به گزارش بی‌بی‌سی در ادامه راهپیمایی‌های راهبان در خلال یک هفته گذشته ده‌ها هزار تن از راهبان و راهبه های بودایی بزرگ‌ترین تظاهرات ضد دولتی برمه از سال 1988 را در رانگون، بزرگ‌ترین شهر و پایتخت سابق این کشور، برگزار کردند و هزاران تن از مردم نیز به این راهپیمایی پیوستند.
به گزارش خبرگزاری فرانسه، در ماندالی، دومین شهر بزرگ برمه نیز ده‌ها هزار نفر در یک راهپیمایی مخالف دولت شرکت کردند. تظاهرات راهبان بودایی روز سه شنبه هفته گذشته و در اعتراض به افزایش بهای سوخت آغاز شد و کمابیش همه روزه ادامه داشته است.
راهپیمایی اخیر با وجود درخواست کمیته سانگها نایاکا، که به گروه راهبان دولتی مشهور است، برگزار می شود که با صدور اطلاعیه‌ای در روز دوشنبه خواستار توقف تظاهرات شده بود. به گفته ناظران امور برمه، تظاهرات وسیع راهبان علیه حکومت نظامیان برمه روندی را به جریان انداخته که به سرعت شتاب می گیرد.
در عین حال، سفیر انگلستان در برمه گفته است که با توجه به شرایط سیاسی برمه، نمی توان نتیجه این تظاهرات را پیش بینی کرد و ممکن است طرفداران دولت به اقداماتی برای خنثی کردن اقدام راهبان دست بزنند.
رهبران میانمار اکنون در یک شرایط ناشناخته قرار دارند. آن‌ها می‌توانند عقب‌نشینی کنند ولی این امر به شدت بعید است. شما احتمالا شاهد یک واکنش شدید از سوی دولت خواهید بود که محتمل‌تر به نظر می‌رسد.
راهکار آشکار خروج از این بحران این است که گروه‌های مختلف در میانمار برای رسیدن به نقطه نظرات مشترک سعی و تلاش کنند، زیرا آنچه ما اکنون شاهد آن هستیم نشانه شکست در فرایند سیاسی است که گروه‌های مختلف در آن حضور دارند.
در شرایط فعلی این امکان وجود دارد که دولت نظامی، که در گذشته از جمله در تظاهرات طرفداران دموکراسی در سال 1988، مجوز حمله نیروهای انتظامی و مأموران به تظاهرکنندگان را صادر کرد، اعتراضات کنونی را نیز با توسل به خشونت سرکوب کند.
گفته می‌شود که در تظاهرات سال 1988، حدود 3 هزار تن، از جمله تعدادی از راهبان مخالف دولت، به دست مأموران کشته شدند.
تظاهرکنندگان به نشانه حمایت از آنگ سان سوچی در برابر خانه او اجتماع کردند با این‌همه، در حالیکه دولت برمه با فشارهای فزاینده خارجی مواجه است، ادامه تظاهرات و گسترده شدن دامنه آن در خلال روزهای اخیر تحولی بی سابقه در سال‌های اخیر در این کشور محسوب می‌شود.
اعتراضات کنونی با برگزاری تظاهرات طرفداران دموکراسی در اعتراض به افزایش بهای سوخت آغاز شد که در جریان آن، مأموران، ده‌ها تن از تظاهرکنندگان را بازداشت کردند و با خود بردند.
روز 5 سپتامبر گروهی از راهبان بودانی به حمایت از بازداشت شدگان تظاهرات آرامی را در شهرک پاکونکو برگزار کردند که با اقدام خشونت‌آمیز مأموران انتظامی متفرق شدند.
در واکنش به این حادثه، راهبان در رانگون، بزرگ‌ترین شهر و پایتخت سابق این کشور، به راهپیمایی پرداختند و سازمانی که خود را اتحاد راهبان سرتاسر برمه می خواند برای هدایت این تظاهرات با هدف پاکسازی کشور از دیکتاتوری نظامی شکل گرفت.
روز شنبه این هفته، تظاهرکنندگان در برابر خانه آنگ سان سوچی، رهبر طرفداران دموکراسی که در حبس خانگی به سر می برد، اجتماع کردند و روز یکشنبه، برای نخستین بار راهبه‌ها نیز به صف تظاهرکنندگان پیوستند.
در کشوری که مردم آن برای راهبان بودایی احترام فراوانی قائلند، ورود راهبان به فعالیت های آشکار ضد دولتی ضربه سنگینی به حیثیت دولت برمه محسوب می شود.
رهبری برمه بر عهده ژنرال تان شوه، رئیس شورای صلح و توسعه تحت تسلط نظامیان است که در سال 1997 جانشین شورای دولتی اعاده نظم و قانون شد.نظامیان سازمانی را با عنوان حزب وحدت ملی تشکیل داده‌اند اما احزاب مخالف دولت حق فعالیت آزادانه در این کشور را ندارند.
