به گزارش ایرنا، سعید متصدی روز سهشنبه در جمع خبرنگاران افزود: تولید پسماندهای ویژه و خطرناک یکی از معضلات کشورها است و هر کشوری در تلاش است تا به روشهای کاملا بیخطر این پسماندها را از خود دور کند.
وی ادامه داد: بر این اساس کنوانسیون بازل با هدف کنترل نقل و انتقالات فرامرزی پسماندهای خطرناک و نظارت بر دفع زیست محیطی آنها در 22 مارس 1989 توسط برنامه محیط زیست سازمان ملل به تصویب رسید و در سال 1992 در جهان لازمالاجرا شد، اکنون 183 کشور عضو این کنوانسیون هستند و ایران نیز در سال 1371 به عنوان عضو رسمی به آن ملحق شد.
متصدی اظهار کرد: بر اساس پیشبینیهای این کنوانسیون در آیندهای نه چندان دور میزان تولید پسماندهای خطرناک و ویژه در جهان به 400 میلیون تن میرسد.
وی گفت: سازمان محیط زیست بر اساس کنوانسیون بازل سال گذشته بیش از 100 تن مواد ویژه و پسماندهای خطرناک را برای امحا به فرانسه صادر کرد، همچنین بر این اساس و با هدف وارد کردن فناوری امحای پسماندهای الکترونیک هزار و 500 کیلو از این نوع پسماند را نیز به این کشور صادر کرده است.
متصدی افزود: پسماندهای بیمارستانی، صنعتی ، روغنهای آسکارل و PVC که در ترانس نیروگاهها کاربرد دارند، برخی از پسماندهای ویژه و خطرناک هستند که برای امحا ارسال شدهاند.
معاون محیط زیست انسانیسازمان حفاظت محيط زيست اظهار کرد: موضوع پسماندهای ویژه و خطرناک مسالهای است که تمام کشورهای دنیا را درگیر خود کرده است زیرا ضرر و زیان این پسماندها متوجه محیط زیست و در نهایت سلامت انسان میشود.
وی ادامه داد: بر این اساس سه کنوانسیون بازل ، روتردام و استهکلم در دنیا شکل گرفت تا نظارت بیشتری بر این گونه پسماندها صورت گیرد.
متصدی درباره کنوانسیون بازل گفت: این کنوانسیون با هدف ایجاد یک حاکمیت جامع بر حمل و نقل و امحای پسماندهای خطرناک و سایر انواع پسماندها به منظور حفاظت از سلامت انسان و محیط زیست در برابر اثرات سوء و یا مدیریت غیر اصولی آنها در سال 1989 ایجاد و در سال 1992 لازمالاجرا شد.
وی اظهار کرد: همچنین کنوانسیون روتردام نیز با هدف تقسیم مسئولیت و تلاش برای همکاری میان کشورهای عضو در تجارت بینالمللی مواد شیمیایی خطرناک به منظور حفظ سلامت بشر و محیط زیست در سال 1998 شکل گرفت و در سال 2004 لازمالاجرا شد.
متصدی گفت: ایران نیز در سال 1381 به کنوانسیون روتردام پیوست و اکنون 154 کشور عضو آن هستند، در حال حاضر تجارت بینالمللی 47 ماده شیمیایی و آفتکش خطرناک تحت مفاد قانون کنوانسیون رودترام در کشور تحت نظارت و کنترل است.
وی در ادامه به کنوانسیون استکهلم اشاره کرد و افزود: هدف از این کنوانسیون ممنوعیت و محدودیت تولید، مصرف ، صادرات و واردات آلایندههای آلی پایدار ، نظارت بر جابجایی، نگهداری و دفع مناسب این مواد به منظور حفاظت از سلامت انسان و محیط زیست در برابر این آلایندهها است.
متصدی ادامه داد: کنوانسیون استکهلم سال 2002 تصویب و ایران در سال 1385 رسما به آن پیوست و اکنون 21 ماده از گروه آلایندههای آلی پایدار مشمول مفاد این کنوانسیون است که بر این اساس تولید، خرید و فروش این ترکیبات در کشور ممنوع است.
وی افزود: اکنون 47 ماده شیمیایی خطرناک شامل مواد شیمیایی صنعتی و آفتکشها در چارچوب مفاد کنوانسیون روتردام ، 26 آلاینده آلی در در چارچوب مفاد کنوانسیون استکهلم، جیوه و ترکیبات آن در کنوانسیون مینی ماتا، همچنین نقل و انتقال پسماندهای خطرناک و مدیریت صحیح زیست محیطی آنها در چارچوب مفاد کنوانسیون بازل و با مرجعیت دفتر آب و خاک و همکاری دستگاههای ذیربط در کشور تحت مدیریت زیست محیطی هستند.
متصدی ادامه داد: اکنون در دنیا شاهد افزایش تولیدات و بهرهوری در بخش کشاورزی هستیم که این مساله نیاز به آفتکشها و سموم شیمیایی برای بالا بردن تولید را بیشتر میکند. 189 ماده شیمیایی ساخت بشر در دنیا وجود دارد که برخی از آنها برای سلامت انسان و محیط زیست مضر هستند که در قالب کنوانسیونهای ذکر شده استفاده میشوند.
متصدی تاکید کرد: اکنون مساله مورد توجه در دنیا درست مصرف کردن است، باید مد نظر داشته باشیم که منابع آب و خاک را با افزایش مصرف بیرویه تحت فشار قرار ندهیم زیرا منابع تا یک حدی جوابگوی نیازهای ما هستند بعد از آن برای بالا بردن بهرهوری مواد شیمیایی مانند کود و سم را به آنها اضافه میکنیم که در طولانی مدت اثرات جبرانناپذیری بر محیط زیست و سلامت انسان به جای میگذارند.
وی گفت: پسماندها به دو بخش عادی و ویژه و خطرناک تقسیم میشوند، پسماندهای عادی در حجم زیاد تولید میشوند اما خطر آنها زیاد نیست در حالی که پسماندهای ویژه و خطرناک در حجم کمتری تولید میشوند اما اثر بالقوهای در تخریب محیط زیست و سلامت انسان دارد.
معاون محیط زیست انسانی سازمان حفاظت محیط زیست افزود: از این رو کشورهای دنیا از جمله ایران در تلاش است تا این پسماندها را از خود دور کند.
وی ادامه داد: امروزه کشورها تلاش میکنند فناوری های قدیمی خود را به کشورهای ضعیفتر صادر کنند، اکنون بیش از 80 کشور دنیا در زمره کشورهای در حال توسعه هستند که عطش بهبود شرایط را دارند، کشور ما هم جزو آنها است بنابر این باید بسیار مراقب واردات فناوری به کشور باشیم.
متصدی با تاکید بر این که کشورهای در حال توسعه نباید ارزان بودن را فدای سلامت کنند گفت: اکنون تولید و وارادات آزبست در کشور ممنوع است در حالی که بسیاری از کشورها به ویژه کانادا که تولیدکننده اصلی این محصول است در تلاش برای صادرات آن به کشورهای دیگر است این در حالی است که تحت هیچ شرایطی از این محصول در کشور خود استفاده نمیکند.
نظر شما