بازسازی عضله با سلول‌های بنیادی ساختگی

به گزارش ایرنا از روزنامه تلگراف، محققان دانشگاه کارولینای شمالی با آزمایش این روش روی یک موش مبتلا به حمله قلبی، برای اولین بار موفق شدند بافت عضله قلب موش را که بر اثر حمله قلبی ضعیف شده بود، با پیوند سلول‌های بنیادی ساختگی قلب، ترمیم کنند.

در درمان‌های سنتی با سلول بنیادی، درصدی خطر ابتلا به سرطان وجود دارد زیرا محققان قادر به توقف تکثیر سلول‌ها و تشکیل تومورها نیستند.

براساس این گزارش، اما از آنجا که نسخه انسان‌ساز سلول‌های بنیادی تا حدودی توسط میکروذرات مقلد سلول ساخته می‌شود، بنابراین پس از پیوند این سلول‌ها به بیمار، تکثیر نمی‌شوند.

این سلول‌ها، همچنین به گونه ای طراحی می‌شوند که سیستم ایمنی بدن را به منظور از بین بردن خطر پس زدن عضو دور بزنند و به عبارت دیگر، بیمار دیگر به اهدا از طرف یکی از بستگانش نیاز ندارد.

روش‌های درمانی با استفاده از سلول‌های بنیادی با ترمیم بافت آسیب دیده یا 'ترمیم درونی' و با ترشح پروتیین‌ها و مواد ژنتیکی عمل می‌کنند.

در حال حاضر پیوند مغز استخوان، شایع‌ترین شکل مورد استفاده است؛ این پیوند اغلب اوقات روی بیماران مبتلا به سرطان‌های خون و یا مغز استخوان صورت می‌گیرد.

محققان همچنین تلاش می‌کنند که برای بیماری قلبی و وضعیت‌های وخیم‌تر شونده عصبی مانند پارکینسون، درمان‌های بی‌خطر و موثری را با استفاده از سلول‌های بنیادی ابداع کنند.

اما سلول‌های بنیادی طبیعی به اندازه زیادی شکننده هستند و قبل از استفاده به ذخیره‌سازی دقیق و یک فرآیند دشوار تطابق نوعی پروتیین‌های اهداکننده و دریافت کننده نیاز دارند.

در مقابل، نگهداری از سلول‌های بنیادی ساختگی راحت‌تر است و می‌توان آن‌ها را برای استفاده در قسمت‌های مختلف بدن تغییر داد.

همچنین این سلول‌ها سیستم ایمنی بدن را دچار مشکل نمی‌کنند و بنا بر این زیاد اهمیتی ندارد که از سلول‌های خود بیمار و یا از فردی گرفته شود که با سلول‌های بیمار تطابق نزدیک داشته باشد.

محققان دانشگاه ایالتی کارولینای شمالی امیدوارند که این روش، اولین گام رو به جلو در جهت ابداع یک محصول واقعی سلولی باشد که به مردم امکان دهد در صورت نیاز، از فواید درمان با سلول‌های بنیادی بهرمند شوند.

وی و همکارانش یک میکروذره مقلد سلول (CMMP) از یک پلیمر زیست تخریب‌پذیر و زیست سازگار ساختند؛ سپس پروتیین‌های عامل رشد را از سلول‌های کشت شده بنیادی قلب انسان استخراج کردند و در نهایت این ذره را با یک غشای سلول قلبی پوشاندند.

آزمایش این سلول ساختگی در محیط آزمایشگاه و نیز روی موش مبتلا به حمله قلبی، رشد سلول‌های قلبی را به گونه ای در پی داشت که با روش سلول‌های بنیادی سنتی قابل مقایسه است.

این مطالعه که در مجله Nature Communications منتشر شد، صراحت دارد که فناوری جدید برای سایر انواع سلول‌های بنیادی نیز قابل اجراست.