كشور ما هم از اين قاعده مستثنا نيست؛ يعني از يك‌سو ذخاير عظيم نفت و گازي كه در كشور ما وجود دارد خصوصا در ميادين مشترك، ظرفيت بالقوه‌اي است كه نمي‌توان آن را ناديده گرفت و از سوي ديگر براي به فعليت درآمدن اين ظرفيت نياز به سرمايه‌گذاري‌هاي كلان و استفاده از فناوري‌هاي روز وجود دارد.
با بررسي برنامه‌هاي توسعه 5ساله در دوره‌هاي گذشته، اين واقعيت را درخواهيم يافت كه همواره حدود60درصد از سرمايه مورد نياز براي توسعه ميادين نفت و گاز توسط سرمايه‌گذاري خارجي تأمين شده است. در اين شرايط ما بايد از فرصت‌هاي به‌وجود آمده نظير تعامل نزديك با اقتصادهاي نوظهور به‌واسطه فروش نفت از يك‌سو و تمايل شركت‌هاي بزرگ براي فعاليت در ايران بعد از برجام از سوي ديگر استفاده كنيم و زمينه تقويت صنعت و اقتصاد كشور را فراهم سازيم.
شركت پتروپارس به‌عنوان نخستين شركت ايراني براي توسعه بزرگ‌ترين ميدان گازي جهان، يعني پارس‌جنوبي با مشاركت طرف‌هاي خارجي فعاليت خود را آغاز كرد و به‌واسطه همكاري با شركت‌هاي صاحب نام و باتجربه بين‌المللي، پتروپارس توانست ضمن بهره‌گيري از توان، مهارت و تجربه متخصصان داخلي، در انتقال دانش مديريتي و فناوري روزآمد در حوزه‌هايي مانند اكتشاف، توسعه و بهره‌برداري از ميدان‌هاي گازي و نفتي، روزبه‌روز خود را تقويت كند و براي بدل شدن به يك شركت بين‌المللي نفتي بر قابليت‌هاي خود بيفزايد.
تجربيات به‌دست آمده در پروژه‌هاي متعدد ميدان بزرگ پارس‌جنوبي كه به پشتوانه نيروي انساني متخصص، متعهد و دلسوز به‌عنوان سرمايه اصلي اين شركت به‌دست آمده‌اند، باعث شده است كه پتروپارس به‌عنوان الگويي موفق در حوزه نفت و گاز شناخته شود؛ الگويي كه در شرايط دشوار تحريم، به كشور كمك كرد تا بتواند به‌تنهايي و بدون مشاركت خارجي به توسعه فازهاي باقيمانده پارس‌جنوبي بپردازد و به شركت‌هاي ايراني اين خودباوري و اعتمادبه‌نفس را بدهد كه مي‌شود كارهاي بزرگ را انجام داد.
اكنون با پشت‌سر گذاشتن روزهاي دشوار تحريم، اين فرصت مهيا شده تا با بهره‌گيري از مشاركت خارجي، در سرمايه‌گذاري و مديريت، براي تقويت توان اجرايي، مهندسي و مديريتي شركت‌هاي داخلي اقدام جدي‌تري به‌عمل آيد. موافقت‌نامه‌اي كه بين شركت ملي نفت ايران و كنسرسيوم شركت‌هايCNPC، TOTAL و پتروپارس به امضا رسيد، در همين چارچوب قرار دارد. آنچه در اين بين از اهميت برخوردار است بهره‌برداري مناسب از توان فني و اجرايي و نيروي انساني ايراني در اين مشاركت است تا در كنار استفاده از توان مالي شركت‌هاي خارجي، به توسعه ميدان‌هاي مشترك دست يابيم. با اين تدبير، به سهم كشور در ميادين مشترك خواهيم رسيد.
- كارشناس انرژي
نظر شما