طي 2 روز گذشته و بعد از اعلام نتيجه انتخابات پارلماني، آنقدر همه‌‌چيز در عرصه سياست اين كشور تغيير كرده كه نشريه ديلي‌بيست آمريكا در مطلبي اين پرسش را مطرح كرده‌است: آيا ديويد كامرون آخرين نخست‌وزير پادشاهي متحد بريتانيا خواهد بود؟
آنچه موجب شده اين نويسنده آمريكايي چنين سؤالي را مطرح كند، نتايج انتخابات پارلماني و روشن شدن نظر راي‌دهندگان به‌ويژه راي‌دهندگان اسكاتلندي است. سهم اسكاتلند از كرسي‌هاي پارلمان انگليس 59صندلي است. از اين تعداد 56صندلي را حزب جدايي‌طلب اسكاتلند تصاحب كرده كه رهبر آن مي‌گويد: اسكاتلند ديگر مانند گذشته نخواهد بود. اسكاتلندي‌ها درواقع به جدايي از انگليس رأي دادند.
اما خود انگليسي‌ها هم به جدايي فكر مي‌كنند. جدايي از اتحاديه اروپا. يكي از وعده‌هاي ديويد كامرون رهبر حزب محافظه‌كار توري كه اكنون در مقام خود به‌عنوان نخست‌وزير ابقا شده، برگزاري همه‌پرسي جدايي از اتحاديه اروپا تا 2 سال ديگر بود. او مدت‌هاست كه مي‌گويد تلاش مي‌كند قوانين اتحاديه اروپا را متناسب با خواسته لندن تغيير دهد و اگر اين تغيير حاصل نشود، تصميم درباره ماندن يا نماندن درون اتحاديه اروپا را به خود انگليسي‌ها مي‌سپارد. اين در حالي است كه خود كامرون اعتقاد و تمايلي به اين وعده ندارد.
حزب حاكم محافظه‌كار انگليس كه اكنون با به‌دست آوردن اكثريت كرسي‌هاي پارلمان، به تنهايي دولت تشكيل داده، درباره بسياري از موضوعات مهم داخلي و خارجي كشور ازجمله همين موضوع ماندن يا نماندن در اتحاديه اروپا دچار اختلافاتي است. طيفي درون اين حزب از خروج از اتحاديه اروپا حمايت مي‌كند اما طيفي ديگر كه كامرون به آنها تعلق دارد، اين ايده را عقلاني نمي‌داند. بنابراين كامرون كار دشواري پيش رو خواهد داشت.
از همين فردا كه اول هفته انگليسي‌هاست و دوره دوم كاري كامرون در مقام نخست‌وزير انگليس شروع مي‌شود، او چالش با دست‌كم 2 بحران جدايي را آغاز مي‌كند: جدايي اسكاتلند و جدايي از اتحاديه اروپا.به اين چالش بايد كسري بودجه و كاهش اجتناب‌ناپذير هزينه‌هاي دولت كه بايد از ناحيه هزينه‌هاي برنامه‌هاي رفاهي تأمين شود و با واكنش گروه‌هاي صنفي ازجمله پرستاران و معلمان روبه‌رو خواهد شد را هم اضافه كرد. مجموع اين چالش‌ها باعث مي‌شود كه لبخند برد شيرين انتخاباتي تنها مدت كوتاهي روي لب كامرون دوام بياورد و جايش را به تلخي رويارويي با مشكلات بدهد.
نظر شما