چه در سایه و چه در روشن، این محسن صفایی‌فراهانی است که نتیجه انتخابات فوتبال را رقم می‌زند.
او در کسوت رئیس کمیته انتقالی فدراسیون فوتبال حامل نگرانی‌هایی از دوسوی غرب و شرق است؛ یکی زوریخ و دیگری کوالالامپور. یکی نگرانی را چاشنی چانه‌زنی خود در مورد مسائل اخیر فوتبال ایران کرده است و دیگری، دیگر نگران نیست بلکه مخالف است.
در حالی که گمانه‌زنی در مورد انتخاب سرمربی تیم‌ملی در جلسه یک‌شنبه شب کمیته انتقالی به رسانه‌ها کشیده شد و تیتر یک بسیاری از روزنامه‌های ورزشی را به خود اختصاص داد، آنچه پنهان نگاه داشته شد، مخالف‌خوانی فیفا با حضور محمد علی‌آبادی در انتخابات فوتبال بود.
گرچه اعضای کمیته انتقالی وقتی به میان خبرنگاران آمدند آن را تکذیب کردند اما تکذیب صفایی‌فراهانی از جنس دیگری بود؛ پیامی بود به گیرنده‌های هوشمند. او همانند کیومرث هاشمی مخالفت فیفا را با حضور علی‌آبادی رد نکرد.
رئیس کمیته انتقالی پس از شرح این نکته که حضورش در زوریخ به دلیل شرکت در جلسه کمیته فنی فیفا و طبق تقویم سالیانه بوده به خبرنگاران گفته است: «مسئولان فیفا اصلاً خبر ندارند که محمد علی‌آبادی در انتخابات شرکت کرده است، چون آنها که خبر رسمی از ما دریافت نکرده‌اند.»
صفایی‌فراهانی در مواجهه با این موضوع که شما گفته‌اید طبق اساس‌نامه منعی برای حضور علی‌آبادی در انتخابات نیست، به بند ناشناخته‌ای از اساس‌نامه اشاره می‌کند که می‌تواند محلی برای مخالفت فیفا با حضور رئیس ورزش باشد: «طبق اساس‌نامه، می‌شود هم نگرانی وجود داشته باشد و هم وجود نداشته باشد. بستگی به این دارد که اساس‌نامه را از چه دیدی نگاه کنید و چه کسی با ظرافت نگاه کند. نگرانی فیفا می‌تواند هم مطرح باشد هم نباشد.»
مرز میان مصلحت‌گویی و حقیقت‌گویی همین است. نگاه داشتن سازمان ورزش در حالت تعلیق. آیا این یک بازی است؟ منابع خبری نزدیک به سازمان ورزش به مسئله‌ای در 2 جلسه اخیر کمیته انتقالی اشاره می‌کنند که تأیید تمام اخبار مربوط به مخالفت فیفا با حضور محمد علی‌آبادی در انتخابات فوتبال است و پررنگ شدن بحث سرمربی تیم‌ملی نیز برای به حاشیه راندن چالش اخیر میان فیفا و فوتبال ایران؛ ترفندی برای حل کردن موضوع در درون کمیته انتقالی.
شاید به همین دلیل است که صفایی‌فراهانی در سخنانی کدگونه تأکید فراوانی دارد که هنوز نام علی‌آبادی را به فیفا ارسال نکرده‌ایم.
اما موارد مخالفت فیفا همان طور که صفایی‌فراهانی می‌گوید ریشه در چگونگی تفسیر اساس‌نامه دارد: «بستگی به این دارد که چه کسی با چه دقتی و چه نگاهی به اساس‌نامه بنگرد.»
منابع خبری اما «چه کسی» را، فدراسیون جهانی فوتبال (فیفا) و کنفدراسیون فوتبال آسیا (AFC) می‌دانند. این افراد نزدیک به تحولات انتخابات فوتبال می‌گویند «فیفا به این دلیل با حضور محمد علی‌آبادی در فوتبال مخالف است که معتقد است او به عنوان رئیس سازمان تربیت‌بدنی، استقلال مالی فوتبال را با چالش مواجه می‌کند. از نظر فیفا هر مقام دولتی می‌تواند نامزد فدراسیون فوتبال شود اما رئیس سازمان ورزش به دلیل ریاستش بر کل ورزش، می‌تواند بر مسائل مالی فدراسیون اثر بگذارد که این موضوع منافی اصل استقلال فدراسیون است.»
این تمام دلیل مخالف‌خوانی فیفا با حضور رئیس ورزش است. ضمن اینکه موارد تفسیری دیگر از جمله تبصره 4 و 5 ماده 20 اساس‌نامه در مورد اینکه یک فرد حقیقی و حقوقی نمی‌تواند توأمان ریاست و یا مالکیت دو باشگاه را در اختیار داشته باشد، به دلیل ریاست علی‌آبادی بر مجمع 2 باشگاه استقلال و پرسپولیس، همراه با چالش است.
این منابع خبری اما راه‌حل این موضوع را نزد صفایی‌فراهانی می‌دانند، آنجایی که در جلسه کمیته انتقالی گفته شده؛ فیفا هشدارهای شفاهی را در این مورد داده است ضمن اینکه پیام‌های مثبتی را هم فرستاده که اجازه چانه‌زنی برای برداشتن مانع از حضور علی‌آبادی در انتخابات را می‌دهد اما AFC که از شرایط فوتبال ایران بیشتر آگاه است با آن به مخالفت سرسختانه‌ای پرداخته است.
گرچه صفایی‌فراهانی در جلسات کمیته انتقالی، پیام فیفا را به سازمان رسانده است اما با ثبت‌نام زودهنگام، علی‌آبادی توپ را به زمین او انداخته تا موضوع را به هر نحوی که می‌داند و البته بدون حذف رئیس ورزش حل کند. مسئله‌ای که 3 عضو منتسب به فیفا را تحت فشار گذاشته است. شاید به همین دلیل است که صفایی تأکید می‌کند: «ما هنوز نام علی‌آبادی را به فیفا نداده‌ایم...»
صفایی‌فراهانی، راه را بی‌حاشیه می‌پیماید. او نه می‌خواهد فوتبال در دوران ریاستش به دست دیگری بیفتد و نه اینکه قصد دارد اجازه دخالت فیفا در تعلیق فوتبال را بدهد. شاید به این دلیل است که به خبرنگاری که از وی می‌پرسد؛ پس باید علی‌آبادی را رئیس فوتبال دانست، می‌گوید: «توصیه می‌کنم کمی صبور باشید.»
