آثار متأخر سینمای کره، از رویکردی متفاوت خبر می‌دهند. حالا دیگر نه مضامین ساده و انسانی که فناوری و توجه به جلوه‌های ویژه، باعث توفیق آثار آسیای جنوب‌شرقی می‌شود.
این کاری است که کره‌ای‌ها اخیراً آن را انجام داده‌اند. فیلم‌هایی چون «میزبان» و
«جنگ‌های اژدها» در درجه اول، به خاطر عظمتی که سازندگانشان برپرده خلق کرده‌اند، به توفیق رسیدند. کره‌ای‌ها حالا ترجیح می‌دهند به جای اینکه فیلم‌های پرتعدادی بسازند،آثار کمتری را با بودجه‌های کلان‌تری مقابل دوربین ببرند.
فیلم‌های اخیر سینمای کره، بیش از هر‌چیز از رشد صنعت سینما در این کشور حکایت دارد. پیداست سینماگران کره‌ای می‌خواهد در فن و تکنیک، چیزی از تکنیسین‌های هالیوودی کم نداشته باشند. اتفاقی که الان هم تا اندازه‌ای رخ داده و شرکت‌های جلوه‌های ویژه کره‌ای حالا از هالیوود نیز سفارش کار قبول می‌کنند.
بدون شک صنعت سینما و تلویزیون کره‌جنوبی در دهه اخیر رشد چشمگیری داشته است ولی به نظر می‌رسید باقی کشورهای آسیایی چندان حساسیتی نسبت به ستاره‌های سینمایی و تلویزیونی کره نشان نمی‌دهند.
اما این قضیه فقط محدود به سال‌های اول هزاره جدید بود و همراه با توسعه صنعت توریسم در این کشور، سینمای کره نیز برای همه آشنا بود و آنچه که موج کره‌ای (به زبان کره‌ای‌هالیو) نامیده می‌شد، حتی تا خاورمیانه نیز رسیده بود. پرفروش شدن فیلم کمدی
زیبای 200پوندی در سنگاپور، پر تماشاچی بودن فیلم «میزبان» در چین و شکسته شدن رکورد گیشه در داخل کره با فیلم جنگ‌های اژدها همگی حاکی از این مسئله بودند.
این روند همچنان با افزایش تعداد فیلم‌های صادراتی کره به بازار جهانی همچنان ادامه دارد و البته پیشرفت‌های تکنولوژیک شرکت‌های داخلی نیز به سینماگران کره‌ای کمک کرده تا در زمینه‌هایی چون جلوه‌های ویژه یا رسانه نوین پیشرفت کنند.
اکنون انیماتورهای کره‌ای ضمن آموزش در آمریکا با استفاده از این تکنولوژی‌ها می‌توانند همچون همتایان آمریکایی خود عرض اندام کنند. وقتی شرکت‌های متعدد فیلمساز در بوسان و سئول در معرفی کره‌جنوبی به عنوان یک مکان مناسب برای فیلمبرداری فیلم‌های غربی فعال هستند از بعد تجاری نیز شرکت‌های فیلمسازی و تهیه‌کنندگان بازارهای جهانی را در نظر گرفته‌اند و شرکتی مثل «سینه کلیک» که پیش از این فقط فیلم‌های محلی را می‌فروخت این روزها به کشورهایی چون افغانستان یا آرژانتین فیلم می‌فرستد.
همچنین نگاه‌ها نیز معطوف به چالش کشیدن بازار آمریکا شده است و این امر چه با تولید مشترک فیلم‌ها با حضور هنرپیشگان کره‌ای و آمریکایی و چه با بهبود روابط با استودیوهای‌هالیوودی صورت می‌گیرد.
شرکت توزیع فیلم «شوباکس» اخیراً قراردادی را با استودیو فاکس به امضا رساند که بر طبق آن چند فیلم کره‌ای در آمریکا از طریق فاکس توزیع خواهد شدیا شرکت سی‌جی انترتینمنت، شعبه‌ای را در آمریکا افتتاح کرده است که اقدام به تولید فیلم جدید مایکل چانگ تحت عنوان «خیابان 32 غربی» خواهد کرد.
