شاید پزشکتان به شما نگفته باشد، اما در واقع دو نوع ذره کلسترول LDL وجود دارد و فقط یکی از آن دو برای سلامت شما بد است:
1- نوع کوچک متراکم (نوع B) که بد است.
2- نوع بزرگ کرکی (نوع A) که بد نیست.
ذرات کوچک متراکم LDL (نوع B) گونه زیانبار است و با احتمال بیشتری ممکن است در دیواره‌های شریان رسوب کنند.
یک پژوهش منتشر شده در ژورنال انجمن پزشکی آمریکا در سال 1988 نشان داد که ذرات نوع B (کوچک متراکم) با احتمال سه برابر بيشتر نسبت به نوع A (بزرگ کرکی) باعث بیماری قلبی می‌شوند.
و ذرات نوع B با احتمال بیشتری ممکن است اکسیده شوند. یک بررسی بزرگ آینده‌نگر که در سال 2005 در ژورنال Circulation منتشر شد، نشان داد که افراد با کلسترول LDL بسیار اکسیده‌شده نسبت به افراد با کلسترول LDL کم‌اکسیده شده 4.25 بار در معرض خطر بیشتر حمله قلبی هستند.
با وجود این تمایز، مصرف زیاد کربوهیدرات‌ها بسیار خطرناکتر از مصرف چربی‌های اشباع از لحاظ ابتلا به بیماری قلبی است.
مصرف زیاد کربوهیدرات باعث تبدیل LDL نوع A به نوع B می‌شود و تری‌گلیسریدها (یک شاخص زیستی مهم دیگر برای بیماری قلبی) را نیز بالا می‌برد.
افراد با میزان بالای تری‌گلیسرید و میزان پایین کلسترول HDL نسبت به افراد با میزان پایین تری‌گلیسرید و میزان بالای کلسترول HDL شش برابر بیشتر در معرض حمله قلبی قرار دارند. به خصوص مصرف کربوهیدرات‌های با ضریب گلیسمیک بالا از این لحاظ ناسالم است.
Huffington Post
نظر شما