تهدید چگونه فرصت شد؟

تا همان کساني که با تهمت و بهانه، تحريم هاي ظالمانه عليه ملت ما تصويب کردند، شيشه عمر همين تحريم ها را به دست خود بشکنند. تا همان کساني که در شوراي امنيت سازمان ملل متحد قطعنامه هاي غيرحقوقي متعدد عليه ايران عزيز تصويب کردند، خود در همان شوراي امنيت قطعنامه اي بنگارند که آن ها را لغو و بي اثر مي کند. تا همان کساني که با زد و بندهاي منطقه اي و ترويج ايران هراسي، کشورمان را تهديد ملت هاي منطقه معرفي مي کردند، امروز از نقش سازنده ايران در صلح و امنيت منطقه بگويند و البته اين فهرست طولاني است.

    دوم: رئيس جمهوري اسلامي ايران در مراسم تحليف خود عملياتي کردن راهبرد رهبري را سرلوحه اين «تدبير» دانست: «ايران، بهانه سنگيني براي استقلال خود پرداخت کرده و همچنان براي عزت و سربلندي خود ارزش فراواني قائل است. ملتي را که با برخورداري از انسجام ملي و با مشارکت گسترده و در کمال آرامش و امنيت در انتخابات شرکت مي کند، نمي توان با تحريم به تسليم واداشت و يا به جنگ تهديد کرد. تعامل سازنده براساس احترام متقابل و منافع مشترک و از موضع برابر، مبناي روابط ما با ساير کشورها را تشکيل خواهد داد و بر اين اساس، متناسب با رفتار و برخورد طرف هاي مقابل در جهت بهبود و ارتقاي روابط حرکت خواهيم کرد. به صراحت مي گويم اگر پاسخ مناسب مي خواهيد، نه با زبان تحريم که با تکريم با ايران سخن بگوييد».

    سوم: دکتر روحاني، اجراي اين تدبير را به محمدجواد ظريف سپرد که نماي او، براي مردم نماد اميد است، همراه با يار فداکاري با چون دکتر صالحي و تيمي توانمند و همسان. مقام معظم رهبري او و يارانش را فرزند انقلاب و ملت، متدين، امين، غيور، مقاوم و اهل منطق خواندند. دوست و دشمن هم وي را «ديپلمات درجه يک و قابل احترام» دانسته اند. کاترين اشتون (مسئول سابق سياست خارجي اتحاديه اروپا) سال گذشته در حاشيه يکي از جلسات نشست مجمع عمومي سازمان ملل با چنين مضموني به رئيس جمهوري تبريک گفت: «وزير خارجه شما هنرمندانه همه طرف هاي مذاکره کننده را به گفت و گو مقيد کرده است و روند مذاکرات را با ابتکار خود چنان مديريت کرده است که هيچ يک از طرفين جرات ترک ميز را ندارند». ديگر چهره غربي مي گويد «ظريف به قدري بر سر تک تک کلمات و متن توافق با وزراي غربي بحث و جدل دارد که تقريبا حوصله همه سر رفته است». و چشم در چشم حريف و با روحيه اي هميشه برتر، به ميدان ها رفته است.

چرا که او و همراهانش نيک مي دانند واژگاني که در متون اين توافقات به کار مي رود، بار حقوقي دارد و مي تواند در آينده ايران و ايرانيان موثر باشد. با اين همه بايد گفت که ظريف، ظريف است؛ نه مصدق و نه اميرکبير و نه ... که همه فرزند ايرانند. و در پايان؛ ايران البته از امروز ايران ديگري است؛ اما اين فرايند هنوز کامل نيست و راه ادامه دارد. همه تلاش دولت، اجراي منويات رهبر معظم انقلاب بوده و هرچه به دست آمده نيز مرهون راهبري ايشان، ايستادگي و حمايت مردم و همدلي و هم زباني قوا، دستگاه هاف نهادها و نخبگان است. رئيس حزب صهيونيستي هنگام توافق گفت: «سياست هاي ما در قبال ايران شکست خورد و تهران به هر آنچه مي خواست از طريق مذاکرات رسيد». درست گفت استثنائا.