به نوشته لايو ساينس پزشکان تشخیص داده بودند که مالول پیبرنات، هنرمند اسپانیایی که اوایل دهه 70 زندگی‌اش بود، به بیماری پارکینسون مبتلا است. این بیماری باعث از بین رفتن سلول‌های مغزی در ناحیه‌ای می‌شود که حرکات عضلات را کنترل می‌کند و علائم آن شامل لرزش دست، اختلال تعادل و هماهنگی حرکات، سفت شدن اندام‌های حرکتی است.
بر اساس گزارش منتشرشده در به‌صورت آنلاین در هشتم ژوئن در «ژورنال Neurocase: اساس عصبی شناخت»، یک روز، مالول پیبرنت هنگام جابه‌جایی یکی از آثارش تعادلش را از دست داد و در تلاش برای نیفتادن روی نقاشی‌اش، روی دست راست افتاد و آن را شکست.
پزشکان برای چهل روز دست او را گچ گرفتند، اما این وضعیت مانع کار مالول پیبرنات نشد. به گفته دکتر کوآن خو، جراح اعصاب در بیمارستان مدیچ اسپکتروم تونته در هلند، یکی از این دو نویسنده این گزارش، او توافقاتی برای کشیدن نقاشی‌های سفارشی کرده بود و نمی‌خواست مشتریانش را نومید کند، بنابراین شروع به نقاشی با دست چپ تمرین نديده‌اش کرد.
به گفته خو، نقاشی با دست غیر غالب نیاز به ساختاری مغزی دارد که در افراد دچار پارکینسون مختل شده است؛ اما باکمال تعجب، مالول پیبرانت برای پنج هفته با دست چپش نقاشی کرد و کیفیت نقاشی‌های او به گفته پزشکان نویسنده این گزارش، «قابل‌مقایسه با کارهای کشیده شده او با دست راستش بود.»
سپس شکستگی دست این هنرمند بهبود یافت و به گفته پزشکان اکنون دوباره با دست راستش نقاشی می‌کشد.
- مهارت دست
خو گفت، از این‌که مالول پیبرنات می‌توانست به همان خوبی قبل، با دست غیر غالبش نقاشی کند، تحت تأثیر قرار گرفته بود، به‌خصوص که این کار حتی هنگامی‌که فرد پارکینسون ندارد، مشكل است.
خو گفت: «آیا تابه‌حال سعی کرده‌اید که با دست غیر غالبتان نقاشی یا طراحی کنید. کار سختی است.»
پزشکان چنین تعویضی را که در آن شخص یک مهارت حرکتی را با یک دست می‌آموزد و می‌توان آن را به دست دیگر منتقل کند، «انتقال میان دستی» می‌نامند. به گفته خو، بررسی‌های نشان می‌دهند که انتقال میان دستی به معنای آن است که فرد هنگامی دستش را عوض می‌کند، لازم نیست مهارت جدید را از اول بیاموزد؛ برای مثال افرادی که در یک دست مهارتی حرکتی را آموخته باشند، با سرعتی بیشتر بر این مهارت در دست دیگرشان هم مسلط می‌شوند.
اما خو می‌گوید، بیماری پارکینسون بخشی از مغز را در این انتقال میان دستی دخیل است، مختل می‌کند. این منطقه که ناحیه حرکتی فرعی (supplementary) نام دارد، به افراد کمک می‌کند که حرکتی را آغاز کنند یا مهارت‌های حرکتی جدید را بیاموزند.
خو گفت، مورد مالول پیبرنات از این لحاظ جالب است که «نشان می‌دهد که حتی باوجود بیماری پارکینسون، شما می‌توانید برخی از مهارت‌ها را از یک نیمکره مغز به نیمکره دیگر منتقل کنید؛ اما چرا این اتفاق رخ می‌دهد، در حال حاضر شاهدی دراین‌باره نداریم.»
به گفته خو امکان دارد که انتقال میان دستی مهارت‌های حرکتی از ساختارهای دیگر مغزی علاوه بر ناحیه حرکتی فرعی هم استفاده کند. اگر بیماری پارکینسون بر این ساختارهای دیگر تأثیر نگذاشته باشد، شاید بتوان موفقیت حیرت‌آور مالول پیبرنات را توضیح داد.
خو گفت، یک امکان دیگر این است که داروهای پارکینسون این هنرمند فعالیت اصلی در ناحیه حرکتی فرعتی را به حد معمول رسانده باشد و انتقال مهارت را امکان‌پذیر کرده باشد.
به گفته دکتر پل رایت، رئیس بخش نورولوژی بیمارستان دانشگاه نورث شور و مرکز پزشکی لانگ آیلند در نیویورک که در گزارش این مورد شرکت نداشت، هر دوی این ایده‌ها قانع‌کننده هستند، اما مالول پیبرنات فقط ممکن است مردی بااستعدادی فوق‌العاده باشد.
هم خو و هم رایت می‌گویند این موردپژوهشی بر نیاز پژوهشگران به دانستن بیشتر درباره بیماری پارکینسون و تعامل یادگیری حرکتی تأکید می‌کنند.
خو گفت، به‌علاوه جالب است ببینیم که سایر افراد مبتلا به پارکینسون هم انتقال میان دستی را تجربه کرده‌اند، یا نه. به گفته او، لرزش‌های همراه پارکینسون معمولاً یک طرف بدن را بیشتر از طرف مقابل گرفتار می‌کند.
او گفت: «اگر بتوان به بیماران آموزش داد با طرف سالم‌تر بدنشان برخی از کارهایی را که با طرف از کارافتاده‌ترشان انجام می‌دادند، انجام دهند، ممکن است کمکی عملی به آنان بکنیم.»
نظر شما