به گزارش ایرنا، علی رهبری، مدیر هنری و رهبر ارکستر سمفونیک تهران، که چندی پیش با نوشتن نامه‌ای به وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، از سمت خود استعفا کرده بود، این بار با نگاشتن نامه‌ای خطاب به مردم و نوازندگان ارکستر، به طور رسمی و قطعی، جدایی خود از ارکستر سمفونیک تهران را اعلام کرد.
در بخشی از این نامه آمده است: برای این جانب، بعد از 40 سال فعالیت هنری در کشورهای مختلف افتخار بزرگی بود تا در طول 12 ماه، دوباره در مملکت خودم در خدمت شما باشم. 12 ماهی که ما همگی موفق شدیم با وجود مشکلات فراوان، مانند اغلب کشورهای پیشرفتهٔ دنیا برنامه‌ای سالانه چاپ کرده، آن را عملی کنیم.
وی افزوده است: از نظر هنری، ما بر روی صحنه به همه ثابت کردیم که در ایران هم امکان کار حرفه‌ای با کیفیت بالا وجود دارد و شما عزیزان آن را با نظمی بی‌نظیر و تحسین برانگیز به اجرا درآوردید، ولی متأسفانه وابستگی ارکستر به بنیاد رودکی و گردانندگانش، همواره مانعی برای ادامهٔ کار و پیشرفت بود؛ بنیادی که مدیر عامل و همراهانش نه تنها کم‌ترین تجربه‌ای در زمینهٔ مدیریت ارکستر نداشتند، بلکه با سوء مدیریت و در نتیجه بی‌نظمی و بی بندوباری‌های فراوان اداری، روزانه با ایجاد مشکلات متعدد، آرامش را از مجموعهٔ ارکستر سمفونیک تهران سلب کردند و به غیر از ایجاد تشویش، هیچ زمینه‌ای برای ایجاد بستری مناسب برای فعالیت هنری فراهم نکردند و هنوز با گذشت 12 ماه، هیچ قدمی دربارهٔ اداره یک ارکستر 75 نفری برنداشته‌اند.
وی افزود: همین باعث شد که بنده که فقط برای مدیریت هنری دعوت شده بودم، بیش‌تر وقتم صرف مبارزه برای گرفتن حق قانونی نوازندگان شد، کما اینکه هر روز با دغدغه‌ای تازه به سراغ نوازندگان رفتم.
بالاخره بعد از ماه‌ها به این نتیجه رسیدم که ادامهٔ همکاری حرفه‌ای من با این بنیاد غیرحرفه‌ای، اصلاً به هیچ وجه امکان‌پذیر نیست و نمی‌توانم بی‌تدبیری و بی‌مسئولیتی‌های ماه‌های گذشته را تحمل کنم. به همین دلیل هم دو ماه پیش با اعتراض، مشکلات را به اطلاع عموم رساندم.
رهبری در ادامه نامه خود آورده است این بنیاد می‌خواهد بنده فقط به عنوان رهبر میهمان کار کنم که دیگر مزاحم اعمال غیرحرفه‌ای و غیر انسانیشان نشوم؛ بنده هم قبول نکردم و نخواهم کرد.
بنیاد رودکی که از ماه‌ها پیش شورایی درست کرده به نام شورای سیاستگذاری ارکستر سمفونیک، با حضور:
1- مدیرعامل، آقای بهرام جمالی، نوازندهٔ متوسط سه تار، ولی بدون داشتن هیچ گونه فرهنگ موسیقی کلاسیک و نداشتن سابقه در مدیریت ارکستر سمفونیک.
2- مشاور هنری و گردانندهٔ تمام برنامه‌های پشت پرده٬ طهمورث پورناظری، نوازندهٔ متوسط تنبور و کاملاً ناآشنا و دور از فضای ارکستر سمفونیک؛ شخصی که در تلاش برای به انحصار درآوردن ارکستر سمفونیک، تحت سلطهٔ شرکت هنری خودش است.
3- مشاور هنری و رابط اعظم در خانهٔ موسیقی و شوراهای دیگر٬ حمیدرضا نوربخش، خوانندهٔ متوسط آواز سنتی، که هیچ گونه اطلاعاتی از ارکستر سمفونیک و موسیقی کلاسیک ندارد.
4- دلال، مشاور هنری، اقتصادی، حقوقی، اجتماعی، سیاسی، امنیتی، استراتژی، دارای قدرت مطلق وتو و اختیار تام در تمام موارد و دارای حق گفتن حرف آخر به همهٔ افراد، جلال مشفق، که ایشان به طور کل دور از فضای موسیقی هستند.
این موسیقی دانان در ادامه افزود: حال، شما دوستان در هر مقامی که هستید خودتان قضاوت کنید که چه طور می‌شود در کنار این افرادِ واقعاً بی‌ربط به موسیقی کلاسیک و ارکستر سمفونیک، کارهای جهانی انجام داد. این افراد در شش ماه گذشته با بی‌سوادی و ندانم کاری و تصمیم‌های غیرحرفه‌ایِ تماماً غلط و با سلب آرامش مدام، فعالیت را برای ارکستر سمفونیک غیرممکن ساختند. وجود این چهار نفر تنها دلیل این جانب برای استعفا است.
وی در پایان افزود: یکی از تلخ‌ترین روزهای کاری زندگی من، امروز بود که خودم را ناچار دیدم کنسرت‌های اختتامیهٔ فستیوال بین‌المللی بهاری شانگهای در چین و کنسرت افتتاحیهٔ فستیوال بروکنر در اتریش را که از شخص بنده دعوت شده بود و همچنین دعوت نامهٔ چندین سولیست و رهبر میهمان ایرانی و خارجی را لغو کنم. امیدوارم روزی شرایط و زمینهٔ مناسب، بدون وجود چنین افراد ناکارآمد و کم سواد و به دور از شخصیت هنری، برای حضور مجدد این جانب و همکاری حرفه‌ی با ارکستر سمفونیک فراهم شود. با امید به روزهایی بهتر برای موسیقی ایران.
علی رهبری، وین اتریش
نظر شما