دیگر پذیرش این نکته خیلی سخت است که با این همه حرف های بزرگی که می زنیم، باز هم شاهد و ناظر موفقیت و بالاتر قرار گرفتن مدعی شماره یک خود در جهان کشتی باشیم. ما باید به جایی برسیم که فقط برای قهرمانی در صحنه های جهانی شادی کنیم، چراکه دیگر تکرار نایب قهرمانی های پی درپی چندان راضی کننده نیست.
نباید ما را متهم به منفی بافی کنید، چراکه کشتی ما امروز در اندازه هایی هست که بتواند تداوم لازم در مدال آوری و قهرمانی را نظیر روس ها داشته باشد. برای این کار باید کشتی را در راه درست قرار داد. همان راهی که خوشبختانه امروز جرقه های اولیه آن زده شده است.
بعد از پایان مسابقه های کشتی فرنگی جوانان جهان در شهر گواتمالاسیتی که در آن تیم ما تنها با کسب ۲ مدال نقره کارنامه ضعیفی از خود به جای گذاشت، گروه زیادی از دوستداران و مشتاقان کشتی تأثیر این نتیجه را بر عملکرد تیم کشتی آزاد جوانان بسیار دانسته و معتقد بودند که مشکلاتی را به وجود می آورد. اما با همت نمایندگان اعزامی ایران به کشور گواتمالا عکس این پیش بینی ها اتفاق افتاد و تیم ما با کسب ۲ مدال طلا، ۲ نقره و ۲ برنز عنوان همیشگی خود نایب قهرمانی را تکرار کرد. نتایج حاصل از این میدان و جنگ شانه به شانه مردان جوان کشتی ایران و روسیه نشان از آن دارد که روس ها در دوره تازه کشتی جهان نگاهی جدی به مدال های طلای جهان در رقابت های جهانی بزرگسالان در چین هم دارند و به نوعی از حالا آن را نشانه گرفته اند.
این هشداری بسیار جدی برای ماست که تجزیه و تحلیل جدی تر و دقیق تری برای شرکت در این پیکارها داشته باشیم. در گواتمالاسیتی تقریبا در هر دو میدان آزاد و فرنگی به جز یکی دو مورد بقیه کشتی گیران ما عملکرد مناسبی در مقابل حریفان روسی خود نداشتند و این نشان می دهد که روس ها شناخت و آگاهی لازم را از کشتی ما به دست آورده اند و ما هنوز هم فوت و فن راه پیروزی برابر آنها را فرانگرفته ایم!
آیا اجرای فنون ناب و اصیل کشتی ایرانی نظیر یک دست و یک پا، کنده یک چاک، فتیله پیچ و... توسط کشتی گیران روسی نشانه افت قهرمانان ما در اجرای فنون نیست؟ و آیا زمانی که همه هنر کشتی گیران ما تنها در اجرای دو یا سه فن خلاصه می شود، می توان امید به رفع کاستی ها و مشکلات در مقابل حریفان طراز اول جهانی خود داشت؟
ما باید دست از غرور و ادعا برداریم و سیستمی صحیح و مدون را در ساختار کشتی خود برقرار سازیم.
نتیجه کار کشتی گیران آزادکار ما در گواتمالا در ۴ وزن دوم دقیقا مشابه ۴ وزن اول بود. یک مدال طلا، یک نقره و یک برنز.
طلای دوم تیم ایران در وزن ۸۴ کیلوگرم به دست آمد. محمد حسین زاده تمامی رقبای خود را یکی پس از دیگری با شکست روبه رو ساخت و درنهایت نیز روی سکوی قهرمانی ایستاد. حریف حسین زاده در فینال کشتی گیری از لتونی به نام لاگودسکیس بود که او هم چاره ای جز شکست برابر قهرمان ایرانی نداشت.
سیدمحمدرضا آذرشکیب سنگین وزن ۱۲۰ کیلویی تیم ایران تا رسیدن به دیدار پایانی این وزن مشکل خاصی نداشت و حریفان خود را با شکست روبه رو ساخت، اما در فینال زورش به بلال ماخوف روسی نرسید و با قبول باخت مقابل وی صاحب مدال نقره شد.
در وزن ۶۶ کیلوگرم سعید توکل که با قهرمانی در رده نوجوانان با صلاحدید محمود معزی پور سرمربی تیم کشتی آزاد جوانان به این تیم پیوسته بود صاحب مدال برنز شد. توکل برای قرار گرفتن بر روی سکوی سومی جهان لی یون سوک از کره جنوبی را مغلوب کرد.
در پایان پیکارهای کشتی آزاد جوانان جهان در کشور گواتمالا تیم قدرتمند روسیه که امسال آناتولی بلوگلازوف نابغه کشتی روسیه و جهان را به عنوان سرمربی همراه خود داشت با به دست آوردن ۶ مدال طلا و کسب ۷۰ امتیاز به مقام قهرمانی رسید. تیم ایران با ۲ مدال طلا، ۲ نقره و ۲ برنز و کسب ۶۰ امتیاز دوم شد و تیم اوکراین با یک نقره و ۲ برنز و کسب ۴۳ امتیاز در مکان سوم قرار گرفت.
