كساني كه از تو اجازه مي‌گيرند، به‌راستي به خدا و پيامبرش ايمان آورده‌اند. در اين صورت هر گاه از تو براي بعضي از كارهاي مهم خود اجازه بخواهند، هر كس از آنها را مي‌خواهي (و صلاح مي‌بيني) اجازه ده و براي آنها استغفار كن كه خداوند غفور و رحيم است (سوره مباركه نور، آيه 62). انسان‌هاي مومن در زندگي‌شان كارهاي زيادي انجام مي‌دهند. اين كارها شروعي دارد، ميانه‌اي دارد و خاتمه‌اي. هر مرحله از كارهايشان معيارهايي دارد كه مشخص مي‌كند آنچه انجام داده‌اند درست است يا نه. لازم است افراد براي سنجش درستي كارهايي كه انجام مي‌دهند ملاك‌هايي داشته باشند. اين ملاك‌ها از چه‌كسي گرفته مي‌شود؟ از كجا نشأت مي‌گيرد؟ علاقه شخصي اهميت دارد يا نظر پدر و مادر و خانواده؟ يا اينكه بايد ديد عرف جامعه چه چيز را مي‌پسندد؟! اصلا عاقلان چه ملاك‌هايي را براي انجام امورشان دارند؟! هر كدام از اين مباني كه براي تصميمات افراد برگزيده شود، قاعده زندگي‌اش را متفاوت مي‌كند. مسلما تصميم‌گيري براساس خواست‌هاي فردي و تمايلات نفسي يك نوع از سبك زندگي را به‌دنبال دارد، تصميم گرفتن براساس آداب و رسوم خانواده يك نوع و تصميم براساس نظر عقلاي جامعه سبك ديگري از زندگي را.
مثلا براي ازدواج اگر دختري فكر كند كه هر چه مهريه‌ام بيشتر باشد يعني ارزشمند‌تر هستم، معيار خاصي براي همسرگزيني انتخاب مي‌كند و اگر در جامعه‌اي باب شود كه ازدواج بدون مهريه سنگين ضمانت دوام ندارد معنايي ديگر از ازدواج را بين مردمش رواج مي‌دهد. اما كداميك از اينها درست است؟ مومنين در جامعه‌اي كه به پيامبر(ص) لبيك گفته‌اند بر چه سبكي بايد تصميم‌گيري كنند؟ از آيه فوق مي‌توان استنباط كرد كه اگر كسي بخواهد طوري زندگي كند كه مبناي حرفش آنچه خدا و رسولش درنظر دارند باشد، نمي‌تواند صرفا براساس ملاك‌هاي شخصي تصميم‌گيري كند. لازم است براي كارهايي كه مي‌خواهد انجام دهد از پيامبر اذن و اجازه داشته باشد. بايد براي همراهي با حركت اجتماعي پيامبر، نسبت به‌نظرات ايشان در موضوعات مختلفي كه در زندگي پيش مي‌آيد علم پيدا كند و مبناي عمل را احكام و قوانيني بگذارد كه در قالب دين و به‌طور كامل براي مومنين شرح داده شده است‌چرا كه فقط خداست كه به چرايي و چگونگي تمام جوانب زندگي آگاه است. براي رسيدن به اين هدف، مي‌توانيم در‌ماه مبارك رمضان براي قرآن خواندن و روايت خواندن برنامه‌ريزي كنيم، آن هم با نيت آشنايي با مباني نظري پيامبر، براي نزديك‌تر كردنِ اعمال‌مان به خواست ايشان.
نظر شما