ماجراي اين جنايت به سوم شهريورماه سال 83 برميگردد. آن روز مأموران پليس ملارد در جريان درگيري مرگباري مقابل ساختماني قرار گرفتند و راهي آنجا شدند. بررسيها حكايت از اين داشت كه قرباني مرد 35سالهاي به نام عباسعلي بوده كه با ضربات چاقو به قتل رسيده است. عامل جنايت كسي جز برادرزاده قرباني نبود كه پس از قتل عمويش گريخته بود.
پدر متهم كه در محل حضور داشت به كارآگاهان گفت: پسرم از چند روز قبل با برادرم دچار اختلاف شده بود. هرچه با او صحبت كردم آرام نميشد. روز حادثه برادرم به خانه ما آمد تا بارديگر با پسرم حرف بزند و اختلافات تمام شود. پسرم درحاليكه بهشدت عصباني بود با چاقوي ميوهخوري، برادرم را به قتل رساند و فرار كرد.
از همان زمان تيمي از كارآگاهان براي دستگيري عامل جنايت وارد عمل شدند. 3روز بعد قاتل كه 18سال بيشتر نداشت دستگير شد و در بازجوييها گفت: مادرم چندماه قبل فوت شد. من اصلا حال و روز خوبي نداشتم تا اينكه شنيدم پدرم قصد دارد مجددا ازدواج كند. اين را كه شنيدم عصباني شدم. از پدرم خواستم تا سال مادرم صبر كند اما او در تصميم خود پافشاري ميكرد.
بر سر اين موضوع با پدرم درگيري داشتيم تا اينكه روز حادثه عمويم به خانه ما آمد تا با من صحبت كند. ميخواست مرا راضي كند تا با ازدواج مجدد پدرم مخالفت نكنم. بعد از صحبت كارمان به مشاجره كشيد كه عمويم يك سيلي به من زد. من هم از او كينه به دل گرفتم و پس از چند ساعت كه عمويم مجددا به خانه ما آمد با چاقوي ميوه خوري كه در دستم بود و سرگرم كندن پوست ميوه بودم، به او حمله كردم و وي را به قتل رساندم.
با اعترافات مرد جوان پرونده با صدور قرار مجرميت و كيفرخواست به دادگاه كيفري استان تهران فرستاده شد. در جلسه محاكمه، همسر، فرزندان و برادران مقتول بهعنوان اولياي دم خواستار قصاص متهم شدند. عامل قتل اظهار پشيماني كرد و قضات شعبه 74دادگاه كيفري، او را به قصاص محكوم كردند. اين رأي مدتي بعد در شعبه 27ديوان عالي كشور تأييد و پرونده براي اجراي حكم به دادسراي جنايي تهران فرستاده شد.
- تصميم سرنوشتساز
جوان محكوم به قصاص فاصله چنداني تا طناب دار نداشت تا اينكه خانواده مقتول روز گذشته به شعبه اجراي احكام دادسراي جنايي تهران رفتند و جوان محكوم به قصاص را بخشيدند. آنها بدون اينكه ديهاي بگيرند و تنها بهخاطر رضاي خدا و به حرمت اربعين از خونخواهي گذشت كردند.
همسر مقتول روز گذشته به همشهري گفت: 11سال پيش شوهرم را از دست دادم و از آن زمان به سختي دختر و پسرم را بزرگ كردم. دخترم 18سال و پسرم 15ساله است. آنها هم تا پيش از اين تصميم به قصاص پسرعموي خود داشتند اما از مدتي قبل همه ما تصميممان تغيير كرد. با خود گفتيم لذتي كه در بخشش و گذشت است در انتقام نيست. از سويي متهم 11سال از جوانياش را پشت ميلههاي زندان سپري كرده است. او توبه كرده و بارها پيغام فرستاده كه از قتل عمويش بهشدت ناراحت و پشيمان است.
ما وقتي اينها را ديديم دلمان نيامد كه اين جوان را قصاص كنيم. فرزندانم حتي حاضر به دريافت پول ديه هم نشدند. ما او را بهخاطر رضاي خدا، ماه صفر و بخصوص اربعين حسيني بخشيديم تا او هم بهزودي آزاد شده و به خانه برگردد. او به اندازه كافي در اين سالهايي كه حبس بود تنبيه و مجازات شده است. دختر مقتول هم گفت: پسرعمويم زماني كه به زندان افتاد 18سالش بود و حالا در آستانه 30سالگي است، او در اين سالها مجازات شده است.
از سويي عموهاي متهم كه جزو اولياي دم نيز محسوب ميشدند در دادسرا حضور داشتند و آنها هم اظهار داشتند كه متهم نادم وپشيمان است و بهخاطر خدا و اربعين حسيني به او فرصت زندگي دوباره دادهاند.به گزارش همشهري، با بخشش اولياي دم، متهم به قتل از چوبهدار فاصله گرفت و بهزودي از لحاظ جنبه عمومي جرم محاكمه خواهد شد.
نظر شما