يا دستهایی که میخواهند کارت و تراکتهای تبلیغاتی به ما بدهند و یا دست كساني كه میخواهند با ما دوست شوند؛ بلكه دستهایی را ميگويم که نمیدانیم صاحب آنها واقعاً نیازمند است یا نه! اما از ما کمک میخواهد. آنها میخواهند بخشی از پول ته جیبمان را به آنها بدهیم.
- خيلي پولدار، خيلي فقير
هر چند ممكن است برخي از كساني كه از ديگران كمك ميخواهند، واقعاً به كمك نياز داشته باشند؛ اما در ميان آنها كم نيستند كساني كه حرفهشان اين است و اصطلاحاً به آن «گدا» يا «متكدي» ميگويند. اعضاي این گروه یا خیلی پولدارند و یا خیلی فقیر! هر از گاهي خبرهایي دربارهي تکدیگری و متكديان پولدار منتشر ميشود.
فرزاد هوشیار، مدير عامل سازمان رفاه، خدمات و مشارکتهای اجتماعی شهرداری تهران حدود دو ماه پيش در يك نشست رسانهاي اعلام کرد که
50 درصد متکدیان جمعآوری شدهي تهران، ثروتمندند.
حالا چهطور تشخیص بدهیم دستی که به سوی ما دراز شده واقعاً نیازمند است یا خیر؟ در حالی که سالهاست شیوهي تکدیگری یا همان گدایی تغییر کرده است و در کنار گدایانی که با لباسهای مندرس، نقصهای واقعی یا غیرواقعی جسمی خود را نمایش میدهند، افراد به ظاهر معقولی را میبینیم که در پوشش کاملاً عادی، مرتب و بینقص، از ما پولی برای یک وعده غذا و یا تهیه دارو و البته کرایهي تاکسی میخواهند.
- دلمان نيامد
عماد، 14 ساله، زنی را میشناسد که همیشه در حاشیهي پیادهروی نزدیک خانهی آنها مینشیند. عماد هفتهای دو روز به او کمک میکند و میگوید:
«فکر کنم واقعاً پول نداره؛ البته پدرم گفته به او بگم بیاد معرفیاش کنیم بره یه آپارتمان، راهپلهها رو تمیز کنه.»
بهار، 16 ساله است، هم گرچه از معاون مدرسه دربارهي گداهای میلیونر چیزهایی شنیده اما میگوید: «دلم نمیآد کمک نکنم؛ مثلاً یهبار پیرمردی که جای بابابزرگ من بود به من التماس کرد بهش پول کرایهي تاکسی بدم.
منم کمک کردم. فردا توی مدرسه که با دوستانم صحبت میکردیم متوجه شدیم 10 نفر از همکلاسیهای ما به همون مرد پول کرایهي تاکسی داده بودن!»
سمانه، 16 ساله هم گاهی از پولتوجیبیاش به بعضیها کمک میکند و البته نمیداند آنها واقعاً احتیاج دارند یا نه. مادرش به او گفته بعضیوقتها از پولهایت به نیازمندان کمک کن تا بخشیدن را یاد بگیری.
اما سمانه میگوید: «دوست دارم پولم رو به یه آدم واقعاً نیازمند ببخشم و نه یه آدم پولدار و کلک!»
عكسها: خبرگزاري مهر
- گدايي از نگاه قانون
باید بدانیم که گدایی یا تکدیگری در ایران جرم محسوب میشود و برای آن جریمههایی مانند سه ماه زندان در نظر گرفته شده است و به کار گرفتن کودکان برای گدایی هم جرم است.
با این حال هرروز دستهای مردان و زنانی را میبینیم که با کودک و یا بدون کودک، به سوی ما دراز میشوند و برای خرید شارژ تلفن، یک وعده غذا و یا تهیهي دارو از ما کمک میخواهند؛ شما باور میکنید و یا با عذاب وجدان از کنارشان رد میشوید؟
نظر شما