اگرچه مشکلات تا وقتی طرح جامع تغییر کاربری تئاتر نصر تهیه نشود، کماکان به قوت خود باقی میماند.
در این نشست حسین پارسایی از مشکلاتی که بر سر راه این اتفاق بود صحبت کرد و گفت: متأسفانه در سیر فعالیتهای ما اتفاقات متعددی چون سرقت از تئاتر شهر، مشکلات تئاتر شهر با مالک و مستأجر بهلحاظ حقوقی پیدا شد که سیر فعالیتها را تغییر داد، اما با تهیه طرح جامع تغییر کاربری تئاتر هنر به موزه این مشکلات بهزودی حل خواهد شد.
این مصوبه که از سوی شورای عالی انقلاب فرهنگی و وزارت ارشاد و براساس اساسنامه فرهنگستان هنر، مرکز هنرهای نمایشی موظف شد تا در ارتباط با راهاندازی موزه تئاتر همکاری کند.
این مصوبه در بین هنرمندان عکسالعملهای متفاوتی را درپی داشت.
اصل اول: به سالن تئاتر نیاز داریم
درحالیکه ما سالنهای تئاتر کم داریم و گروهها در شرایط مناسبی تمرین نمیکنند و وقتی هم کار آماده میشود به علت کمبود سالن مجبور میشوند یک سال در نوبت اجرا قرار بگیرند، ترجیح میدهم که تئاتر نصر بازسازی شود تا تبدیل به موزه شود، چراکه وجود این سالن میتواند گوشهای از کمبود را جبران کند و برای احداث موزه میتوان از سالن و مکان دیگری استفاده کرد. خصوصا اینکه تئاتر نصر یک مکان قدیمی است.
حمید سمندریان، مدرس، نمایشنامهنویس و کارگردان تئاتر با اعلام این مطلب میگوید: « زمانی ما نیاز به موزه داریم و خواهیم داشت که تئاترهای متنوع، سبکهای متنوع تئاتری و گروههای متفاوت داشته باشیم، اما با این شرایط که هنرمندان تئاتر منحصر شدهاند با شرایط حقیر و نامناسب سالنهای تئاتر شهر، نیاز به سالن داریم. بهتر است اول تئاتر جان بگیرد، بعد شرایطی برای ایجاد موزه مهیا شود.»
اصل دوم: به موزه نیاز داریم
هادی مرزبان کارگردان تئاتر که در حال حاضر نمایش «لبخند باشکوه آقای گیل» را به روی صحنه دارد از افتتاح موزه تئاتر هنر استقبال میکند: «افتتاح هر مکانی که در ارتباط با تئاتر باشد، حرکتی خوب و ارزشمند است، اما خیلی اسناد و مدارک و وسایلی داریم که میتوانیم در این موزه نگهداریم.»
این کارگردان درباره انتخاب این مکان میگوید: «باتوجه به اینکه سالها از تئاتر نصر استفاده نمیشده است و باتوجه به خرابی و نیاز به بازسازی ،کاربری خوبی برای این سالن در نظر گرفته شده است. البته میتواند هر مکان دیگری باشد اما در این انتخاب قدمت تئاتر نصر هم مهم است.»
اصل سوم: هم سالن تئاتر و هم موزه نیاز داریم
نادر برهانیمرند نمایشنامهنویس و کارگردان تئاتر نظر دیگری در این رابطه دارد: «بهنظرم هم نیاز به موزه تئاتر داریم و هم نیاز به سالن تئاتر، اینگونه نیست که نیاز به موزه تئاتر منافاتی با وجود سالن تئاتر دارد. تئاتر نصر با شکل و شمایلی که امروز دارد، نمیشود از آن بهعنوان یک سالن تئاتر استفاده کرد و البته هراسان بودیم که مبادا از دست برود. همینکه قرار است موزه بشود و باقیبماند، غنیمت است.»
برهانیمرند در ادامه به وقایعی که به تئاتر نصر رفته اشاره میکند و میگوید: «معتقدم ای کاش نهتنها تئاتر نصر، بلکه تمام مجموعه سینما و تئاتر خیابان لالهزار مثل گذشته هویت فرهنگی خودش را بازبیابد و مثل گذشته تبدیل به خیابان فرهنگ و هنر بشود.»
اصل چهارم: نگهداری از فرهنگ تئاتر کشور
حمید سمندریان با اینکه از مخالفان راهاندازی موزه تئاتر هنر است اما با وجود مکانی برای تثبیت و نگهداری اسناد تاریخی تئاتر موافق است.
او میگوید: « بهتر است هر هزینهای که میشود برای ایجاد سالنهای تئاتر بشود و در اینصورت یک بخش از این سالنها میتواند، تبدیل به مکانی برای تحقیق و آرشیو تئاتر یا موزه بشود، اما اصل همان سالنهای تئاتر است و تئاتر یک مقوله فرهنگی است که به فرهنگ مملکت کمک میکند و موزه میتواند در کنار آن باشد.»
هادی مرزبان که نگاه مثبتی به این قضیه دارد پیشنهاد میکند که همه هنرمندان برای تکمیل و راهاندازی این موزه همت کنند و آرشیو خود را در اختیار موزه قرار دهند. او میگوید: «براساس ویژگی این موزه میتوان فعالیتهای دیگری هم که به رشد تئاتر کمک کند، انجام داد.» مهم قدم اول است که برداشته شده است.
و نادر برهانیمرند به حفظ اسناد و مدارک تاریخی تئاتر اشاره میکند و میگوید: « ما نیاز به محلی داریم که بتوانیم این اسناد را برای آینده نگهداریم، موزه میتواند فقط محلی از نگهداری اشیاء نباشد یعنی از تعریف سنتی موزه دور بشویم و تنها یک ویترین نگهداری اشیاء کهنه و قدیمی نباشد، بلکه جایی باشد که محققان و نویسندگان بتوانند با مراجعه به موزه از فرهنگ و تاریخ تئاتر کشورشان آگاه بشوند و این خود یک پدیده فرهنگی ارزشمند است که به هر حال غنیمت است.»