حوادث بسیاری طی نیم قرن اخیر رقم خورده است، حتی گاه میدان بازی به صحنه‌های زد و خورد شدید کشیده شده است. کره‌ایها همیشه در فوتبال با ما مبارزه پایاپایی داشته‌اند. در مقابل سرعت فردی آنها، ضربه‌های سر و شوتهای سهمگین بازیکنان ما جوابگو بوده است. سرعت گروهی آنها نیز در مقابل قدرت بدنی و فیزیک برتر ما همیشه کارساز نبوده است. اما داشته‌های ما همیشه در مقابل داشته‌های آنها به یکدیگر گره خورده است و در سالهایی شاهد زیباترین صحنه‌ها بوده‌ایم. اما پیروزی تیم ملی ایران در سال 1996 در امارات بر کره چیز دیگری بود. شش گل به کره زدن کار آسانی نبود، اما در آن روز پتانسیل واقعی فوتبال ما نمایان شد. این بازی اثبات قدرت فیزیکی ما در آسیا بود. در دهه هفتاد میلادی نیز ما با این فاکتور توانستیم دوباره قهرمان آسیا شویم و یکبار نیز قبل از آن جام را بدست آوریم. امروز یک نوع ابهام و گنگی تیم ما را فرا گرفته است. با وجود حمایت گسترده فدراسیون و دبیر آن، تیم شکل و هیبت تیم ملی را ندارد. هیچ مشکلی بزرگتر از بلاتکلیفی نیست. کادر مربیان باید تا 48 ساعت قبل از بازی در انتظار بمانند تا بعضی از لژیونرها آیا برسند یا خیر؟
از سوی دیگر نمی‌توان آنها را نادیده گرفت و از کنار آنها به آسانی گذشت. تیم به سمت کره حرکت کرد، بدون لژیونرها، بدون مبعلی و صادقی آسیب‌دیده ،امید است که لژیونرها خود را از کشورهای مختلف به کره برسانند، کار سخت و پردردسری که تنها با همت خود لژیونرها اتفاق خواهد افتاد. باید انگیزه آنها را شناخت که حضورشان در این بازی تا چه اندازه مهم است. گروه جدید فوتبال به حساسیت و مهم بودن این بازی کاملاً واقفند، شاید برای برنامه‌های دراز مدت آنها این پیروزی‌ها و شکست‌های مقدماتی چندان اهمیت نداشته باشد اما افکار عمومی و خیل عظیم ورزشی‌نویسان با این نتایج فرمول‌های تایید و تحریف را برروی کاغذ می‌آورند. یعنی ممکن است تیم ما در یک گروه چهار تیمی آسیا به مرحله بعد نرسد؟
مربی هلندی کره «تیم وریک» از بازی با ایران برای خود پله‌ای خواهد ساخت تا به درجات ادوکات و گاس هیدینگ برسد. پیروزی در مقابل ایران برای کره و ریک چیز دیگری است، پس اهمیت خاصی دارد و کره باتمام داشته‌هایش به بازی می‌آید تا ما را ببرد. در مقابل تدارکی که کره‌ایها برای این بازی دیده‌اند ما چه کرده‌ایم؟
شرایط مبهم نفرات اصلی حاضر (بدون لژیونرها) خود یک استرس روحی است. بازیکن حاضر در اردو و سفر کرده نمی‌داند در مقابل کره یار ثابت خواهد بود یا با آمدن لژیونرها او روی نیمکت خواهد نشست. این بلاتکلیفی باید با قاطعیت دبیر فدراسیون حل شود تا تیم ما با برنامه‌ریزی از قبل تعیین شده، این بازیها را انجام دهد
