كيست كه نداند مثلا اگر در ماجراي برگزاري كنسرت در مشهد معاون هنري و مديركل موسيقي ارشاد به وظايف خود عمل مي‌كردند، جنتي راسا به ميدان نمي‌آمد و پس از آن عقب‌نشيني معنادار، ناچار نبود انتقادهاي رئيس‌جمهور را به جان بخرد. وزير ارشاد پيشين پس از دلخورشدن از انتقاد صريح و آشكار حجت‌الاسلام حسن روحاني، ديگر آن جنتي پيشين نشد و به فاصله چند‌ماه مهياي رفتن از ساختمان قديمي ميدان بهارستان شد.
معاون فرهنگي وزير و سرپرست موقت وزارت ارشاد كه شايد فردا كليد وزارتخانه را به وزير تازه تحويل بدهد، هفته گذشته در حاشيه بازديد از نمايشگاه رسانه‌هاي ديجيتال اعلام كرد كه اولويت سيدرضا صالحي اميري ادامه دادن راه جنتي است. اگر سخنان سيدعباس صالحي را قرين صحت بدانيم، با نقض غرض آشكار موجود در آن‌چه كنيم؟ مگر هدف رئيس‌جمهور از كنارگذاشتن يك وزير و معرفي فردي ديگر به مجلس بهبود اوضاع وزارت ارشاد نبوده و اگر قرار است وزير تازه‌نفس همان برنامه‌هاي پيشين را اجرا كند، بهتر نيست در اين 10ماه مانده تا پايان عمر دولت يازدهم، آشناترين فرد به امور وزارتخانه روي صندلي خود بماند؟ تا صالحي اميري بخواهد با اركان وزارتخانه آشنا شود، دوره مديريت سر آمده و فصلي تازه آغاز شده است؛ حتي اگر در دوره بعد هم خود او وزير ارشاد باشد.
اگر سوابق و كارنامه امنيتي صالحي اميري را كنار بگذاريم، شايد تنها فعاليت فرهنگي او را بتوان در 3سال مديريت در سازمان اسناد و كتابخانه ملي خلاصه كرد. كاش معاون رئيس‌جمهور سياست‌ورزي در حوزه فرهنگ را از عليرضا تابش مي‌آموخت كه با كمترين آشنايي با حوزه سينما، در صدر سينمايي‌ترين بنياد ايران قرار گرفت. از آنجا كه ماموريت‌هاي فارابي در ساختار سازمان سينمايي به كمترين حد ممكن رسيده است، مديرعامل آن كوشيده در 2سال اخير تقريبا در تمام افتتاحيه‌هاي تئاتري حاضر باشد و صحنه‌هاي حضورش را در قاب دوربين ثبت و ضبط كند.
صالحي اميري هم اگر زودتر مي‌دانست قرار است وزير ارشاد شود، مي‌توانست با چند عكس در پشت صحنه فيلم‌هاي سينمايي، كنسرت‌هاي موسيقي و نمايش‌هاي روي صحنه پا به صحن علني مجلس بگذارد؛ ماجرايي كه براي وزير ورزش به داشتن عكس با لباس ورزشي تعبير مي‌شود!
نظر شما