زمانی که مردم در نقاط مختلف کرانه باختری به برداشت محصول سالانه خود می‌پردازند، اما امسال این روز برای مردم روستای یونس واقع در 15 کیلومتری شرق کفر صفا، شادی همیشگی را به‌همراه ندارد.
2 هزار کیلومتر مربع از اراضی کشاورزی ساکنان روستای یونس در آن سوی مرزبندی رژیم صهیونیستی قرار دارد. براساس توافقات داخلی به مجموعه زمین‌های کشاورزی فلسطینی‌ها که در پشت مرز اسرائیل قرار دارد «منطقه شکاف» گفته می‌شود.
این تقسیم‌بندی زمانی روی‌داد که با هدف حفظ امنیت شهرک یهودی‌نشین تزوفین و همچنین یک منطفه وسیع و نیمه‌کاره صنعتی مجاور آن وزارت جنگ و ارتش رژیم اشغالگر قدس تصمیم گرفت کیلومترها زمین زراعی کشاورزان روستای یونس و 2 روستای کوچک دیگر را آنسوی مرزهای اسرائیل تقسیم‌بندی نماید.
البته رژیم صهیونیستی در آن زمان با هدف توجیه این مسیر مرزی جدید وعده داد به تمامی کشاورزان فلسطینی که منطقه شکاف دارای زمین هستند، اجازه خواهد داد تا به کشت‌وکار خود ادامه دهند و درواقع برای آنان شرایط ویژه‌ای در نظر گیرد. دسترسی این کشاورزان و زمین‌های خود نیز از طریق 60 دروازه کوچک در مسیر این جاده مرزی میسر می‌شد.
تل‌آویو همچنین متعهد شد احداث این جاده مرزی تنها با هدف حفاظت از شهرک‌های یهودی‌نشین بوده است و به‌هیچ‌وجه به معنی گسترش این مرزبندی و یا تصرف زمین‌های زراعی منطقه شکاف نخواهد انجامید.
اما امسال برداشت زیتون این نماد صلح جهانی آن هم در اراضی شخصی فلسطینی‌ها برای آنها به‌سختی میسر است. 175 کیلومتر مربع از مزارع عمر یکی از ساکنان یونس در منطقه شکاف واقع شده است که بیش از 2 هزار درخت زیتون دارد.
سال گذشته در برداشتی پربار 5 هزار کیلو روغن زیتون از مزارع عمر به‌دست آمد اما امسال نه‌تنها وی بلکه پسرش نیز از ورود به مزارع خود منع می‌شوند و تنها همسر وی مسئولیت برداشت چنین محصول سنگینی را برعهده خواهد داشت.
البته این مشکل تنها به عمر و زمین‌های کشاورزی وی ختم نمی‌شود. بیش از 650 خانواده در روستای یونس زندگی می‌کنند. نزدیک 100 نفر از اهالی این روستا که عموما پوران خانواده و پسران بزرگ آنها محسوب می‌شوند از ورود به زمین‌های زراعی خود آن هم دراین ایام هیأتی برای اقتصاد خانواده محروم هستند و نیروهای امنیتی اسرائیل تنها به دلایل امنیتی برای توجیه این اقدام اشاره می‌کنند.
ادارات غیرنظامی نیز از پذیرش اسناد قانونی این کشاورزان امتنا می‌ورزند و آن‌را به ارائه اسناد مورد تأیید اسرائیل منوط می‌کنند.
وقاحت رژیم اشغالگر قدس به‌جای رسیده است که با توجیه دسترسی آسان‌تر و سهولت طبقه‌بندی اسناد اقدام به تغییر نام خانوادگی افراد منطقه کرده است. سال پیش از جنگ 6 روزه نام خانوادگی شریف، محمد بود.
اسرائیل به بهانه مذکور این نام خانوادگی را به خالد تغییر داد. توجه به این نکته جالب است که نام پدر شریف، محمد عمر عمو بود، اما شریف در اسناد رژیم صهیونیستی شریف محمد عمر خالد نام دارد. طی 2 نسل آینده هیچ نشانی از نام محمد و عمر در اسناد این رژیم نخواهد ماند و نوه شریف باتوجه به تغییرات به‌هیچ‌وجه قادر نخواهد بود مالکیت ابا و اجدادی خود در این منطقه را به اثبات برساند.
در سال 2004 یعنی زمانی که دیوان بین‌المللی عدالت احداث این دیوار حائل را قانونی اعلام کرد، شریف برعلیه این طرح شکایت کرد و با مطرح کردن موضوع محدودیت دسترسی کشاورزان به زمین‌های زراعی خود که تازه در آن زمان به شکل کنونی نبود، شائبه‌هایی را درخصوص این طرح ایجاد کرد.
سپس وکلای اسرائیل از شریف خواستند فهرست اسامی کشاورزانی که در منطقه شکاف دارای زمین هستند اما به این اراضی دسترسی ندارند را ارائه دهد. وی پس از بازگشت به زادگاهش متوجه شد تل‌آویو به تمامی افرادی که وی قصد داشت نام آنها را به دادگاه ارائه دهد، اجازه عبور کامل داده است تا از این طریق وی در دادگاه دروغگو لقب گیرد.
زمانی که وی با ناامیدی از وکلای تل‌آویو پرسید چگونه می‌تواند به زمین‌های خود دسترسی داشته باشد به او گفتند به‌راحتی! تنها کافی است دهان خود را بسته نگه‌دارد. بعد از آن وی کارت عبوری 6ماهه دریافت کرد که 6 ماه تمدید شد و تا سال 2007 اعتبار داشت، اما ژوئن امسال به شریف خبر دادند اجازه عبور وی تمدید نخواهد شد.
اکنون پس از یک سال آبیاری و مراقبت از مزرعه وی مجبور است کارگرانی غیربومی را برای برداشت محصول خویش استخدام کند. و کاری که خود می‌تواند انجام دهد را به صرف هزینه به‌دست دیگران بسپرد.
شریف بی‌تردید تنها نمونه این ظلم آشکار نیست درحالی‌که بسیاری در غرب داعیه‌دار صلح‌طلبی و برقراری عدالت در خاورمیانه و جهان هستند. ظلمی آشکار که بر اثر آن کشاورزی از دروی محصول خود بازمی‌ماند و دیگران در آن خاک پرچم صلح‌طلبی برمی‌افرازند.
Jpost.com
13 اکتبر
