از ديوار خانه گرفته كه جاني ندارد تا سروي كه در باغ كاشته شده و مورچهاي كه گهگاه در كنار سفره پيدا ميشود؛ ياد ميگيريم كه باري عظيم بر دوش نگهداريم ميآموزيم آنقدر بايد بالا رفت تا رنگ هيچچيز بر دامنمان ننشيند و اينكه هميشه بايد كار كرد و در حال تكاپو بود. در فصل بهار همزمان با شكوفه زدن برگ درخت توت، تخم سفيد رنگ كرم ابريشم سر باز ميكند و موجودي چند ميليمتري بيرون ميآيد و از برگ توت تغذيه ميكند و بعد ميخوابد و هر موقع كه بيدار ميشود پوست عوض ميكند تا اينكه به بلوغ ميرسد و كمكم كه به كمال ميرسد آماده مرگ ميشود. براي خود قبري ميسازد و در حال ساختن قبر آماده مرگ ميشود. قبر او همان پيلهاي است كه دور خود با آب دهان خودش ميسازد.
آري درسي بزرگ در اين كارخانه هستي در حال نمايش است كه حكايت انسان را بيان ميكند؛ انساني كه در اين دنيا غوطهور است. تمام صبح تا شب به دنيا نگاه ميكند و از آن بهرهميبرد اما بهخودش نگاهي نميكند كه امام علي عليهالسلام فرمود: اي انسان! فكر ميكني جسم كوچكي هستي! در تو عالمي بزرگ نهفته است. آري درس اين كرم در كلام امامصادق عليهالسلام روي خود را نشان ميدهد: حكايت انسان حريص به دنيا حكايت كرم ابريشم است كه هرچه بيشتر بر خود ميتند، بيرون آمدنش از پيله بعيدتر ميشود تا اينكه از غم و اندوه ميميرد.
مرگ دارويي بس شفابخش است براي افرادي كه دائم دنبال بهرهبردن هر چه بيشتر از دنيا هستند؛ آنقدر مسئله مهم است كه پيامبر(ص) به اباذر ميفرمايد: اي اباذر! دنيا و هر چه در دنياست ملعون است. زمين كه گناه نكرده است؛ كوهها، آبها، آبشارها، سبزهها، مناظر عجيب و غريب روي زمين كه گناه نكردهاند؛ در روي همين زمين انبياء و ائمه زندگي ميكردند، كار ميكردند، تجارت ميكردند، زراعت ميكردند، گله گوسفند و نخلستان و باغستان داشتند و قنات آب جاري ميكردند. بلكه دنيايي كه ملعون است آن دنيايي است كه با زندگي حيواني همراه باشد؛ تمام هم و غمخوردن و آشاميدن و از بين بردن حق ضعيفان باشد وگرنه دنيا مهد پرورش پاكدلان و پاككرداران بوده است و خواهد بود. اما مرگ آبي است روي آتش خواهشهاي نفس انسان. از پيامبر اكرم(ص) پرسيدند: كداميك از مؤمنين زرنگترين فرد است؟ پيامبر(ص) جواب دادند: آنكه بيشتر ياد مرگ كند و خود را براي آن آماده سازد.
نظر شما