمان در مناظره تلویزیونی حاضر شدند. به نظر می رسد که در انتخابات امسال هیچ یک از این دو حزب مطرح و اصلی به تنهایی قادر به دست آوردن اکثریت کرسی های مجلس عوام نیست و حزبهای کوچک نقش تعیین کننده ای در ائتلاف احتمالی خواهند داشت.
به گزارش يورونيوز نظام انتخاباتی بسیار پیچیده بریتانیا که قدمت آن به یکصد سال پیش می رسد و مانع به قدرت رسیدن حزبهای کوچک می شود، اکنون محل ابراز وجود حزبهای کوچکی شده است که فرصتی برای رساندن صدای خود پیدا کرده اند.
بریتانیا شامل ۶۵۰ حوزه انتخاباتی است. کاندیدایی که بیشترین آراء هر حوزه را از آن خود کند به عنوان نماینده آن حوزه شناخته می شود. در نهایت ۶۵۰ نماینده از ۶۵۰ حوزه بریتانیا انتخاب می شوند.
پس از اعلام نتایج انتخابات دو امکان وجود دارد. اول آنکه حزبی که بیش از ۵۰ درصد کرسی های مجلس عوام را تصاحب کند دولت تشکیل می دهد. حالت دوم این است که هیچ حزبی اکثریت کرسی ها را بدست نیاورده است. این اتفاق همیشه نادر بوده است و از سال ۱۹۱۰ تا اکنون ۵ بار در تاریخ انتخابات سراسری بریتانیا رخ داده است. در این حالت هم دو امکان وجود دارد: دولتی اقلیت تشکیل می شود و یا ائتلاف میان یک حزب با دیگر احزاب شکل می گیرد.
در سال ۲۰۱۰ حزب محافظه کار تن به ائتلاف داد و دولت آتی نیز احتمالا مجبور به ائتلاف با دیگر حزبهای شرکت کننده در انتخابات خواهد شد. بیش از پیش آراء انتخاباتی در حال تقسیم شدن میان حزبها در صفحه شطرنج سیاسی بریتانیا است، اگرچه که این امر ائتلاف حزبهای کوچک با یکی از دو حزب را برای باقی ماندنشان در صحنه سیاسی ضروری می کند. زیرا حتی اگر این حزبها قادر به کسب ۲۵ درصد کل آراء بریتانیا باشند، از آنجا که هر حوزه تنها یک نماینده با آراء بیشتر را به پارلمان می فرستد، این حزبها نخواهند توانست کرسی های زیادی را از آن خود کنند.
باید دید که این بار چرخش سیاست بریتانیا به سوی کدام یک از دو حزب همیشه پیشتاز خواهد بود و کدام احزاب وارد ائتلاف احتمالی با حزب پیشتاز خواهند شد.
نظر شما