گاهي بايد نشست و حتي دراز كشيد و زندگي كرد. هر مسئله ويژگيهاي خودش را دارد. اگر پاي آرمان و وطن درميان باشد، البته فرقي نميكند كه ايستاده بميريم يا ارهمان كنند يا با تبر بيندازندمان. به هر حال مرگ صدهزار بار بهتر از كوتاه آمدن است». اجتماع عظيم و هر ساله از افرادي به نام «همميهن»، در جايي به نام «وطن» و با انگيزهاي به نام « دين و آرمان» ستودني است و شايسته ديده شدن. چه بهتر كه اين رويداد ملي در فضاي مجازي هم بهطور گستردهتري منعكس شود. رسانه ماييم كه هر كداممان كلي صفحه و فالوئر در فضاي سايبر داريم. بياييد از اين توان بالقوه، بهتر استفاده كنيم!
- 1- شما به يك چالش دعوت شدهايد
حقيقت اين است كه شما به يك چالش دعوت شدهايد؛ يك چالش ملي! شما هر سال به اين چالش دعوت ميشويد و هر سال هم شيكتر از سال پيش دماغ بعضيها را به خاك ميماليد! نيازي نيست سطل آب يخ را روي سرتان خالي كنيد يا شن و خاك بر سرتان بريزيد يا از كسي بخواهيد به شما سيلي بزند يا بلايي سر ديگران بياوريد و فيلمش را منتشر كنيد. راهپيمايي «22بهمن» يك چالش ملي است كه همه ميتوانند در آن شركت كنند. لازم نيست حتما معروف باشيد تا به اين چالش دعوت شويد. همين كه ايراني باشيد، كافي است! دلتان را برداريد و با فرزندان اين آب و خاك همراه شويد. دنياي مجازي، از زمان فراگير شدن شبكههاي اجتماعي، چالشهاي احمقانه زيادي را بهخود ديده. باشد كه ما با ايجاد يك موج مجازي از شركتكنندگان در اين راهپيمايي، از يك چالش عاقلانه و انقلابي رونمايي كنيم تا درسي باشد براي دستاندركاران چالشهاي مسخره و شركتكنندگان بيكار آنها.
- 2- يك چالش مجازي بسازيد
چالش «22بهمنماه» از سالها پيش كه خبري از شبكههاي اجتماعي نبود، برگزار ميشد. آن زمان كه اين همه شبكه مجازي وجود نداشت، مردم ناچار بودند عقايد و خواستههايشان را روي ديوارهايي از جنس آجر و سيمان ثبت كنند كه هم سخت پاك ميشد و هم بازديدكنندگان محدودي داشت! اما حالا كه اين همه صفحه شخصي سايبري داريم، ميتوانيم از آنها براي ثبت بخشي از تاريخ كشورمان استفاده كنيم و يك موج مجازي راه بيندازيم كه ديگران هم در آن روز از قاب دوربين خود و با واژگان خود، وطن و هموطنان همچنان انقلابي خود را توصيف كنند.
- 3- ديگران را به چالش دعوت كنيد
شما و فالوئرهايتان يك موج بالقوه هستيد كه ميتوانيد حركت همديگر را تقويت كنيد و نهايتا به يك جريان تبديل شويد.چرا كه نه؟! دوستانتان را به اين چالش ملي دعوت كنيد. شما حق داريد آن رگ «زير بار حرف زور نرو»ي خود را به رخ دنيا بكشيد! ابزارش را هم كه عدو سبب خير شده و در اختيارتان گذاشته. از دوستانتان بخواهيد به تصور كليشهاي بودن، از انتشار محتواي توليديشان نترسند. باور كنيد شكوه اين مردم هيچوقت تكراري نميشود. اما ميتوانيد از زوايايي كه فكر ميكنيد كمتر به موضوع پرداخته شده، نگاه كنيد.شبكههاي اجتماعي و وبلاگهاي شما از قابليت و پتانسيل خوبي براي انعكاس اين رويداد برخوردارند.اگر ميتوانيد، در كانونهاي فرهنگي و مذهبي محلههايتان مسابقه عكاسي با موضوع راهپيمايي 22بهمن برگزار كنيد يا پيشنهادش را به مسئولان كانون بدهيد.
