در حالی که فیلم‌های «سینما پارادنیرو»، «ستاره‌ساز»، «مالنا» و حتی «تشریفات ساده» ارتباط معناداری با یکدیگر داشتند؛ «ناشناخته» در آثار تورناتوره به جزیره‌ای تک‌افتاده می‌ماند. فیلم ماجرای زن جوانی است که گذشته‌ای ناگوار داشته است و حالا برای جبران مافات از هر راهی استفاده می‌کند.
این تم، دستمایه‌ای را برای ایجاد تعلیق و هیجان فراهم کرده که اگر تورناتوره فیلمنامه‌نویس، به اندازه تورناتوره کارگردان، کارش را خوب انجام می‌داد، به احتمال قوی با اثری درخشان مواجه می‌شدیم.
در «ناشناخته» به نظر می‌رسد که به جای منطق و دلالت، هیجان اهمیت داشته و بعضی جاها، نادیده گرفتن منطق داستانی، به اغراق‌هایی انجامیده که در سینمای تورناتوره بی‌سابقه است. کاملاً پیداست که «ناشناخته» کوششی است برای خروج از مسیر آثار قبلی و پی‌جویی راهی که قبلاً از سوی فیلمساز پیموده نشده است.
منتها فیلم با آن که به لطف کارگردانی خوب تورناتوره و البته موضوع جالبش، اثری تأثیرگذار از کار درآمده ولی به واسطه ضعف‌های فیلمنامه و اغراق‌هایی بعضاً آزار دهنده، فاقد انسجام «مالنامه» و «سینما پاردنیرو» است.
«ناشناخته» گویا قرار بوده اثبات کند که تورناتوره هم می‌تواند تریلر بسازد. منتها در شرایطی که فیلمسازان زیادی هستند که می‌توانند تریلرهایی به مراتب بهتر و خوش‌‌ساخت‌تر از «ناشناخته» بسازند، آیا بهتر نیست، تورناتوره فیلم‌هایی را بسازد که در ساختن‌شان نتیجه فوق‌العاده‌ای دارد؟
