تحولات در وجب‌به‌وجب شرق تا غرب حلب هر‌لحظه در رسانه‌ها مخابره مي‌شد و همه، خود را براي زورآزمايي در اين شهر بسيج كرده‌بودند. هفته گذشته ناگهان توجهات از حلب به سمت نوار مرزي سوريه با تركيه در شمال شرق اين كشور چرخيد. در حلب صحبت از آتش‌بس است چون صف‌بندي‌هاي جديدي در جنگ سوريه ايجاد شده‌است.
تانك‌هاي تركيه با پشتيباني جنگنده‌هاي اين كشور و آمريكا، پياده‌نظامي از نيروهاي ويژه تركيه و بيش از هزار شبه‌نظامي سوريه‌اي تحت حمايت آنكارا را وارد شمال شرق سوريه كرده‌اند. اين عمليات نظامي تركيه 2هدف داعش و كردهاي سوريه را نشانه رفته و درشرايطي آغاز شده كه همه جا صحبت از تغيير جهت تركيه در قبال سوريه است. كاري كه تركيه در سوريه آغاز كرده، تغيير جهت يا موضع نيست؛ اين بخشي از تغيير صف‌بندي‌ها در جنگ سوريه است.
نزديك شدن پايان كار دولت باراك اوباما در آمريكا، كودتاي اخير در تركيه، مشخص‌شدن ماهيت گروه‌هاي افراطي غيرداعشي كه حاميان عربي و غربي آنها سعي در ميانه‌رو جا‌زدنشان داشتند، گسترش حملات تروريستي و ناامني و بحران پناهجويان در اروپا و تغيير نظر افكار عمومي و رسانه‌هاي جهان نسبت به عربستان سعودي و نقش آن در گسترش افراط‌گرايي در خاورميانه و جهان، از عواملي است كه صف‌بندي‌هاي جديدي در جنگ سوريه را ايجاد كردهاست.
در اين صف‌بندي جديد، آمريكا بعد از سال‌ها مدارا با داعش، حالا به‌دنبال پايان كار آن در موصل و رقه در ماه‌هاي باقيمانده دولت اوباماست. تركيه با خواندن دست آمريكا كه مي‌خواهد زمين‌هاي تحت اشغال داعش را بگيرد و به كردها تحويل دهد، به‌دنبال توقف اين روند و مهار كردهاست. اردوغان همزمان با آغاز عمليات تركيه گفت: ما در سوريه مقابل عمل انجام‌شده قرار نمي‌گيريم. در اين معادله ميان آمريكا و تركيه در خاك سوريه، فتح‌الله گولن و كردها، بخشي از چانه‌زني هستند.
آمريكا درخواست تركيه براي تحويل گولن را با نگراني‌هاي تركيه درباره كردها، معامله مي‌كند. اين چانه‌زني ادامه دارد. روسيه مي‌خواهد كارت چانه‌زني و اعمال قدرت خود را در سوريه حفظ كند تا همچنان يك طرف مذاكره با آمريكا براي دادن و گرفتن امتياز باقي بماند. سعودي‌ها به‌دنبال تقويت جايگاه گروه‌هاي افراطي مسلح در ميدان جنگ حلب هستند اما از معادله شمال شرق سوريه تقريبا حذف شده‌اند.
تا چند‌ماه پيش ماندن يا رفتن بشار اسد، روي ميز هر مذاكره‌اي درباره سوريه بود اما اكنون موضوعات روي ميز مذاكره ميان قدرت‌هاي منطقه‌اي و جهاني درباره سوريه، فراتر از بشار اسد است. بازنده اين معادله كشورهايي هستند كه تنها برگ برنده‌‌شان گروه‌هاي مسلح افراطي و تنها هدفشان در 5سال گذشته سرنگوني بشار اسد بوده‌است. اين كشورها در سطح بالاتر منازعه سوريه و چانه‌زني قدرت‌ها در صف‌بندي‌هاي جديد جايي ندارند.
نظر شما