هم نویز سفید و هم نویز صورتی شامل فرکانس‌های قابل‌شنیدن برای انسان‌ها- 20 تا 20 هزار هرتز است- اما شیوه توزیع قدرت سیگنال میان این فرکانس‌ها در میان این دو نویز متفاوت است.
نویز سفید در همه طیف فرکانسش قدرت مشابه در هر هرتز دارد، در حالیکه در نویز صورتی قدرت به ازای هر هرتز با افزایش فرکانس کاهش می‌یابد.
در نتیجه نویز صورتی در فرکانس‌های پایین‌تر بلندتر است و قدرت بیشتری دارد. اما اغلب افراد صدای نویز صورتی را به طور یکنواخت می‌شنوند که به علت قدرت یکسان صدا به ازای هر اوکتاو در نویز صورتی است.
اوکتاو یک باند فرکانسی است که بالاترین فرکانس آن دو برابر پایین‌تر فرکانس آن است. برای مثال باند فرکانسی از 20 تا 40 هرتز یک اکتاو و باند فرکانسی 40 تا 80 یک اکتاو دیگر است.
بنابراین گرچه در نویز صورتی قدرت به ازای هرتز با افزایش فرکانس کم میشود، اما چون طیف اکتاوهای متوالی بیشتر است، قدرت صورتی به ازای هر اکتاو یکسان می‌ماند.
نام صورتی از آنجا می‌آید که نور مرئی با چنین طیف قدرتی صورتی به نظر می‌رسد.
الگوی نوسانی مانند نویز صورتی در شماری از سیستم‌های طبیعی رخ میدهد، شامل ریتم‌های روزانه ضربان قلب، یا درخشش کوازار یا جریان ترافیک.
نویز صورتی اغلب برای آزمایش و یکسان کردن صدای بلندگوها در اتاق‌ها و اودیتوریوم‌ها استفاده میشود. اما در سال‌های اخیر نویز صورتی همچنین در محل‌های کسب و کار هم به کار می‌رود، چرا که به طور بالقوه بهره‌وری و تمرکز را در میان کارکنان افزایش میدهد.
منبع: LiveScience
نظر شما