اما همچون سینمای سایر کشورهای در حال رشد، ذهنیت تهیه‌کنندگان کره‌ای در حال تغییر است و همین مسئله باعث شده تا آنها به کاهش تعداد فیلم‌های تولیدی و افزایش بودجه فیلم‌ها رو بیاورند و به قولی، اقتصاد سینما در کره متحول شده است.
اکنون روزهایی که ستاره‌هایی چون لی‌بیونگ‌هون و یانگ دون‌گان می‌توانستند فروش میلیون دلاری فیلم را در ژاپن تضمین کنند، گذشته است و در نتیجه تعداد فیلم‌هایی که مملو از ستاره‌های کره‌ای بودند روبه کاهش گذاشته است، چرا که تهیه‌کنندگان تصمیم گرفته‌اند صرفا به ذائقه تماشاچیان آسیایی احترام نگذارند.
اما در عوض این امید در دل تهیه‌کنندگان به‌وجود آمده است که توان بالقوه حضور در خارج از مرزهای آسیا و موفقیت در گیشه بین‌المللی را دارا هستند.
آنها موفقیت کارگردانانی مکزیکی چون آلنونسو کائارون، گیلر مودل‌تورو و آلخاندروگونزالس را الگوی خود قرار داده‌اند و اکنون کارگردانانی چون پارک‌چان ووک (رفیق قدیمی) بونگ جون‌هو (میزبان) و کیم‌جی رون(زندگی تلخ شیرین) قصد دارند راه مشابهی را طی کنند و بونگ و کیم هم‌اکنون قراردادی را با مؤسسه CAA در آمریکا به امضا رسانده‌اند این امیدواری در ماه گذشته بیشتر شد.
چرا که فیلم جنگ‌های اژدها در اکران جهانی، فروشی معادل 40 میلیون دلاری داشت و اگرچه نقدها در مورد آن چندان مثبت نبود ولی جلوه‌های ویژه منحصر به فرد فیلم که محصول شرکت کره‌ای «یانگو آرت» بود فروش آن را در گیشه تضمین کرد. این فیلم سرمایه‌گذاری سنگینی داشت و 75 میلیون دلار برای ساخت آن در نظر گرفته شده بود که از این مبلغ حدود 40 میلیون دلار صرف خرید و استفاده از تجهیزات تازه شرکت یانگو آرت شد که متعلق به «شیم هونگ‌را» کارگردان فیلم است.
شیم در مورد این فیلم می‌گوید: من دیدگاه خوبی در مورد این فیلم داشتم و استعدادهای موجود در شرکت یانگ‌آرت به همراه بودجه مورد نظرمان باعث شد تا این دیدگاه روی پرده منتقل شود.
ما در یانگ‌آرت به روند رو به رشد خودمان ادامه می‌دهیم و در شعبه لس‌آنجلس این شرکت نیز می‌توانیم سفارش‌هایی از استودیوهای آمریکایی قبول کنیم.
در عین حال دولت کره نیز امیدوار است که بتواند با اقداماتی مثبت راه حضور هنرمندان کره‌ای را در بازارهای جهانی هموار کند و از این‌رو سیاست‌های حمایتی از انیمیشن کره‌جنوبی بهبود یافته است و مؤسسات مختلفی چون «آژانس فرهنگی کره» و انستیتو فرهنگی‌هالیو برنامه‌هایی برای آموزش استعدادهای جدید در زمینه‌های مختلف را دارا هستند.
شورای فیلم کره‌جنوبی نیز اخیراً با کمک‌های دولتی موفق شد شعبه خارجی خود را در لس‌آنجلس افتتاح کند و استعدادهای کره‌ای را تشویق کند که فعالیت خود را در خارج از مرزهای این کشور ادامه دهند.
با این وجود اکثر دست‌اندرکاران سینمای کره معتقدند دوران دستیابی به سودآوری آسان به پایان رسیده است و اکنون باید با تمرکز استعدادهای موجود تلاش کنند تا در بازار جهانی حرفی برای گفتن داشته باشند و علاوه بر جشنواره‌های هنری در جشنواره‌های تجاری نیز خود را مطرح سازند.
هفته‌نامه ورایتی- 4 سپتامبر2007
