صد هنرمند طراح، عكاس، نقاش و گرافيست با تدبير مديريت شهري تهران و با هدف يادآوري ضروري‌ترين نيازهاي اين روزهاي كلانشهري چون تهران، دور هم جمع شده‌اند و همه تخيل و تفكر و تأملشان را روي هم ريخته‌اند تا فريادي بزنند و تلنگري و يادآوري كنند همه را، مردم را و خاصه جماعت مسئولان را براي هواي پاك، زمين نظيف، انرژي سالم و زيست تميز. از تنوع طرح‌ها و تازگي نقاشي‌ها و گزينش هنري شعرها و آفرينش شعارنوشته‌ها و نيز گلچين شدن عكس‌ها برمي آيد كه خواسته اند طرحي نو دراندازند، كه شايسته تقدير است و سپاس، اما اين آرزوي هر شهروند تهراني است كه اين خواسته‌ها فقط بر تابلونوشته‌ها ننشيند، به كف خيابان ها برسد و به ريه‌هاي خسته مردم، و سينه‌هايي را مرهم باشد كه ديگر تاب و تواني براي انباشت اين همه دود و غبار ندارند.
ساكنان اين شهر متراكم، كه اكنون پيشاني نظام اسلامي است، و در غوغاي صدا و صوت و شتاب غوطه‌ور، دوست دارند كه طراوت را در كوچه‌هايشان، تميزي را بر ديوار شهرشان و لطافت را در آسمان بالاي چشمانشان ببينند و حس كنند لذت يك زندگي بي آلايش را، در هر صبحگاه و با تابش تيغه‌هاي طلايي رنگ خورشيد. اما اين خواسته مي‌تواند يك تخيل صرف و آرزوي دست‌نيافتني نباشد، اگر مسئولان نهادهاي مختلفي كه در اين كلانشهر به دستي و پايي و فكري دخيلند، فقط از دريچه منافع خود به شهر ننگرند، تهران را با ديد كلان‌نگري و در سطح ملي ببينند، و براي آن به مديريتي يكپارچه و واحد - كه در دنيا نيز تجربه شده است - بينديشند و مهم‌تر آنكه، مردم را، وجدان را و خدا را فرا ياد آورند، نه... .
نظر شما