براساس گزارش ساينس الرت، درصورتي كه گلايدر در اين آزمايش موفق عمل كند به بلند‌پروازترين وسيله نقله موتوري يا بدون موتور جهان تبديل خواهد شد كه در چنين ارتفاعي پرواز كرده‌است.
اگرچه اين دست‌آورد به خودي خود موفقيتي بزرگ به شمار مي‌رود، درصورتي كه ايرباس بتواند چنين ركوردي را به ثبت برساند، مي‌تواند پيامد‌هاي هيجان‌انگيزي براي آينده هوانوردي نه تنها در زمين، بلكه در سياره‌هاي ديگري مانند مريخ داشته‌باشد. ايرباس به تازگي اختراعي را براي هواپيماي فراصوتي مسافري به نام خود ثبت كرده‌است كه مي‌تواند وارد فضاي زيرمداري زمين شده و بازگردد، اين همان منطقه‌اي است كه قرار است گلايدر ايرباس در آن پرواز آزمايشي انجام دهد.
در سال 2012 دو خلبان به نام‌هاي استيو فاست و اينار انولدسون توانستند ركورد ارتفاع پرواز با گلايدر جهان را با پرواز در ارتفاع 15.4 كيلومتري با گلايدر پرلان 1 ايرباس بشكنند. در اين پرواز دو خلبان براي اينكه بتوانند در چنين ارتفاعي زنده بمانند، مجبور شدند از لباس‌هاي مخصوص فشار ناسا استفاده كنند،اما پرلان 2 از كابين خلباني مجللي برخوردار است كه فشار هوا در آن تنظيم شده‌است و به سيستم تنفسي مجهز است.
حال اين پرسش ايجاد مي‌شود كه چگونه بدون داشتن موتور يك هواپيما مي‌تواند به چنين ارتفاعي برسد؟ از دهه 1930 خلبان‌ها با تجربه امواج كوهستاني آشنا شدند، نوسانات شديدي كه به واسطه وزش باد با سرعت 27 كيلومتر بر ساعت در ارتفاع قله كوه‌ها ايجاد مي‌شوند. خلبان‌هاي گلايدر براي چندين‌دهه مي‌دانستند كه اگر به جاي اينكه مانند يك موج‌سوار روي اين امواج قرار گيرند، در ميان آنها حركت كنند مي‌توانند از قابليت رانش رو به بالاي آنها براي رسيدن به ارتفاعات بيشتر بهره ببرند.
اما اين قابليت داراي محدوديت‌هايي است، به دليل تعاملاتي كه ميان هواي سرد و هواي گرم در لايه‌هاي تروپوسفر و استراتوسفر وجود دارد، اينطور تصور مي‌شد كه امواج كوهستاني تنها مي‌توانند در بخش‌هاي قطبي زمين هواپيما را تا ارتفاع 9 كيلومتر و در استوا تا ارتفاع 17 كيلومتري بالا ببرند.
اينار انولدسون فردي بود كه اين ذهنيت را تغيير داد. وي براي سال‌ها به جمع‌آوري اطلاعات درباره وجود امواج كوهستاني در لايه استراتوسفر پرداخت. در سال 1998 هواشناسي به نام اليزابت آستين همكاري با انولدسون را آغاز كرد و موفق به كشف گرداب قطبي شد، فوراني در لايه استراتوسفر كه تنها در فصل زمستان رخ مي‌دهد، زماني كه هوا بسيار سرد است و از ميان امواج كوهستاني بسيار مرتفع با سرعت 480 كيلومتر بر ساعت جريان پيدا مي‌كند. اين امواج بودند كه زمينه آغاز پروژه پرلان را فراهم آوردند.
اين پروژه تنها با هدف شكستن ركورد ارتفاع انجام نمي‌گيرد،ايرباس معتقد است بردن يك هواپيماي گلايدر بدون موتور به چنين ارتفاعي به دانشمندان امكان مي‌دهد تا وضعيت اتمسفري را در ميانه لايه استروتوسفر را بدون اينكه در حين مطالعه محيط را با آلودگي‌هاي ناشي از سوخت موتور بيالايند، مطالعه كنند.
از اين رو گلايدر ايرباس به چندين ابزار علمي براي انجام محاسبات اتمسفري مجهز خواهد‌بود. پرواز آزمايشي پرلان 2 در ماه ژوئن انجام خواهد‌شد و گلايدر از پايگاهي در آرژانتين پرواز خود را آغاز خواهد‌كرد و در مرحله اول توسط يك هواپيماي كمكي و كابل به ارتفاع چند‌هزار كيلومتري كشيده خواهد شد. پس از آن در ميان امواج كوهستاني به حركت خود ادامه خواهد‌داد.
نظر شما