به گزارش بی‌بی‌سی، محققان آمریکایی در بیمارستان اطفال بوستون، مطالعه‌ای را روی موش‌ها انجام داده‌اند و متوجه شده‌اند خوراکی‌هایی که نوع خاصی از کربوهیدرات را دارند، می‌توانند باعث تخریب بافت کبد آنها شود.
این کربوهیدرات‌ها، مواد عجیب و غریبی نیستند؛ بلکه انواعی هستند که جذب سریعی دارند و سریعا به اجزایشان، که همان قندهای ساده باشند، تبدیل می‌شوند.
به این نوع کربوهیدرات‌ها در اصطلاح کربوهیدرات‌هایی با شاخص گلیسمیک بالا گفته می‌شود.
از مدت‌ها پیش زیان‌های مصرف این نوع خوراکی‌ها، بر روی سلامت کلی بدن شناخته شده بود. مثلا می‌دانستیم که مصرف بیش از حد این گونه مواد می‌تواند باعث مقاومت بیش از حد سلول‌ها به انسولین شود و به این ترتیب زمینه را برای ابتلا به دیابت فراهم آورد.
مچنین مطالعات نشان داده که مواد نشاسته‌ای و کربوهیدرات‌های با شاخص گلیسمیک بالا نقش مهمی در اضافه وزن افراد مستعد بازی می‌کند وبه همین علت باید میزان مصرف‌آن محدود شود.
اما این مطالعه جدید در مورد اثر این خوراکی‌ها روی بیماری موسوم به کبد چرب است. دراین بیماری، چربی‌های اضافه بدن که سوخته نشده و در بدن تجمع پیدا کرده‌اند، در سلول‌ها و اجزای بافت کبد رسوب می‌کنند و کارایی آن را، موذیانه و به آرامی از بین می‌برند.
فرآیندی که چون به تدریج اتفاق می‌افتد، علائم هشدار و اولیه‌ای ندارد اگر فرد حین یک آزمایش تصادفی یا چک‌آپ متوجه آن نشود، می‌تواند بدون سر و صدا پیش رود و زمانی صدایش در بیاید که کبد به طور کامل از بین رفته و دیگر هیچ‌کارش نمی‌شود کرد.
در مطالعه حاضر، بررسی روی موش‌ها انجام شده، به این ترتیب که به 2 گروه از این حیوانات آزمایشگاهی، مقدار غذای مساوی به لحاظ مقدار کالری، داده شد؛ با این تفاوت که کالری در یک گروه با خوراکی‌های با شاخص گلیسمیک بالا انتخاب شد و به گروه دیگر خوراکی‌هایی غیر از آن.
در هر 2 گروه، قند خون و سطح انسولین آن، اندازه گرفته شد. به دلیل جذب سریع این خوراکی‌ها، قند خون به شدت بعد از غذای گروه اول بالا می‌رفت؛ طوری که انسولین زیادی برای وارد کردن این قند اضافه به درون سلول‌ها نیاز بود.
سلول‌های بدن نسبت به مقادیر معمول کمتر به انسولین حساسیت نشان می‌دادند و کمتر تمایل داشتند این قند را وارد کنند و در این حالت بدن موش‌ها، در گروه اول، در مرحله قبل از دیابت قرار می‌گرفت.
همچنین قندی که نتواند وارد سلول‌های بدن شود و به مصرف سوخت‌و‌ساز آنها برسد، به ناچار در مسیر تبدیل شدن به چربی و ذخیره شدن قرار می‌گیرد و آن وقت اضافه وزن هم در راه خواهد بود.
ضمن این که این چربی‌های اضافه دور و درون بافت‌های حیاتی بدن هم جمع می‌شوند و عملکرد آنها را، در درازمدت، مختل می‌کند.
چنانچه نمونه‌برداری از کبد این موش‌ها هم نشان داد که بافت این ارگان مهم و حیاتی، پر از رسوب قطرات چربی شده و به این ترتیب در معرض تخریب قرار گرفته است.
به گفته کارشناسان، رواج بیش از حد این گونه خوراکی‌ها، به خصوص آنها که به صورت تنقلات استفاده می‌شوند، به ویژه در میان کودکان، باعث می‌شود که آنها به طور جدی در معرض تهدیدهای ناشی از آن قرا بگیرند و دراین صورت، باید منتظر نسلی چاق و بیمار در آینده باشیم.
