بیخود نیست به او لقب مهندس در فوتبال ایران دادند. واقعا طراحي مثل او در فوتبال ایران نیست.
ایمان مبعلی هافبک 32ساله تیم نفت تهران در حالی که خیلی‌ها فوتبال او را تمام‌شده می‌دانستند، شاگرد علیرضا منصوریان شد تا در تیم نفت نه تنها احیا شود، بلکه بهترین هافبک واقعی فوتبال ایران در لیگ چهاردهم باشد، نه بهترین به زعم و انتخاب سازمان لیگ.
چون مهندس در لیگ چهاردهم 18پاس گل داد و غیر از آن روی 6گل دیگر تیم نفت هم تاثیر غیرمستقیم داشت.
- ایمان‌جان، می‌خواهیم از آخر کار شروع کنیم؛ جایی که به نفت تهران پیوستی.
من در خدمتم.
- قبول داری در حالی به نفت تهران پیوستی که دیگر کمتر مربی در فوتبال ایران حاضر بود چنین اعتمادی به تو بکند؟
بله؛ من یکی دو فصل بد داشتم و خیلی‌ها فکر می‌کردند فوتبال من تمام شده.
- چی شد که به نفت رفتی و بار دیگر به سطح اول فوتبال ایران بازگشتی؟
روزی که با علی منصوریان در تیم نفت صحبت کردم، صحبت‌های خوبی بین ما رد و بدل شد. علی‌آقا با من خیلی حرف زد و این صحبت‌ها روی روحیه من تاثیر داشت. خب من سن زیادی نداشتم که بدنم افتاده باشد.
فوتبال هم که از یاد آدم نمی‌رود. پس می‌توانستم باز هم یک ستاره باشم. تنها به روحیه و اعتماد سرمربی نیاز داشتم؛ چیزی که علی‌آقا منصوریان به من داد.
- کمی در این صحبت‌ها ریز شویم. بیشتر توضیح دهید.
علی‌آقا به من گفت تنها چیزی که از تو می‌خواهم این است که وسط زمین حضور داشته باشی و چهارتا پاس درست و حسابی بدهی و ضربات ایستگاهی را بزنی و از تو نمی‌خواهم تکل بزنی، توپ‌گیری کنی، درگیری داشته باشی و...
در واقع کاری را از من خواست که در تخصصم بود، آن هم بدون اضافه کاری و استرس. این‌ها باعث شد تا من بتوانم خودم را پیدا کنم.
- فصل گذشته چند پاس گل دادی؟
18پاس گل مستقیم دادم و روی 6گل هم به صورت غیرمستقیم تاثیر داشتیم.
- پس چرا با این آمار بهترین هافبک لیگ برتر نشدی؟
(با خنده می‌گوید) والا چی بگم؟ اینو نباید از من بپرسید.
- خودت فکر می‌کردی که بهترین هافبک بشی؟
خب انتظارش را داشتم؛ یعنی اگر انتخاب می‌شدم خیلی تعجب نمی‌کردم.
- انتخاب بهترین‌های لیگ به نظر شما درست بود؟
من در مقامی نیستم که در این خصوص صحبت کنم، ولی اگر خود من قرار بود انتخاب کنم خیلی از انتخاباتم با این انتخاب‌ها فرق می‌کرد.
- آیا اتفاقی که برای شما در تیم نفت افتاد برای سایر بازیکنان این تیم هم افتاد که کلا تیم نفت تبدیل به پدیده مسابقات فصل قبل شد؟
نحوه برخورد منصوریان با همه بازیکنان همین‌طوری بود. او مدیریت بر روح و قلب بازیکنان را به خوبی بلد است و تیمی را ساخته بود که بازیکنانش سرمربی تیم‌شان را دوست داشتند. این‌ها را اضافه کنید به کارهای فنی بسیار خوب. این بود که در تیم نفت همه بازیکن‌ها خوب بودند و در مجموع هم یک تیم خوب و یکدستی داشتیم که همه در این تیم ستاره بودند.
- فصل قبل در هر دو جام تا یک قدمی قهرمانی رفتید و در آخرین لحظه از رسیدن به آن بازماندید.
تیم ما فصل قبل خیلی جوان بود؛ هم از نظر بازیکن و هم از نظر کادر فنی. تجربه تیمی‌مان کم بود، اما در عین حال ما تنها تیمی بودیم که در هر دو جام داخلی مدعی بودیم و در لیگ قهرمانان آسیا هم حضور داشتیم.
این آسیایی بودن بود که ما را از تیم‌های دیگر متمایز کرده بود. مثلا تراکتور هم در آسیا بود اما در جام حذفی مدعی نبود.
سپاهان تنها در لیگ مدعی بود؛ نه در جام حذفی حضور داشت و نه در آسیا. ذوب‌آهن هم روزهای آخر در لیگ خودش را بالا کشید، ضمن این که این تیم هم در آسیا نبود، اما تیم نفت در سه جبهه با قدرت می‌جنگید.
- صعود آسیایی شما شاید بهترین اتفاق فوتبال ایران در فصل گذشته بود.
شما تیم نفت را با سه تیم دیگر ایرانی که در آسیا بودند مقایسه کنید. تراکتور، پرسپولیس و فولاد از تیم‌هایی بودند که از تجربه حضور در آسیا برخوردار بودند اما تیم نفت اولین حضور آسیایی‌اش بود. این سه تیم هوادار داشتند و نفت نداشت.
این سه تیم مربی خارجی داشتند و نفت مربی ایرانی داشت؛ آن هم یک مربی کاملا جوان. حالا شما ببینید که ما با این وجود تنها تیمی بودیم که از گروه‌مان صعود کردیم.
با درنظرگرفتن این نکات متوجه می‌شوید که ارزش صعود آسیایی نفت مضاعف بوده.
- پس بی‌دلیل نبوده که تیم نفت باید بهترین تیم ایران باشد.
(با خنده می‌گوید) حالا چطور می‌شود که مربی این تیم بهترین مربی ایران نمی‌شود را نمی‌دانم.
- ایمان مبعلی که اهل شهرستان ایذه در استان خوزستان است و عمده دوران فوتبالش را هم خارج از زادگاهش بازی کرده، زندگی کردن در خارج از خوزستان و خارج از ایران را چطور دیده و چه تاثیراتی روی زندگی او گذاشته؟
من 4سال خارج از ایران زندگی کردم. البته در یک کشور نزدیک مثل امارات لذا خیلی هم احساس دوری از ایران نداشتم.
چون هم در امارات ایرانی زیاد است و هم بالاخره رفت و آمد راحت است و ارتباط برقرارکردن راحت‌تر، اما خب به هرحال هر انسانی نیاز دارد که در دوران جوانی در کنار خانواده باشد و از تجربه‌های بزرگترها و به خصوص پدر و مادرش استفاده کند ولي معمولا فوتبالیست‌ها از چنین نعمتی محروم هستند و باید در دوران جوانی‌شان دور از خانواده زندگی کنند.
من هم این موضوع را به خودم قبولانده بودم و برای تعالی و رشد فوتبالم این دوری از خانواده را هم تحمل کردم.
- صحبت خاص ديگري داری؟
امیدوارم که تیم نفت هم کار نیمه تمام فصل قبل خود را تکرار کند و هم در این فصل لااقل یک جام بگیرد و بتوانیم در آسیا هم تا قهرمانی پیش برویم.
منبع: همشهري تماشاگر
نظر شما