بینشی ناقص

آيا شما از اين مغازه خريد مي‌كنيد و مشتري ثابتش مي‌شويد يا فقط وقت‌هايي كه به اين نوع شيريني احتياج داشته باشيد به آنجا مي‌رويد؟

در جامعه امروز ما اتفاقي افتاده است كه در فضاي علمي حاكم بر آن، اين چارچوب پذيرفته‌شده كه همه‌‌چيز با تجربه و آزمايش به نتيجه رسيده و به‌دست بيايد؛ در نتيجه همه اتفاقات درون جامعه را هم در قالب همين تجربه و آزمايش مي‌ريزند. اگر اين آزمايش جواب بدهد كه هيچ، وگرنه آن گزينه را از ريشه رد مي‌كنند، يعني همه‌‌چيز بايد با همين روش به نتيجه برسد!

بحث وقتي به گزاره‌هاي ديني مي‌رسد- مانند اينكه صله رحم عمر انسان را زياد مي‌كند- مي‌گويند اين حرف علمي نيست؛ چرا كه قابل تجربه و آزمايش نيست. اما مسئله اينجاست كه بايد به اين مسائل از زاويه‌اي ديگر نگاه كرد. در ابتدا بايد قبول كنيم علوم تجربي ظرفيتشان محدود است و هر چيزي در دسته‌بندي‌هاي آن قرار نمي‌گيرد. بايد قبول كنيم كه روايات و آياتي كه ما از آنها صحبت مي‌كنيم پشتوانه‌اش قرآن است كه خودش پشتوانه‌هاي عقلي دارد.

زندگي اين روزهاي ما خواه ناخواه در اين موقعيت زماني و در اين فضا شكل گرفته و تحت‌تأثير قرار مي‌گيرد. حواسمان باشد چه چيزهايي را درون خانواده منتقل مي‌كنيم و چه اصولي را به فرزندانمان با رفتار و گفتارمان آموزش مي‌دهيم. مرزهاي علم و دين را مشخص كنيم و عادت نكنيم كه همه‌‌چيز را فقط با علم بسنجيم؛ بلكه علم را محضر قرآن و روايات بياوريم تا سنجشي صحيح انجام داده باشيم.

چند خط ابتداي متن يادتان هست؟ علم اين روزهاي ما فقط يك روش براي توليد انواع داده‌ها دارد. به‌نظرتان مي‌شود هميشه به آن مراجعه كرد و بناي زندگي را فقط روي همين يك روش ساخت؟