براساس گزارش تلگراف، اين كهكشان كه با عنوان GN-z11 دسته‌بندي شده‌است، مجموعه‌اي كم‌فروغ از ستارگان است كه هابل آنها را در 400 ميليون سال پس از وقوع انفجار بزرگ مي‌بيند.
اخترشناسان معتقدند محاسباتي كه درباره اين كشف جديد انجام داده‌اند دقيق است زيرا موفق شده‌اند نور دريافتي از اين توده را تجزيه و تحليل كنند. پاسكال اوش اخترشناس دانشگاه ييل و دانشمند ارشد اين پروژه مي‌گويد كشف جديد نقطه اوج اكتشافات كهكشاني هابل در تاريخ اخترشناسي به شمار مي‌رود،اين تلسكوپ باري ديگر و پس از 26 سال حضور در فضا ثابت كرد چه اندازه منحصر‌به‌فرد است. زماني كه هابل به فضا رفت ما به جستجوي كهكشان‌هايي در فاصله كمي قديمي‌تر از نيمي از تاريخ كيهان بوديم، اكنون تا 97 درصد از اين تاريخ به عقب رفته‌ايم و اين دستاورد بزرگي است.
با اين‌همه دانشمندان معتقدند آنچه اين تلسكوپ قديمي از نظر تكنيكي مي‌تواند به دست آورد دچار محدوديت‌هايي خواهد بود، و به احتمال زياد تكميل اين پروژه به عهده جانشين هابل خواهد‌بود كه مي‌تواند به اعماق بيشتري از فضا نفوذ كند. اين جانشين تلسكوپ جيمز‌وب است كه درحال تكميل و ساخته شدن است و در سال 2018 به فضا خواهد رفت.
تجهيزات جيمز‌وب در طيف فرو‌سرخ تنظيم خواهند‌شد تا بتواند نور اولين ستاره‌هايي كه در جهان هستي آغاز به درخشيدن كرده‌اند را رديابي كند. اين ستاره‌ها احتمالا 200 ميليون سال نوري قبل‌تر از GN-z11 قرار گرفته‌اند. دانشمندان مشتاقند تا اين ستاره‌هاي اوليه را رديابي كرده و موقعيتي كه در آن متولد شده‌اند را مورد مطالعه قرار دهند.
اين ستاره‌ها به احتمال زياد غول‌هاي سرخي بوده‌اند كه از گازهاي سرد و خنثي كه در آن دوران كيهان را تحت سلطه خود درآورده بود، متولد شده‌اند. اين ستاره‌ها احتمالا زندگي درخشان اما كوتاهي داشته‌اند و مولد اولين عناصر سنگين جهان بوده‌اند. درعين حال اين ستارگان احتمالا گازهاي خنثي اطراف خود را سوزانده‌اند،الكترون‌ها را از اتم‌ها خارج كرده‌اند تا پلاسمايي را به وجود آورند كه امروزه نيز در ميان ستاره‌هاي نزديك مشاهده مي‌شوند.
به گفته اوش GN-z11 ابعادي برابر يك بيست و پنجم ابعاد كهكشان راه شيري دارد و تنها يك درصد از جرم ستارگان راه شيري را در خود گنجانده‌است. به همين دليل شدت درخشش و سرعت رشد اين كهكشان موجب شگفتي دانشمندان شده‌است. كشف اين كهكشان توسط دوربين ميدان باز شماره 3 هابل انجام گرفته‌است،دوربيني كه در سال 2009 طي ماموريت تجهيز به هابل افزوده شده‌است.
زماني كه اخترشناسان درباره بعد مسافت صحبت مي‌كنند، از عبارت انتقال سرخ استفاده مي‌كنند، اين معياري است كه براساس آن چگونگي منبسط شدن نور كهكشان‌هاي دورافتاده به واسطه انبساط جهان هستي توضيح داده مي‌شود. هرچه ميزان انتقال سرخ نسبت داده شده به يك جرم كيهاني بيشتر باشد،فاصله آن دورتر و موقعيت آن در تاريخ كيهاني قديمي‌تر است. پيش از كشف GN-z11 به كهكشاني كه بيشترين فاصله تا زمين را داشت، عدد انتقال سرخ 8.68 نسبت داده شده‌بود، اين يعني 13.2 ميليارد سال پيش. عدد نسبت داده شده به كهكشان جديد 11.1 است از اين رو GN-z11 تقريبا 200 ميليون سال به زمان وقوع انفجار بزرگ نزديك‌تر است.
نظر شما