غلامحسین نوذری با بیان این مطلب، افزود: ایران با داشتن بیش از 15 درصد ذخایر گاز جهان باید بیش از یک درصد فعلی در بازار صادرات، سهم داشته باشد.
وی با استناد به آمارهایی که نشان میدهد، برخی کشورها با داشتن2 درصد ذخایر گاز تا 7 درصد سهم بازار صادرات این فرآورده را در دست دارند، مکرر براین نکته تاکید دارد که ایران باید سهم مناسبی از بازارصادرات گاز را در اختیار داشته باشد.
با این روند و مذاکرات اخیر ایران با برخی کشورهای اروپایی برای صادرات گاز که در پی تفاهمهای اخیر با ترکیه تشدید شده است، انتظار میرود فرصتهایی برای گشوده شدن راه سرمایه گذاری بیشتر در طرحهای گاز کشور فراهم شود.
صادرات گاز ایران به شبه قاره هند نیز از جمله طرحهایی است که اجرایی شدن آن میتواند بخش مهمیاز اهداف، سیاستها و برنامههای درازمدت کشور برای تبدیل شدن به یک صادر کننده گاز را محقق کند.
اما در زمینه صادرات گاز ایران نکته اساسی روشن شدن این موضوع است که آیا کشورمان میتواند صادر کننده گاز بوده و در عینحال همه نیازهای بازار داخلی اعم از خانگى، تجارى، صنعتى، سوخت مورد نیاز نیروگاههاى کشور و نیز تزریق به حوزههاى نفتى براى بازیافت و افزایش ضریب برداشت نفت را تأمین کند.
براساس آمارهای وزارت نفت، حجم گاز طبیعی قابل استحصال ایران 3/28 تریلیون متر مکعب برآورد شده است.
بر اساس همین آمار، مصرف داخلی در سال گذشته 321 میلیون متر مکعب در روز یا 117 میلیارد متر مکعب در سال برآورد شده است.
با این آمارها، اگر تا سال 1404 حتی با اعمال کنترل رشد مصرف،سالانه بهطور متوسط 8 درصد به مصرف گاز کشور اضافه شود مجموع مصرف گاز داخلی کشور میتواند تا حدود 6 تریلیون متر مکعب برآورد شود.
همچنین طبق آمارهای وزارت نفت، تزریق گاز به چاههای نفتی کشور حدود 30 میلیارد متر مکعب در سال است که طبق برنامه ارائه شده وزارت نفت در سالهای آینده به حدود 80 تا 100 میلیارد متر مکعب افزایش خواهد یافت.
اگر مجموع گاز تزریقی در حوزههای نفتی تا سال 1404را نیز حدود 6/1 تا 9/1 تریلیون متر مکعب برآورد و توجه کنیم که این گاز تا بیش از 70 درصد قابل استحصال مجدد است، با این برآوردها تا سال 1404 مجموع گاز مورد نیاز براى مصارف داخلى و تزریق، حدود 8 تریلیون متر مکعب یا 29 درصد ذخایر موجود کشور است.
موافقان صادرات گاز معتقدند اگر حداقل 5 درصد ذخایر گاز کشور را به صادرات تخصیص دهیم، از نظر اقتصادی، راهبردی و سیاسی از اهمیت و ارزش کافی برخوردار بوده و علاوه براین، منابع لازم برای تحقق هدف چشمانداز 20 ساله نیز فراهم میشود.
براساس مهمترین سند برنامهریزی بلند مدت کشور که به سند چشمانداز 20 ساله موسوم شده است، صنعت گاز ایران تا پایان سال 1404، باید به سومین تولیدکننده گاز جهان تبدیل شده و 8 تا 10 درصد سهم تجارت جهانى و فرآوردههای گازی را به دست آورد.
با برنامهریزی صحیح و توسعه همه جانبه منابع گازی موجود، ایران میتواند به اهداف برنامه 20 ساله در این زمینه دست یافته و در پایان سال 1404علاوه بر تولید کافی برای تامین نیاز داخلی، امکان صادرات نیز داشته باشد. ا
ما باید توجه کرد که کسب سهم 8 تا 10 درصدی مجموع تجارت جهانى گاز و فرآوردههای گازی، علاوه بر توان تولید به عوامل دیگری بستگی دارد که باید برای آن نیز برنامه ریزی شود.
بی تردید تولید گاز در ایران باید افزایش یابد چراکه با توجه به رشد مصرف، تامین نیاز بازار داخلی و تامین گاز مورد نیاز برای تحقق اهداف توسعه اقتصادی کشور، بدون توسعه تولید گاز عملی نیست.
توسعه تولید با در نظر گرفتن نیاز به تزریق نیز بیش از پیش ضروری است و رسیدن به این اهداف مهم با سرمایه گذاری میسر بوده و برای تامین این سرمایهها باید راهی اندیشید. برخی تنها راه برای جذب سرمایههای مورد نیاز توسعه صنعت گاز کشور را گشودن بازار برای جذب سرمایه گذاری خارجی و صادرات گاز میدانند.
راهکار دیگر فعال شدن بخش خصوصی کشور در بخش تولید و صادرات گاز و تشویق سرمایه گذاری خصوصی در این صنعت است که این مهم نیز نیازمند انجام اصلاحات ساختاری در بخش انرژی کشور است.
با این شرایط اکنون اجرای سیاستهای ابلاغی اصل 44 در حال پیگیری است و اگر این هدف نیز محقق شود، باید این 2 گزینه همزمان بهکار گرفته شوند تا با حد اکثر امکانات در زمینه افزایش تولید و رسیدن به اهداف برنامه 20 ساله کشور گام برداریم.