به نوشته لایوسایسن دکتر دانیل ویجیل متخصص پزشکی ورزشی در دانشگاه کالیفرنیای لوس‌آنجلس می‌گوید خطوط میانی- خط‌های ۳، ۴ و ۵- در دوومیدانی مطلوب‌ترین خط‌ها هستند، درحالی‌که خطوط بیرونی نابرتری‌هایی دارند.
خط بیرونی در مسابقه ۴۰۰ متر به‌این‌علت نامطلوب است که دونده در این خط نمی‌تواند رقبایش را ببیند. درنتیجه دوندگان اغلب در این خطر نمی‌توانند سرعتشان را به‌درستی تنظیم کنند- آنان نمی‌دانند دارند بیش‌ازحد سریع می‌دوند یا بیش‌ازحد کند.
اما ون نیکرک باوجود دویدن در خط ۸ رکورد جهانی جدید ۴۳.۰۳ ثانیه را به‌جا گذاشت.
ویجیل گفت: «این واقعیت که او بر رقیبانش غلبه کرد و به این خوبی این کار را انجام داد، حقیقتاً غیرعادی است.»
به گفته ویجیل، داشتن توانایی بسیار عالی تمرکز و حس پزورش‌یاقته انضباط احتمالاً به ون نیکرک امکان داد بدون دیدن رقبایش بتواند با این سرعت رکوردشکن بدود.
ویجیل می‌گوید دویدن در خط درونی یا خط ۱ هم در مسابقه‌های دو سرعت مانند ۲۰۰ و ۴۰۰ متر کار مشکلی است. علت این است قوس میدان در خط یک آن‌قدر تند است که مشکل است بتوان به همان سرعت دویدن در خط مستقیم دوید. به گفته ویجیلِ، دونده در این خط در تلاش برای حفظ سرعتش باید بر نیروهای جاذبه و فیزیک مقابله کند.
دوومیدانی تنها ورزشی نیست که خطوط میانی در آن دارای مزیت است- خطوط میانی در مسابقه‌های شنا هم مطلوب ورزشکاران هستند. علت اصلی در این مورد این است که در یک توده آب مانند استخر، «هموارترین» آب (آب با کمترین موج) در میانه استخر قرار دارد. بنابراین به گفته ویجیل در میانه استخر سریع‌تر می‌توان شنا کرد.
به افرادی که بهترین زمان‌ها را در مسابقه‌های مقدماتی داشته باشند با قرار گرفتن در میانه میدان دو (در مسابقه‌های دوی سرعت) و میانه استخر پاداش داده می‌شود.
نظر شما