سوریه در شرایط فعلی هرگز حریف برابری برای ما نیست، کلاس فوتبال، موقعیت فنی و حتی باشگاهی ما با سوریه قابل مقایسه نیست.
کادر فنی تیم ما هم دوره اولیه را پشت سر گذاشته و دریافته است که بدون نفرات لژیونر و ستاره های بزرگ قادرنیست بر سوریه پیروز شود. کادر فنی خوب می داند برای پیروز شدن و صعود از این مرحله باید زمینه تاکتیکی گذشته را برای خود حفظ کند و دچار نوعی خودمحوری فکری نشود.
عقل سلیم حکم می کند که با همان نفرات (یک تغییر مشکل ایجاد نمی کند)، اما با تغییر تاکتیک کامل امروز به میدان برویم. ذهن و فکر را باید متوجه این بازی کرد. سوریه در بازی رفت در تهران با پنج مدافع (عاطف جنیات، رأفت محمد، علی دیاب، تارک الجبان و بابامنصور) سه هافبک (محمود علاضه، مهدی راشد و معتصم علایا) و دو مهاجم (ماهر سعید و زیاد شابو) بازی کرد.
ضمن این که ماهر سعید و شابو به تناوب به کمک خط میانی می آمدند. درواقع سوریه با شش هافبک مقابل ما بازی کرد، اما بسیار حساب شده و سازمان یافته این سیستم را پیاده کردند و در نیمه دوم با حفظ توپ و تنظیم حرکت های عرضی بازی را در اختیار گرفتند.
سوری ها در بازی قدرتی نیز در دقایقی بر ما چربیدند و تا آنجا پیش رفتند که در دو دقیقه پایانی گل مساوی را نیز به ثمر رساندند. اما تیم مقابل سوریه با یکسری ذهنیات و توهمات آرایش داده شده بود و در بازی با کره به برداشت های ملموس و معقول رسید.
برای پیروز شدن درمقابل سوریه نیز نباید وعده های فوتبال تهاجمی بدون پشتوانه داد. سنجیده ترین تدبیر آن است که یک مهاجم توپ نگهدار با تکنیک و دریبل زن در کنار هاشمیان قرار دهیم تا با مانورهای انفرادی بتواند شرایط او و فضای مناسب برای هاشمیان ایجاد کند.
این مهاجم می تواند علی کریمی باشد. تا بتوانیم در خط میانی یک هافبک تهاجمی دیگر به نفرات میانی اضافه کنیم. این هافبک می تواند کاظمیان باشد.
ایران با نیکبخت، نصرتی، رضایی و کعبی خط مطمئن دفاعی خواهد داشت و مهدوی کیا، نکونام، تیموریان و معدنچی نیز در خط میانی بهترین برآیند را خواهند داشت.
حضور کعبی در دفاع راست کمک خواهد کرد تا با مهدوی کیا طرح های تمرین شده خوبی از سمت راست داشته باشند.
اما به نظر می رسد که کادر فنی می خواهد از محمود فکری استفاده کند. در آن صورت باید با سه مدافع متمرکز (نصرتی، رحمان، فکری) بازی کنیم که این شیوه از ضرب حمله ما خواهد کاست و برای اجرای یک تاکتیک ویژه تهاجمی تاکتیک خوبی نیست با این احوال تیم ما تحت هر شرایطی و در یک مقایسه ساده تیمی، فردی، تاریخی، تجربه و موقعیت باید سوریه را ببریم.
این اتفاق خواهد افتاد اگر مرتکب اشتباه عمده در ترکیب تیمی و شیوه بازی نشویم.
