این دستگاهها معمولا برای اطمینان بیشتر از سخنان فرد مورد استفاده قرار می گیرد تا مشخص شود آیا فرد راست می گوید یا در حال دروغ گفتن است.
وقتی یک شخص مورد امتحان این دستگاه قرار می گیرد تقریبا 6 سنسور (گیرنده) به وی متصل می شود. این سنسورها سیگنالهای مورد نظر را گرفته و روی کاغذ درج می کنند. سنسورها معمولا حالات زیر را ثبت می نمایند:
1- سرعت تنفس
2- ضربان نبض
3- فشار خون
4- تعریق بدن
گاهی اوقات برخی دروغ سنجها حرکات دست و پاها را نیز ثبت می نمایند.
در ابتدا پلیس یا فرد خبره چند سوال بسیار آسان را از شخص می پرسد تا سیگنال های او را در حالت عادی بسنجد.
وقتی سوالات جدی تر پرسیده می شوند تمام سیگنال های تولید شده توسط شخص بوسیله دستگاه ثبت می گردد.
در هر دو حالت هنگام تست گرفتن و یا بعد از آن شخص خبره می تواند تغییرات ناگهانی سیگنال های فرستاده شده توسط فرد را بررسی نماید. در حالت کلی بالا رفتن فشار خون یا ضربان قلب شخص و حتی عرق کردن فرد نشان دهنده دروغ گفتن اوست.
گرچه افراد خبره این کار از روی بالا رفتن سیگنال ها، دروغ گفتن فرد را تشخیص می دهند اما از آنجایی که تعبیر این دستگاه کاری شخصی است و همچنین بخاطر آنکه افراد مختلف هنگام دروغ گفتن واکنش های متفاوتی نشان می دهند این دستگاه زیاد مورد اطمینان نیست و درصد خطای بالایی دارد.
