به گزارش همشهری آنلاین «بهاییت، رژیم پهلوی و مواضع علما» نخستین مقاله این مجموعه است که به قلم حجت‌الاسلام روح‌الله حسینیان نگاشته شده است.
مقاله دوم «نگاهی به خاطرات صبحی» نام دارد که حجت‌الاسلام و‌المسلمین سید‌هادی خسروشاهی آن را مورد نقدو ارزیابی قرار داده است. صبحی مهتدی در زمینه فرهنگ عامه نیز فعالیت های فراوانی صورت داده بود.
«اظهارات و خاطرات آیت‌الله حاج شیخ‌حسین لنکرانی درباره بابیگری و بهایی‌گری» نام مقاله بعدی این شماره است که حجت‌الاسلام دکتر علی ابوالحسنی (منذر) آن را نوشته است.
در چهارمین مقاله که «خشت اول: بازشناسی و بازخوانی اسناد و نسخه‌های توبه‌نامه سید‌علی‌محمد باب» نام دارد، احسان‌الله شکراللهی درمقاله خود به بررسی نسخه‌های به جا مانده از این توبه‌نامه پرداخته و کتابهایی که این توبه‌نامه را چاپ کرده‌اند معرفی کرده است. نویسنده بستر تحقیق خود را خاطرات کینیازدالگوروکی سفیر روسیه تزاری در ایران قرار داده است.
در مقاله بعدی سید‌مصطفی تقوی با عنوان «بهاییت و سیاست عدم مداخله در سیاست» دیدگاه رسمی بهاییت را درباره‌ی رابطه دین و سیاست در رساله‌ی سیاسیه نوشته عبدالبها مورد بررسی قرار می‌دهد.
«بهاییان و اسراییل» نوشته ابراهیم انصاری است که در واقع بازگویی فرازهایی از آن کتاب است.
«شیفتگی عبدالبها به غرب؛ در اندیشه و عمل» عنوان مقاله بعدی این شماره است که سعید شریفی آن را نگاشته است.
رحیم نیکبخت در مقاله «فعالیت بهاییان در آذربایجان به روایت اسناد» به نکات تازه‌ای از فعالیت این فرقه می‌پردازد.
مقاله «اولین زن کابینه» نوشته ابراهیم ذوالفقاری به زندگی فرخ‌رو پارسا پرداخته است.
پارسا پس از رسیدن به این منصب تلاش چشمگیری برای انتصاب هم مسلکان خود در وزارت آموزش و پرورش صورت داد. این مقاله براساس اسناد ساواک فراهم آمده است.
«بهاییت و اوقاف» نوشته علی‌اکبر علی‌مردانی عنوان مقاله بعدی است.
درمقاله بعدی که «مکتوبی از ابوالفضل گلپایگانی در باب معاد و مباحثه وی با حکیم جلوه» نام دارد( نوشته فاطمه نورایی‌نژاد) براساس اسناد نویافته تنظیم شده است.
آخرین مقاله «رویه‌ای بر تفسیر و تأول بهاییان از مشروطیت» با مقدمه و تعلیقات محمد‌حسن رجبی است که در واقع بازنوشت مقاله‌ای از مؤلفی ناشناس در یکصد سال پیش در روزنامه جهاد اکبر است که در اصفهان و زیر نظر آیت‌الله نورالله اصفهانی منتشر می‌شد. نویسنده ناشناس کوشیده با استناد به نوشته‌های بهاییان که در دوره مشروطه اول منتشر می‌شد تفاوت تفسیر و برداشت بهاییان از مشروطه و آن چه که مورد نظر علما و مردم بوده را بیان دارد.
