به گزارش همشهری‌آنلاین کتاب نشر و نوشتار مجموعه‌ای از یادداشت‌ها و گفت وگوهای سید ابوالحسن مختاباد، روزنامه‌نگار با سابقه عرصه فرهنگ و کتاب و نشر و موسیقی است که با تمرکز بر رخدادهای نشر در یک و نیم دهه گذشته نوشته شده است.
ویژگی مهم این یادداشت‌ها تاکید بر وجوهی عمیق‌تر از معضلات کتاب و نشر در دو دهه اخیر است که اکنون به مشکلاتی مزمن تبدیل شده‌اند و هنوز که هنوز است دامن‌گیر نشر کشور است.
بخشی از یادداشت‌ها و گفت وگوهای مختاباد به تجلیل از برخی از چهره‌های برجسته عرصه نشر اختصاص دارد که از جمله آنها می‌توان به گفت وگویی با عبدالرحیم جعفری، مدیر انتشارات امیرکبیر و یا یادداشت‌هایی درباره محمد زهرایی (نشر کارنامه)، علیرضا حیدری(انتشارات خوارزمی) و جلال فهیم هاشمی(انتشارات روزبهان)، محسن باقرزاده(انتشارات توس) و ... اشاره کرد.
مختاباد در مقدمه‌‌ای که بر کتاب نوشته آورده است:
مجموعه يادداشت‌هاي اين دفتر حاصل تجربه‌هاي ملموس من در روزنامه‌نگاري حوزه كتاب و نشر است.
تا قبل از ١٣٨٠ عمده نوشته‌هايم بر سه حوزه خبر و گفت و گو و گزارش متمركز بود، اما از اوايل دهه هشتاد و به خصوص از سال ١٣٨٤ به بعد تمركز اصلي‌ام بر يادداشت نويسي قرارگرفت. توضيح اين نكته ضروري است كه از ديد من و بسياري از روزنامه‌نگاران، يادداشت نويسي نقطه اوج كار روزنامه‌نگاري است مثل مغز یا قلب در بدن؛ محمل و بستري كه اگر روزنامه‌نگار حوزه و موضوع را به خوبي بشناسد و تحولات و تبارشناسي ماجرا را بداند، حاصل يادداشتي خواندني و نكته دار خواهد بود و علاوه بر آن مي‌تواند بر فرآيند برخي رخدادها تاثير بگذارد؛ جلوی برخی خطاها را بگیرد و به تصحیح آنها بینجامد و حداقلش به آگاهی افکار عمومی درباره آن موضوع بیفزاید. چند يادداشت مرتبط با اضافه كردن بندي به قانون حقوق مؤلفان و مصنفان كه به كوشش آقاي دكتر علي مطهري و رأي مجلس از سي سال به ٥٠ سال بعد فوت مؤلف تغيير يافت، نمونه‌اي از اين يادداشت‌هاست كه نشان مي‌دهد چگونه مي‌توان برخي ديدگاه‌ها را از وضعيتي و طلبي فردي و شخصي به سمت منفعتي عمومي و حتي ملي سوق داد.
دلبستگي به كتاب سبب شد به سمت خالقان كتاب حركت كنم. در يك سو نويسندگان و مترجمان،پديدإورندگان كتاب قرار داشتند و در ديگر سو ناشران و كتابفروشان كه سر و كاري مستقيم با مخاطبان داشته و دارند.
او می‌نویسد:به مرور بحث هاي مربوط به ناشران و به خصوص اقتصاد و فرهنگ نشر برايم جذابيت بيشتري پيدا كرد ، آشنايي بيشتر با ناشران كهنه كار و شنيدن همدلانه سخنانشان سبب شد تا به عمق مشكلات اين قشر بيشتر پي ببرم و يادداشت هايم بر موضوعات اين حرفه متمركز شود.
به نوشته مختاباد نشست و برخواست با برخي از اين ناشران همانند كلاس درسي است كه تقريبا در كمتر كتابي يافت مي شود. در اين ميان بايد قدردان ناشران فرهيخته اي چون آقاي عليرضا رمضاني( مدير نشر مركز)، شادروان محمد زهرايي( مدير انتشارات كارنامه) داوود موسايي و كيخسرو شاپوري ( مديران انتشارات فرهنگ معاصر) و حسين پايا( مدير انتشارات طرح نو) باشم كه ديدارهاي گاه و بيگاهم با آنان و شنيدن دغدغه‌هاي فرهنگي آنان دستمايه برخی از این یادداشت‌ها شد.
این روزنامه‌نگار و پژوهشگر در ادامه نوشته است:می‌توان این یادداشت‌ها را نظرگاهی دانست نسبت به برخی از مهمترین رخدادهای حوزه اقتصاد و فرهنگ نشر که در تمامی این سال‌ها گریبانگیر سپهر نشر ایران بوده است. شاید اگر مسئله ممیزی و سانسور را از این یادداشت‌ها جدا کنیم عمده یادداشت‌ها به مسائل نشر در فضای بعد از تولید کتاب مرتبط است. مسائلی چون نمایشگاه‌های استانی و نمایشگاه کتاب، مشکل توزیع، مسئله کپی رایت و حقوق مولفان و مصنفان، مسائل مرتبط با نهادهای صنفی حوزه نشر، به خصوص اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران،بحث خرید کتاب، نهاد کتابخانه‌های عمومی و اصولا مبحث کتابخانه و برخی دیگر از موضوعات که به تفاریق درباره آنها یادداشت و نوشته آمده است.
- نشر و نوشتار؛:مولف سید ابوالحسن مختاباد/ ناشر:انتشارات خانه کتاب،چاپ اول ۱۳۹۵/ قیمت:۱۰هزار و ۵۰۰ تومان،۱۰۲ صفحه
نظر شما