قله اخلاق

بي‌شك موجودي است والا كه اين زيبايي‌ها از او شروع مي‌شود همانطور كه حضرت داوود عليه‌السلام گفت: پروردگارا! براي چه مخلوقات را آفريدي؟ خداي تعالي فرمود: گنجي پنهان بودم، دوست داشتم كه شناخته شوم، پس خلق را آفريدم تا مرا بشناسند. خداوند مي‌خواهد خود را از پنهان‌بودن درآورد پس شروع مي‌كند به آفرينش نور. پيغمبر(ص) فرموده‌اند: نخستين‌ چيزي‌ كه‌ خدا آفريده، نور من‌ بوده‌ است.

خداوند كه خود نور آسمان‌ها و زمين است با نور محمدي از حالت پنهان در آمد.و اين اولين، آخرين پيامبر است؛ پس تا پا بر زمين گذاشت، زمين‌لرزه‌اي به‌وقوع پيوست كه آثار آن به همه نقاط جهان رسيد، ‌تا آنجا كه كليساها و صومعه‌ها و بت‌هايي كه مورد پرستش بت‌پرستان بودند، ويران شدند و كار جادوگران و پيشگويان نابسامان شد. ستارگاني در آسمان پيدا شدند كه پيش از اين زمان، ديده نمي‌شدند و ايوان كسري در ايران به لرزه درآمد و 13 يا 14‌ستون آن فروريخت و آتش آتشكده فارس خاموش شد، اين در حالي بود كه از هزاران سال پيش، خاموش نشده بود. سپس براي به دوش كشيدن بار رسالت امتحانات الهي شروع مي‌شود.

همان ابتدا پدرش عبدالله از دنيا مي‌رود و در فاصله كوتاهي مادر را از دست مي‌دهد. ابوطالب عموي ايشان مي‌گفت: هرگز از محمد(ص)، دروغ و كار ناشايست و جاهلانه نديديم. نه بيجا مي‌خنديد و نه سخنان بيهوده مي‌گفت و بيشتر تنها بود. آري از خردسالي اينگونه داراي اخلاق بلند بود و خود مي‌فرمودند: من مبعوث شدم تا مسائل اخلاقي را به اوج برسانم. غار حرا خلوتگاه با عظمتي براي اوست كه از آنجا كعبه را به نظاره مي‌نشيند و بعد به مقام إقرأ باسم ربك نايل مي‌شود بدون هيچ استادي، كتابي را فرا مي‌گيرد كه تا ابد همه را بايد رشد دهد.

آنقدر بالا مي‌آيد كه حبيب خدا مي‌شود نه خليل‌الله؛ خليل دوستي است كه دل را به جنبش مي‌آورد و حبيب دوستي است كه در هستي دل يعني ژرفاي آن جا گرفته باشد و محبت را محبت ناميده‌اند چون همه‌‌چيز را جز محبوب از دل مي‌زدايد. بنابراين، حبيب از خليل برتر است. آري حضرت محمد(ص) حبيب‌الله است.

نه تنها خودش رشد مي‌كند بلكه مشتاق رشد امت خود است به‌طوري كه آنقدر شب‌ها را به نماز مي‌ايستد كه ديگر پا را ياراي ايستادن نيست به‌خاطر همين بر نوك انگشتان مي‌ايستد و تا آخرين لحظات مي‌فرمايند: كاغذ و دوات بياوريد تا چيزي بنويسم كه بعد از من گمراه نشويد. اين روح بزرگ را فقط خداوند مي‌تواند از اين دنيا منتقل كند و سر انجام حبيب، حبيبش را از اين دنيا مي‌برد.