- 4- به فكر ثبت اين لحظهها باشيد
همه ما سعي ميكنيم از لحظههاي به ياد ماندني زندگيمان يادگاري داشته باشيم. اساسا انگيزه استفاده از دوربين و دفتر خاطرات همين است. كشور خود را بخشي از زندگيتان ببينيد و لحظات شيرين آن را يادگاري نگه داريد. شما ميتوانيد در ثبت تاريخ كشور خود نقش داشته باشيد. يكي از نقاط عطف اين تاريخ كه هر سال تكرار ميشود، 22بهمنماه است كه مردم ايران، فارغ از تمام مشكلات زندگي و خالهزنكبازيهاي سياسي و جناحي، به خيابان ميآيند و آرمانهايشان را فرياد ميزنند. وقتي از سراسر دنيا براي ثبت اين لحظهها، به ايران ميآيند، شما چرا اين فرصت را از دست بدهيد؟ از تكنولوژي روز دنيا كه در دسترستان قرار دارد، استفاده كنيد و اين تاريخ را به تصوير بكشيد. اين رويداد كه نشانهاي از اصالت ميهندوستي، ايمان و آرمانخواهي شما و هموطنانتان است، ارزش ثبت و ضبط را دارد.
- 5- سوژهياب و سريع باشيد
انتخاب سوژه تا حد زيادي سليقهاي است؛ ممكن است كسي سوژهاي را بسيار جذاب بداند اما شما فكر كنيد همان سوژه به آماده كردن دوربين هم نميارزد! با اين حال معمولا اتفاقاتي كه اطراف يك «پرچم» ميافتند، هرچند ساده، اما اثرگذارند؛ چون اساسا «پرچم» يك عنصر الهامبخش و دوستداشتني است. مگر ميشود آدم وطنش را دوست داشته باشد و پرچمش را نه؟!پرچم اگرچه هميشه به يك رنگ و طرح است، اما هرگز كليشهاي نميشود. حواستان به پرچمها و آنهايي كه پرچم راحمل ميكنند، باشد. بعضي از آنها بارقههايي از خصلت «علمداري» دارند... اگر سوژه جالبي پيدا كرديد، تمام صبح را وقت نداريد كه از آن عكس بگيريد. سريع عمل كنيد. در مراسم راهپيمايي همهچيز متحرك و رونده است!اين نكته را هم بهخاطر داشته باشد كه در شبكههاي اجتماعي، همه دانشآموخته رشته عكاسي نيستند و نگاه حرفهاي ندارند؛ تا حد امكان عكسهايي بگيريد كه عموم مخاطبانتان آنها را بفهمند، پيچيدهاش نكنيد، همه كه هنري نيستند.
- 6- تگهاي مناسب و دقيق بزنيد
«تگ» يا «هشتگ» را بهمنظورهاي مختلف بهكار ميگيرند؛گاهي تگ، انگيزه شما را از گرفتن عكس توضيح ميدهد (مثلا كلاس گذاشتن براي خارجيها با استفاده از اقتدار ملي!)، گاهي با استفاده از تگ به مكان عكس اشاره ميكنيد (مثلا ميدان انقلاب!) و گاهي موضوع يا مناسبت خاصي را درنظر داريد (مثلا راهپيمايي 22بهمنماه 1394). اينكه مثلا با دوستتان به راهپيمايي رفتهايد، دليل نميشود كه زير عكس بنويسيد «من و فلاني، يهويي!». شما و فلاني «يهويي» به چه منظور و به كجا رفتهايد؟! براي عكسهايتان تگهاي دقيق و مرتبط بزنيد.
- اوصيكم به بازنشر
براي اينكه يك موج مجازي، بزرگتر شود و در فضاي سايبر جاي خود را باز كند، بازنشر را فراموش نكنيد. به دوستانتان كمك كنيد، مطالبشان بيشتر و بهتر ديده شود.قبل از بازنشر هم تگهاي مناسب خود را اضافه كنيد. مجبور نيستيد مطلب يا عكسي را فقط در همان شبكهاي كه آن را ديدهايد، بازنشر كنيد. كپيپيست را براي همين وقتها گذاشتهاند! البته لطفا با درج منبع و اسم نويسنده كپي كنيد كه بعدا كدورتي پيش نيايد. ميتوانيد در كامنتها هم تگ بزنيد يا افراد علاقهمند و مرتبط را صدا بزنيد (منشن كنيد) كه بيايند و مطلب موردنظر شما را ببينند. هميشه كه قرار نيست براي خواندن طنز يا دعواهاي جناحي بچهمحلهايمان را زير پستهاي مردم صدا بزنيم! گاهي هم بحث همدلي است و همزباني.
نظر شما