به گزارش روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، بر اساس این بیانیه متخصصان حاضر در دومین همایش بین‌المللی گردهم آمدند تا بار دیگر تجربیات خود را درباره میراث معماری دست کند به اشتراک گذارند و بر لزوم توجه به این نمونه‌های ارزشمند میراثی تأکید کنند.
متن این بیانیه که توسط امین کیوانلو دبیر اجرایی دومین همایش بین‌المللی معماری دست کند قرائت شد به شرح زیر است: نوپا بودن توجه به میراث دست کند لزوم نگاه ویژه به حفاظت از این ریشه‌های بشری را طلب می‌کند و دراین زمینه استفاده از تجارب مختلف ضروری است. به همین سبب شرکت‌کنندگان همایش اول در بیانیه کرمان (1391) بر شناخت، معرفی و به اشتراک گذاشتن دانش و تجربه‌های خود تأکید کردند و تلاش کردند به تدقیق در پژوهش پیرامون معماری دست کند نائل آیند.
در دومین همایش علاوه بر توجه به گسترش مطالعات میراث معماری دست کند، به شاخه‌های متنوع آن در ابعاد گوناگون پرداخته شد و هم چنین تحقیقات میان‌رشته‌ای به بحث گذاشته شد.
شرکت‌کنندگان توافق دارند که ابعاد معماری دست کند همانند معماری متداول از تنوع زیادی برخوردار است؛ به همین سبب نیاز به تحقیقات گسترده و تأمل بیشتری وجود دارد.
در اسناد بین‌المللی گوناگون موضوع اهمیت معماری بومی مندرج است که باید به آنها توجه کرد؛ مانند: کنفرانس مربوط به محافظت از میراث طبیعی و فرهنگی (1972)، توصیه‌نامه نایروبی مربوط به حراست و نقش مناطق تاریخی معاصر (1976)، سند نارا درباره اصالت (1994)، کنوانسیون حراست از میراث فرهنگی ناملموس (2003) و جمع‌بندی و توصیه‌های اجلاس بین‌المللی مانند میراث فرهنگی بم (2004) و بیانیه کرمان در نخستین همایش معماری دست کند (2012).
با توجه به حلقه اشتراک میراث مشترک در میان جوامع و ملل گوناگون، اینگونه از میراث که در پناه طبیعت شکل گرفته، ویژگی‌های مشترک زیادی را در نقاط گوناگون جهان درخود جای داده است؛ بنابراین عامل مهمی برای صلح و تفاهم ملت‌ها و فرهنگ‌ها خواهد بود و راه را برای به همگرایی بین‌المللی نزدیک می‌کند. سادگی و اصالت نهفته این زیست بوم فراتر از مرزها است و این توانایی را دارد که فهم مشترکی را برای جوامع به ارمغان آورد.
شرکت کنندگان، معماری دست کند را به مثابه «معماری بدون مرز» ارزیابی می‌کنند؛ از آن روی که تجربه تاریخی فرهنگ‌های گوناگون در بهره‌گیری از بستر طبیعی ایشان را به راهی مشترک و فنونی مشابه هدایت کرده است.
بر اساس این بیانیه شرکت‌کنندگان در دومین همایش بین‌المللی معماری دست کند بر موارد زیر تأکید کردند.
1ـ ظرفیت‌سازی از راه آموزش، ایجاد بانک اطلاعاتی، تدوین فرهنگ‌نامه‌های معماری دست کند و تحقیقات میان‌رشته‌ای.
2ـ در اولویت قرار دادن مطالعه و تقویت فرهنگ بومی زیستگاه‌های زنده دست کند از سوی کشورها.
3ـ توجه به منظر فرهنگی آثار معماری دست کند برای فهم و محافظت از حیات وابسته به این گونه آثار.
4ـ نیاز به همکاری‌های نزدیک بیشتر پایگاه‌های تحقیقاتی دست کند در همه سطوح.
5ـ ضرورت تهیه و انتشار سند حفاظت از میراث معماری دست کند با توجه داشتن به وجوه توأم میراث ملموس و ناملموس. در این راه از ایکوموس و یونسکو برای تدوین اسناد حمایتی مورد نیاز دعوت می‌شود تا موجب جلب توجه دولت‌های عضو به حفاظت از میراث معماری دست کند شود.
6ـ مستندسازی و مستندنگاری میراث دست کند با توجه به درخطر بودن و رها ماندن بسیاری از این آثار.
نظر شما