به گزارش مهر، آنتی اکسیدانها به عنوان بخش اصلی سلامت و غالباً به عنوان عامل پیشگیری کننده از بیماری تلقی میشوند اما طبق یافته اخیر محققان، وجود آنتی اکسیدانها در داروهای مربوط به دیابت نوع دو، ممکن است عاملی در گسترش سرطان باشد.
شیکانگ یو، عضو تیم تحقیق، در این باره میگوید: «مصرف داروهای دارای فعالیت آنتی اکسیدانی در بیماران سرطانی، نظیر بیماران دیابتی مبتلا به سرطان، باید به دقت مورد ارزیابی قرار گیرد.»
آنتی اکسیدانها مولکولهای هستند که با کمک خنثی سازی مولکولهای مضر یا رادیکالهای آزادی که به سلولها و DNA ما هجوم برده و موجب بروز برخی بیماریها می شوند، مانع از آسیب برخی سلولها یا به تاخیر انداختن این روند آسیب زا میشوند.
آنتی اکسیدانها به طور طبیعی در میوهها و سبزیجات وجود دارند اما میتوانند ساخته دست بشر هم باشند و معمولا برای درمان افراد دیابتی مورد استفاده قرار میگیرند.
محققان میگویند: «انبوهی از اسناد و شواهد اپیدمیولوژیکی نشان میدهد که دیابت موجب افزایش ریسک بروز سرطانهای مختلف، از جمله سرطانهای روده، کبد و سینه میشود از این رو افزایش شیوع دیابت بدین معناست که وجود افرادی که مبتلا به هر دو بیماری دیابت و سرطان باشند هم روبه افزایش است.»
در مطالعه اخیر، محققان به بررسی تاثیرات دو گروه متداول از داروهای ضددیابتی دارای مشخصات آنتی اکسایشی بر روی موشهای مبتلا به سرطان روده و کبد پرداختند.
محققان دریافتند، داروها ظاهراً از سلولهای سرطانی در مقابل فشار اکسایشی حفاظت میکنند اما در عین حال موجب تقویت توانایی آنها در جابجایی و حمله به سلولها و در نتیجه تسریع گسترش بیماری سرطان میشوند.
نظر شما