پایش پسماندهای عفونی بیمارستان‌ها در ۱۵ استان

به گزارش ايسنا، شینا انصاری درباره مشکلات پایش پسماندهای بیمارستانی گفت: یکی از موارد مهم در قانون مدیریت پسماندها ارائه تعریف جامع و تفکیک هریک از انواع پسماندها از همدیگر است که پسماندهای عادی از پسماندهای پزشکی، ویژه، کشاورزی و صنعتی تفکیک شده‌اند و در مورد دفع پسماندهای پزشکی و ویژه مطابق ماده 7 قانون مدیریت پسماندها، تولیدکننده در مبدا باید بی‌خطرسازی را انجام دهد، این در حالیست که یکی از مشکلات در تعدادی از بیمارستان‌های کشور هنوز هم تفکیک پسماندهای عفونی و دارویی از پسماندهای عادی است.

وی با اشاره به اهمیت پایش و صحه‌گذاری بر بی‌خطرسازی پسماندهای عفونی و کم خطرسازی پسماندهای ویژه بیمارستانی اظهار کرد: هم اکنون 15 اداره کل محیط زیست استانی دارای توانمندی برای پایش بی‌خطرسازی پسماندهای عفونی هستند که بر نحوه بی‌خطرسازی این دسته پسماندها که توسط دستگاه‌های غیرسوز مانند اتوکلاوها انجام می‌شود نظارت دارند که پیگیری جهت ارتقاء توانمندی در سایر استان‌ها در دست اقدام است.

مدیرکل دفتر پایش فراگیر با اشاره به توانمندی 25 آزمایشگاه معتمد در سطح کشور برای پایش پسماندهای عفونی افزود: تعداد زیادی از پایش پسماندهای عفونی بیمارستانی توسط آزمایشگاه‌های معتمد صورت می‌گیرد؛ به‌طوری که در سال گذشته با احتساب پایش‌های محیط زیست و آزمایشگاه‌های معتمد مجموعا 1944 مورد پایش پسماندهای بیمارستانی در کل کشور صورت گرفت که استان‌های خوزستان، تهران، اصفهان و آذربایجان غربی دارای بالاترین عملکرد در بین ادارات کل استانی بوده‌اند.

انصاری با ذکر این نکته که این پایش‌ها صرفا برای بیمارستان‌های دارای دستگاه کم خطرساز بوده است تصریح کرد: به عنوان مثال در سال گذشته از مجموع 152 بیمارستان فعال در استان تهران 387 مورد پایش صورت گرفته است و یا در استان خوزستان از 57 بیمارستان 447 مورد پایش انجام شده است ولی در برخی از استان‌ها به رغم فعالیت بیمارستان‌های متعدد، پایش زیست محیطی بیمارستان‌ها مورد توجه قرار نگرفته است و پیگیری این موضوع در دستور کار قرار دارد.

وی با تاکید بر ضرورت توجه بیش‌تر به پایش پسماندهای عفونی در استان‌ها با توجه به مخاطرات مهم این پسماندها بر منابع آب و خاک افزود: طی سال‌های گذشته غالب بیمارستان‌ها و مراکز درمانی بزرگ به دستگاه‌های کم خطرساز زباله مجهز شده‌اند، البته پایش کم خطرسازی پسماندهای بیمارستانی صرفا بخشی از پروسه پیچیده مدیریت و پایش زیست محیطی این دسته از پسماندها در شهرهای ما هست و تفکیک پسماند و جداسازی پسماندهای عفونی و دارویی از پسماندهای عادی، انتقال پسماندها به اتاق مبرد (سردخانه ویژه زباله بیمارستانی) و امحا و نحوه انتقال پسماندها در صورت فقدان دستگاه کم خطرساز همگی از مشکلات پیش روی مدیریت و پایش پسماندهای پزشکی است.

مدیر کل دفتر پایش فراگیر سازمان حفاظت محیط زیست با اشاره به پیچیدگی نظارت بر پایش بی خطرسازی پسماندهای عفونی و اهمیت دستگاه‌های کم خطرساز در بیمارستان‌ها گفت: این زباله‌ها تنها در صورتی که به شکل مناسب از سایر پسماندهای بیمارستانی و خطرناک نظیر شیمیایی و دارویی تفکیک شوند، همچنین راهبری مناسب دستگاه و تامین شرایط خاص از نظر دما، فشار، زمان، نحوه و حداکثر میزان بارگذاری، می‌توانند پسماندهای عفونی را بی‌خطر کنند.

انصاری با بیان عدم توجه به خطرات دفع غیراصولی پسماندهای دارویی به‌خصوص ژنو توکسیک و داروهای سرطانی گفت: با توجه به این که سیستم‌های غیرسوز برای بی‌خطرسازی پسماندهای شیمیایی و پسماندهای دارویی مناسب نیستند، متاسفانه علی‌رغم خرید تجهیزات بی‌خطرساز در مراکز بیمارستانی، می‌بایست برای امحای پسماندهای شیمیایی و غیرعفونی مجددا تمهیدات لازم پیش‌بینی شود و با اختلاط پسماندهای عفونی و دارویی در بیمارستان‌ها عملا دستگاه‌های بی‌خطرساز، کارکرد کم خطر کردن پسماندهای ویژه را پیدا می‌کنند.

انصاری با اشاره به تصویب‌نامه "ضوابط و روش‌های مدیریت اجرایی پسماندهای پزشکی و وابسته" مبنی بر این که مسئولیت مستقیم دفع و امحای زباله‌های عفونی به دلیل ویژه بودن آنها بر عهده تولیدکننده است، اظهار کرد: این اقدام بر اساس ماده 3 این مصوبه باید با نظارت وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی انجام شود.