به گزارش ایرنا، مرضیه لک روز پنجشنبه در کارگاه آموزشی همایش حامیان محیط زیست به حجم شوری آب دریاچه اشاره کرد و افزود: اکنون شوری آب این دریاچه 400 گرم بر لیتر است در حالی که دریاچه 99 درصد از حجم آب خود را از دست داده و با این میزان شوری برگشتن به تراز اکولوژیک غیرممکن است.
وی اظهار کرد: پنج میلیارد تن نمک کف دریاچه وجود دارد که با این میزان حجم باید شوری را به 250 گرم بر لیتر برسانیم بنابر این رسیدن به این هدف به حجم بسیار زیادی آب نیاز دارد که اگر این کار نیز صورت گیرد نمک‌ها شروع به حل شدن می‌کنند و شوری را افزایش می‌دهند بنابر این مجبوریم نمک کف دریاچه را کاهش دهیم.
لک گفت: هرچه آب وارد دریاچه شود، شدت تبخیر و میزان شوری آن را از بین می‌برد و ادامه این روند موجب می‌شود منابع آب شیرین خود را نیز از دست بدهیم اگر 30 میلیارد مترمکعب آب مورد نیاز را نیز وارد دریاچه کنیم دیگر به زمان گذشته خود برنمی‌گردد.
به گفته وی، در مدت یک سال 35 سانتی‌متر نمک در بستر دریاچه رسوب می‌کند و تبخیر آب یک متر در سال است بنابر این رسیدن به تراز اکولوژیک کاری بسیار دشوار و غیرممکن است.
لک گفت: عده‌ای معتقدند دریاچه را به حال خود رها کنیم در این صورت تنها سه لکه از دریاچه باقی می‌ماند که خشک نمی‌شود برخی هم معتقدند آب را از حوضه‌های دیگر وارد دریاچه کنیم اما ما معتقدیم حوضه آبی دریاچه باید پایدار باشد.
عضو هیات علمی پژوهشکده علوم زمین اظهار کرد: تغییر اقلیم، بهره‌برداری بی‌رویه از منابع آبی و میانگذر شهید کلانتری مولفه‌هایی بودند که در سازمان زمین‌شناسی در خصوص خشک شدن دریاچه ارومیه مورد بررسی قرار گرفتند.
وی اظهار کرد: بررسی‌ها نشان می‌دهد نقش تغییر اقلیم در خشک شدن دریاچه ارومیه بسیار کمرنگ بوده است؛ بعد از سه سال خشکسالی تراز دریاچه در سال 2000 کاهش یافت اما بعد از آن به رغم بهبود بارش‌ها در منطقه، تراز آب همچنان روند کاهشی خود را ادامه داده است.
لک، گفت: سازمان زمین‌شناسی این مساله را در سال 1388 به نهادهای مرتبط ارائه داد اما مورد قبول قرار نگرفت و آنها گفتند که عواملی مانند تبخیر و باد نیز باید مد نظر قرار گیرد. وی افزود: بر این اساس سازمان زمین‌شناسی اقدام به مغزه‌گیری از کف دریاچه ارومیه کرد و رسوبات را از عمق 6.5 متری بستر بیرون آورد که در این عمق اثری از خشکسالی نبود این به آن معنا است که طی 13 هزار سال گذشته ارومیه خشک نشده است.
لک، به عامل بعدی یعنی استفاده بی‌رویه از آب‌های زیرزمینی اشاره کرد و گفت: بیش از 100 هزار حلقه چاه مجاز و غیرمجاز در اطراف دریاچه ارومیه حفر شده که باعث پایین رفتن سطح آب‌های زیرزمینی شده و همچنین روی تمام رودخانه‌های مهم دریاچه ارومیه بدون در نظر گرفتن حقابه محیط زیستی دریاچه، سد احداث شده است.
وی با بیان این که متولیان سد اعلام کردند که فقط سه میلیارد مترمکعب آب پشت سدها ذخیره شده است که در برابر 30 میلیارد مترمکعب کمبود آب دریاچه ارومیه عددی نیست، افزود: این گفته شاید درست باشد اما اتفاقی که در این میان افتاد این بود که تمام آب‌های شیرین پشت این سدها ذخیره شده از این رو تعادل ورود آب شیرین و شور به دریاچه به هم خورد که این مساله باعث افزایش شوری آب دریاچه شده است.
لک، در ادامه به احداث میانگذر شهید کلانتری اشاره کرد و گفت: این میانگذر قرار بود به صورت پل احداث شود زیرا گردش آب در دریاچه ارومیه از جنوب به شمال است اما زمانی که میانگذر به طول 17 کیلومتر احداث شد، فقط یک 1.7 کیلومتر برای جریان آب جنوب و شمال دریاچه در نظرگرفته شد از این رو این حجم کوچک دریچه موجب متوقف شدن جریان طبیعی دریاچه شد که این مساله نیز تعادل شوری و شیرینی دریاچه را به هم زد.
وی تاکید کرد: اکنون دیگر امحای میانگذر فایده‌ای ندارد چون کف دریاچه پر از رسوب شده و ارتباط بخش شمالی و جنوبی قطع شده است.
لک به تشکیل ستاد احیای دریاچه ارومیه اشاره کرد و گفت: تشکیل این ستاد کار بسیار مناسبی است که قرار است در یک برنامه 10 ساله دریاچه را به تراز اکولوژیک خود برساند اما معتقدم که دریاچه به تراز اکولوژیک خود نخواهد رسید.
نظر شما