این لامپها از لولهای قوسدار یا پیچخورده استفاده میکنند که میتواند در فضایی که لامپ احتراقی نصب شده است، جا داده شوند و دارای یک چوک الکتریکی در پایهشان هستند.
سیافالها در مقایسه به لامپهای فلورسنت عادی همان مقدار نور مرئی تولید میکنند. سیافالها نسبت به لامپهای احترافی یک پنجم تا یک سوم نیروی برق مصرف میکنند و طول عمرشان هشت تا پانزده برابر باشد.
قیمت خرید سیافالها بالاتر از لامپهای احتراقی است، اما به علت طول عمر بیشتر و مصرف برق کمتر در نهایت خرید آنها نسبت به لامپهای قدیمی پنج برابر به صرفهتر هستند.
لامپهای فلورسنت فشرده مانند سایر لامپهای فلورسنت دارای ماده سمی جیوه هستند که دفع آنها را مشکل میکند. دولتها در بسیاری کشورها طرحهای بازیابی برای سیافالها و به طور کلی اقلام شیشهای را به اجرا در آوردهاند.
شیوه ایجاد نور در سیافالها مانند سایر لامپهای فلورسنت است: الکترونهایی که با اتمهای جیوه پیوند دارند تا حدی تحریک میشوند که هنگام برگشتن به سطح پایینتر انرژی از خود نور ماورای بنفش ساطع کنند. این نور ماورای بنفش در برخود با پوشش لامپ نور مرئی (و حرارت) تولید میکند.
سیافالها توزیع نیروی ویژهای متفاوت با لامپهای احتراقی دارند. بهبود فرمولاسیون فسفر که در پوشش این لامپها به کار میرود، باعث بهبود ادراک نوری شده است که از این لامپها منتشر میشود، به طوری که برخی منابع ادراک ذهنی نور «سفید نرم» سیافالها را مشابه نور لامپهای استاندارد احتراقی میدانند.
لامپهای الایدی در حال حاضر از لحاظ کارایی بالا در روشنایی خانه در رقابت با سیافالها قرار دارند.
نظر شما